De elite mannen moeten zondag maar liefst 5.475 hoogtemeters overwinnen op het WK in Rwanda. Een goed stel klimbenen zal dus zeker van pas komen, maar vanwege de geringe lengte van de beklimmingen is het hebben van een goede punch minstens zo belangrijk. Welke heuvelspecialisten zouden op dit loodzware parcours de topfavorieten Tadej Pogacar en Remco Evenepoel kunnen verrassen? WielerFlits zet vijf outsiders op een rij.

In een eerder overzicht hebben we al vijf sterke klimmers opgeschreven die aankomende zondag wel eens kunnen verrassen, dit keer is het de beurt aan de heuvelspecialisten. Met behulp van het nieuwe CyclingFlash rating-systeem komen noemen we enkele verrassende namen!

• 

  25 sep

  Lees ook WK 2025: Vijf klimmers die Pogacar en Evenepoel zouden kunnen verrassen

  25 sep

  11

Michael Matthews

Matthews (rechts) na de Mixed Relay – foto: Cor Vos

Het eerste goud voor Michael Matthews op dit WK in Rwanda is al binnen. De rappe Australiër pakte met zijn landgenoten Jay Vine, Luke Plapp, Brodie Chapman, Amanda Spratt en Felicity Wilson-Haffenden afgelopen woensdag de wereldtitel op de Mixed Relay. Matthews wist samen met de goed klimmende Vine over de finish te rollen, een teken dat hij de beste klimmers kan volgen op het lastige WK-rondje? In dat geval is hij kanshebber op een medaille, want zijn eindsprint is direct zijn grootste kwaliteit.

• 

  24 sep

  Lees ook WK 2025: Australië prolongeert wereldtitel Mixed Relay na razend spannend secondespel

  24 sep

  13

Vierde in Milaan-San Remo, vijfde in de Amstel Gold Race en de zege in Eschborn-Frankfurt. De topnoteringen van Matthews dit seizoen komen veelal tot stand in heuvelachtige wedstrijden. Het WK is misschien nog wel een tikkeltje zwaarder dan bijvoorbeeld de Amstel Gold Race, maar de 35-jarige Australiër liet in het verleden al eens zien dat hij tijdens een mondiale eindstrijd boven zich uit kan stijgen. Zo werd hij op het lastige parcours in Wollongong knap derde.

Mattias Skjelmose

Skjelmose verraste Evenepoel en Pogacar in de Amstel Gold Race – foto: Cor Vos

Mattias Skjelmose bezit ook over een goede eindsprint. Het Deense lichtgewicht is de enige renner die dit jaar Evenepoel en Pogacar wisten te kloppen in een onderling gevecht. Tijdens de recente Amstel Gold Race was hij namelijk de snelste in een sprint van drie.

Van Skjelmose moet je dus zien af te raken als je Evenepoel of Pogacar bent, maar de Deen van Lidl-Trek is geen slechte klimmer. Sterker nog: Skjelmose won iets meer dan een week geleden nog de koninginnenetappe in de Ronde van Luxemburg. Bovendien was de 25-jarige renner in de eerste editie van de Andorra MoraBanc Clàssica de sterkste na een bergop aankomst. Hij klopte onder meer bewezen klimmers als Enric Mas en Tom Pidcock.

Marc Hirschi

Hirschi in de aanval tijdens de Ronde van Luxemburg – foto: Cor Vos

Over de Ronde van Luxemburg gesproken: Ook Marc Hirschi zag zijn vorm in aanloop naar het wereldkampioenschap groeien. De Zwitser werd vijfde in de zojuist genoemde rittenkoers, maar zat ook in de recente Italiaanse eendagskoersen dichtbij een topresultaat. Het zou nog iets beter moeten bij Hirschi om echt een gooi te kunnen gaan doen naar eremetaal, maar in de juniorenwedstrijd bij de mannen zagen we dat een aanval op een onbewaakt moment kan slagen. Iets waartoe de aanvalslustige renner van Tudor zeker in staat is.

Isaac Del Toro

Krijgen we in Kigali het prachtige winstgebaar van Del Toro te zien? – foto: Cor Vos

In de Giro d’Italia was hij verwikkeld in een hevig gevecht met Richard Carapaz. Uiteindelijk ging Simon Yates er als derde hond met de eindzege vandoor, maar de pas 21-jarige Isaac Del Toro had in de drie voorgaande weken wel laten zien wat een gigantisch talent hij is. Sinds zijn rentree in de Ronde van Oostenrijk is hij zo mogelijk nog indrukwekkender. De Mexicaan won dit jaar al dertien keer, waarvan vier keer in zijn laatste vijf wedstrijden. Natuurlijk zal hij op het WK andere tegenstanders treffen dan in de Italiaanse najaarskoersen, maar reken maar dat ook de allerbesten schrik van hem zullen hebben.

Tom Pidcock

Tom Pidcock kan niet stoppen met glimlachen na zijn podiumplek in de Vuelta – foto: Cor Vos

Ten slotte zal Tom Pidcock niet terugdeinzen voor een directe strijd met Pogacar en Evenepoel. Dat zagen we al in de Strade Bianche, waar de kersverse kopman van Q36.5 de wereldkampioen als langste bij kon benen. Uiteindelijk kraakte Pidcock, maar het is tekenend voor zijn karakter – het karakter van een echte winnaar – dat hij zich niet bij voorbaat neerlegt bij een nederlaag. Op het WK zal hij bovendien met hernieuwd vertrouwen aan de start staan. Pidders behaalde onlangs namelijk zijn eerste podiumplek in een grote ronde: hij werd derde in de Vuelta.

Op de zwaarste beklimmingen was het vooral verdedigen voor Pidcock, maar er waren ook dagen waarop hij het offensief koos. Met name in de rit naar Bilbao maakte hij indruk door Jonas Vingegaard tot twee keer toe te lossen op de Alto de Pike. Door protesten op de streep zag Pidcock een mooie kans op een ritzege door zijn vingers glippen, maar als hij diezelfde punch mee kan nemen naar Kigali, gaat de tegenstand nog een vette kluif aan hem hebben.

• 

  25 sep

  Lees ook WK 2025: Voorbeschouwing WK wegrit mannen in Rwanda - Wat kan Evenepoel tegen Pogacar?

  25 sep

  82

Overige heuvelspecialisten als outsiders

Als we het hebben over heuvelspecialisten mogen ook talentvolle renners als Jan Christen of Oscar Onley niet onbenoemd blijven. Beiden rijden een ijzersterk seizoen, zo werd laatstgenoemde knap vierde in het eindklassement van de Tour de France. Waar Onley een tandem kan vormen met Pidcock, zou Christen in combinatie met landgenoot Hirschi dan weer een gevaarlijk duo kunnen zijn.

Tot slot hebben we aandacht voor Ben Healy. De 25-jarige Ier behoort op heuvelachtig terrein tot de absolute wereldtop, wat hij dit voorjaar weer bewees in de Amstel Gold Race (tiende), Waalse Pijl (vijfde) en Luik-Bastenaken-Luik (derde). Daarnaast won hij de voorbije Tour de France (waar hij overigens ook negende werd in het klassement) de etappe naar Vire Normandie. Dat deed hij op zijn kenmerkende manier: van ver aanvallen, lekker aerodynamisch gaan zitten, en dan verder en verder wegfietsen van alles en iedereen. Schudt hij in Kigali weer zo’n solo uit zijn mouw?