Materiaalzone 
Fietstoerisme 
WK 2024: Romeo zorgt voor daverende verrassing in tijdrit voor beloften, geen medaille voor favoriet Segaert
Niet Alec Segaert, maar Iván Romeo is de nieuwe wereldkampioen tijdrijden bij de beloften. De 21-jarige Spanjaard wist na een fabelachtige slotfase de topfavorieten te verrassen. Jakob Söderqvist werd tweede, Jan Christen was voor eigen volk goed voor brons. En Segaert? De topfavoriet werd slechts vierde en viel zo buiten de medailles.
Daags na de individuele tijdritten voor elite mannen en vrouwen werd er weer tegen de klok gereden op de WK in Zürich. Bij de U23-renners ging de organisatie op zoek naar een opvolger voor de Italiaan Lorenzo Milesi, die vorig jaar Alec Segaert – de gedoodverfde favoriet voor de wereldtitel – op een toch wel verrassende tijdritnederlaag wist te trakteren in het Schotse Stirling.
Milesi stond vandaag niet aan het vertrek om zijn wereldtitel te verdedigen, maar Segaert gaf wel acte de présence en stak zijn ambities op voorhand niet onder stoelen of banken. Het WK tijdrijden U23 is een hiaat op het palmares van de jonge prof van Lotto Dstny. Segaert werd de laatste twee jaar namelijk steeds tweede. Hij hoopte vandaag op een ‘driemaal is scheepsrecht’, zodat hij in de regenboogtrui afscheid kan nemen van de beloften.
Laatste winnaars UEC Road European Championships TT U23
De 69 deelnemers konden zich opmaken voor een tijdrit van net geen dertig kilometer (29,9) van Gossau naar het centrum van Zürich. Na een vlakke aanloopfase van een vijftal kilometer volgde er een heuvelzone, met de klim van Leerütistrasse (1,1 km aan 4,6%), een beklimming vanuit Oetwil am See (2,6 km aan 4,5%) en twee korte hellingen als te overwinnen obstakels. Na een steile afzink richting de oevers van de Zürichsee, volgden er nog twaalf biljartvlakke kilometers naar de finish op de Sechseläutenplatz.
Del Toro met een eerste richttijd
De eerste renner die de spits mocht afbijten, was Davaajargal Altangerel. De onbekende renner uit Mongolië zou (uiteraard) geen eerste richttijd neerzetten. Wie zich wel wist te onderscheiden aan het eerste tussenpunt, was Isaac del Toro. De Mexicaan – die dit seizoen al furore heeft gemaakt bij de profs – liet zich niet van de wijs brengen door het gladde en daardoor verraderlijke parcours en wist een scherpe eindtijd te realiseren.
Met een tijd van 38:07 – goed voor een gemiddelde van 47,1 kilometer per uur – bleek Del Toro veruit de snelste van de eerste gestarte renners. De Pool Mateusz Gajdulewicz, toch ook geen onverdienstelijke tijdrijder, gaf als de voorlopige nummer meer dan één minuut toe. Del Toro mocht zo plaatsnemen op de hot seat, maar voor hoe lang? Wat was de tijd van de winnaar van de Toekomstronde 2023 nu precies waard? Daarvoor moesten we wachten op de binnenkomst van de overige toppers.
Isaac del Toro in actie – foto: Cor Vos
António Morgado was de volgende klepper die zich zou melden aan de streep, maar het Portugese toptalent kwam niet in de buurt van de tijd van zijn UAE Emirates-ploeggenoot Del Toro. Morgado bleek aan de finish een minuut trager en moest dus genoegen nemen met een bijrol. Intussen waren twee andere renners wel bezig aan een sterke tijdrit. Darren Rafferty en Jan Christen bleken aan het eerste tussenpunt veel sneller dan Del Toro.
Het kan nóg sneller: Romeo met een kanontijd
De nog altijd maar 20-jarige Christen, die dit seizoen namens UAE Emirates al enkele mooie overwinningen wist te boeken bij de profs, passeerde met een tijd van 14:49 het eerste tussenpunt na 10,4 kilometer. De Zwitserse thuisfavoriet dook zo meer dan een halve minuut onder de tijd van Del Toro. Het bleek een voorbode voor een zeer scherpe tijd aan de meet. Met 37:23 leek Christen een nieuwe standaard neer te zetten, want hij was liefst 37 tellen sneller dan Adam Rafferty, die op zijn beurt dan weer zes seconden rapper was dan Del Toro.
Ivan Roméo wist het beste van het laatst te bewaren – foto: Cor Vos
Christen kon echter niet lang genieten van zijn leidende positie, want zijn tijd werd al vrij snel van de tabellen geveegd. En hoe. Iván Romeo moest aan het eerste tussenpunt nog tijd prijsgeven op Christen (+ 20 seconden), maar wist de rollen in het tweede, wat vlakkere gedeelte volledig om te draaien. De voor Movistar uitkomende Spanjaard dook na een fabelachtige slotfase maar liefst 41 seconden onder de tijd van Christen, en was daarmee de eerste renner (36:42) onder de 37 minuten.
Chaos troef, tijdswaarneming laat het afweten
Romeo leek met zijn kanontijd een gooi te doen naar een medaille en – wie weet – de regenboogtrui, al moesten de grootste kanshebbers op de wereldtitel hun tijdrit nog afwerken. Maar dat de tijd van Romeo stond als een huis, bleek wel uit de finish van Robin Orins. De Belg was aan het tweede tussenpunt slechts tien seconden langzamer dan de Spanjaard, maar verloor in het laatste deel – over een afstand van slechts 9,4 kilometer – nog eens 48(!) seconden op Romeo.
Was de tijd van Romeo überhaupt nog voor verbetering vatbaar? De laatste deelnemers konden eventueel nog het Spaanse feestje verstieren, maar door de gebrekkige tv-registratie en haperende tijdswaarneming bleven we lange tijd in het ongewisse. Alleen aan het tweede tussenpunt kregen we een goede indicatie van de onderlinge verhoudingen. Artem Schmidt, Niklas Behrens en Wessel Mouris: ze beten allemaal hun tanden stuk op de tijd van Romeo.
Alec Segaert kwam niet aan de tijd van Romeo – foto: Cor Vos
Segaert gaat onder de tijd van Romeo
De eerste renner die in de buurt kwam van Romeo en zo nog mocht dromen van de wereldtitel, was Jakob Söderqvist. De Zweed begon met een achterstand van amper zes seconden aan de laatste negen, vlakke kilometers. En Segaert? De Belg maakte zijn favorietenrol waar en zette een nieuwe snelste tussentijd neer. Het verschil tussen Romeo en Segaert na 20,5 kilometer? Zes seconden, in het voordeel van de gedoodverfde favoriet.
De Belg was echter nog niet zeker van de titel, verre van, aangezien Romeo nog een razendsnelle slotfase uit zijn benen wist te schudden. Segaert moest met andere woorden tot het uiterste gaan om zijn voorsprong te behouden, maar ook de Belg moest in de laatste kilometers duidelijk zijn meerdere erkennen Romeo. Sterker, Segaert kwam in de slotfase nog de man met hamer tegen en viel zo nog buiten de medailles. Segaert gaf op de streep nog 54 seconden toe en moest zo genoegen nemen met een zeer ondankbare vierde plaats.
Romeo zorgde dan weer voor een daverende verrassing en is de eerste Spaanse kampioen tijdrijden bij de beloften. Söderqvist is goed voor zilver, Christen veroverde voor eigen volk de bronzen medaille.
foto: Cor Vos
EENDAG 
Wat mis ik het commentaar van Hatch, Lloyd, McEwen, Kelly en co...
Maar goed, Renaat reageerde ronduit kinderachtig.
Een doffe dreun voor Alec Segaert. Zelfs geen medaille voor de "torenhoge favoriet".
En de 3e plaats bij Heren Elite van Edoardo Affini is een bewijs van zijn 1e plaats in 2018.
Anderzijds heeft Evenepoel al tientallen keren dat soort uppercuts uitgedeeld en Romeo nog nooit, maar 't moet ooit de eerste keer zijn.
Het is ook ginne sinecure hè mannen ?
Het werd 'm op een bepaald moment zwart voor z'n ogen zei die. Dus dan heeft ie de kantjes er niet vanaf gereden.
Nun dikke sjapooh !