Materiaalzone 
Fietstoerisme 
WK 2024: Duitse beer Niklas Behrens wint loodzware U23-wedstrijd, Tibor del Grosso achtste
Niklas Behrens is de nieuwe wereldkampioen bij de beloften mannen. De grote Duitser, die vanaf volgend jaar voor Visma | Lease a Bike zal uitkomen, reed in de finale weg met Martin Svrček en versloeg de Slowaak versloeg in de sprint. Alec Segaert kwam na een inhaalrace nog als derde over de streep en pakte zo het brons. Jarno Widar werd zevende, Tibor del Grosso achtste.
De beloften mannen begonnen aan hun 174 kilometer lange wereldkampioenschap in Uster. Na tweemaal een relatief vlak rondje om de Greifensee te hebben afgelegd, reden ze het lokale circuit in Zürich. Deze omloop van 26,8 kilometer werd (bijna) vijf keer gereden. Het begin van de ronde was het lastigst, met snel achter elkaar de Zürichbergstrasse (1,1 km aan 8%) en Witikonerstrasse (2,3 km aan 5,7%). Later volgde nog een niet al te lastige klim van 1,5 kilometer met een strook van 5%. Vervolgens was het nog vijf kilometer naar de streep.
In de vlakke openingsfase lag het tempo meteen hoog. Toch wisten drie renners in de natte omstandigheden weg te komen: Cole Kessler (Verenigde Staten), Lewis Bower (Nieuw-Zeeland) en Robert Donaldson (Groot-Brittannië). Zij begonnen met een minuut voorsprong aan de Binz (1.5 km aan 9,2%), de klim richting het finalerondje.
Speldenprikken van Del Toro en Morgado
Hier ging Alastair Mackellar in de tegenaanval, maar de Australiër belandde in de chasse patate. Hij zou korte tijd later weer opgeslokt worden door het peloton, waar men flink gas gas. Met nog 120 kilometer te gaan, zat daarom ook het avontuur van Kessler, Bower en Donaldson er alweer op. We kwamen zo met een gesloten peloton een eerste keer over de streep. Wel waren er al veel renners overboord, onder wie Europees kampioen Huub Artz. Hij zou niet meer terugkeren van voren.
Huub Artz speelde geen rol van betekenis – foto: Cor Vos
Op de eerste keer Zürichbergstrasse (1,1 km aan 8%) zagen we topfavoriet Isaac Del Toro al eens doortrekken. De versnelling leidde even tot een elitegroepje, maar een grote groep kwam weer terug. Daarna waren er al snel nieuwe uitvalspogingen. Vooral Callum Thornley (Groot-Brittannië) en Artem Shmidt (Verenigde Staten) sloegen een mooie kloof. Ze hielden het een tijdje vol vooraan, maar bij de tweede finishpassage werden ze weer ingerekend.
Jan Christen gaat solo
Bij de volgende bestijging van de Zürichbergstrasse gooide Antonio Morgado de beuk erin. De Portugees, dit jaar bij de grote jongens al vijfde was in de Ronde van Vlaanderen, kreeg Davide de Pretto (Italië) mee. Maar ook dit duo hield niet lang stand. Het steeds verder uitdunnende peloton keerde terug, waarna het aanvallen bleef regenen. Zo zette Tibor del Grosso de rest onder druk in een technische afdaling. Het leidde tot wat afscheiding, maar de Zwitsers hadden de slag gemist en zij herstelden de situatie net na het ingaan van de voorlaatste ronde.
Tibor del Grosso toonde zich – foto: Cor Vos
De aansluiting kwam op de Zürichbergstrasse, waar Jan Christen het werk van zijn Zwitserse ploeggenoten gelijk een vervolg gaf. De renner van UAE gaf er met nog vijftig kilometer te gaan een flinke klap op. Niemand was in staat om hem te volgen. Giulio Pellizzari ging in zijn eentje nog in de achtervolging, terwijl zich achter de Italiaan een groepje van dertien renners vormde. Daarbij maar liefst vijf Belgen – Jarno Widar, Robin Orins, Emiel Verstrynge, Alec Segaert en Junior William Lecerf – en één Nederlander: Del Grosso.
Belgen proberen bres te dichten
Verder deden ook Joseph Blackmore (Groot-Brittannië), Igor Arrieta, Iván Romeo (Spanje), Niklas Behrens (Duitsland), Martin Svrček (Slowakije), Isaac Del Toro (Mexico) en Darren Rafferty (Ierland) nog mee voor de medailles. En voor de winst? Het kon nog, vooral door het werk van de Belgen. Zij rekenden Pellizzari op iets meer dan dertig kilometer van de streep weer in. De voorsprong van Christen was bij het luiden van de bel van de laatste ronde echter wel opgelopen tot vijftig seconden.
Op de laatste keer Zürichbergstrasse slonk de voorsprong van Christen wel wat, vooral door een aanval van Widar. De Belg weekte zich samen met Svrček en landgenoot Segaert los van de rest. Segaert reed zich daarna leeg voor Widar. Vanuit de achterhoede kwamen niettemin weer wat renners terug: Blackmore, Del Toro, Behrens en Del Grosso. Zij haakten hun karretje aan bij Widar, die op de Witikonerstrasse het volle pond gaf. Segaert liet de rest gaan en op den duur ging het ook te hard voor Del Grosso.
Verstrynge leidt de dans in de achtervolging – foto: Cor Vos
Christen ingerekend, sprint met twee
De vijf overgebleven achtervolgers kwamen nu snel dichter bij Christen. Ze kregen hem weer in het zicht, want de marge van de Zwitser was op negentien kilometer nog slechts twintig seconden. Voor de laatste echt steile strook in het rondje, op goed tien kilometer van de streep, sprintten Behrens en Svrček het gaatje dicht. En net voor de echte top ging de grote Duitser nóg een keer aan. Dat was de genadeklap voor Christen, maar Svrček kon – met hangen en wurgen – nog wel blijven. De twee kwamen samen beneden en breidden daar hun voorsprong uit tegenover Widar, Del Toro, Blackmore en Christen.
Het zou tussen Behrens en Svrček gaan. De twee vielen elkaar niet meer aan, waardoor we een sprint-à-deux kregen. Behrens ging van ver aan en verraste zo Svrček, die te laat reageerde. De Duitser won na een krachtige sprint met meerdere fietslengtes verschil. Aldus moest Svrček genoegen nemen met het zilver. Behrens, die momenteel nog uitkomt voor de opleidingsploeg van Lidl-Trek, rijdt vanaf volgend jaar overigens voor Visma | Lease a Bike.
Brons voor Segaert
In de achterhoede was Segaert nog teruggekeerd bij de vier achtervolgers. En de Belg knalde vrijwel meteen door. Christen probeerde nog naar Segaert toe te springen, maar wist de bres niet te dichten. Segaert pakte zo het brons. Christen kwam als vierde over de streep, waarna Blackmore naar de vijfde plek sprintte, voor Del Toro en Widar. Daarachter kwam Del Grosso als achtste over de streep.
EENDAG 
Widar iets te gul met de inspanningen. Bracht al de rest terug in de wedstrijd. Mede door zijn leeftijd mist hij nog wat kracht om echt het verschil te maken.
Segaert enorm sterk op een parcours dat het zijne niet is.
Serieuze Pedersen-vibes als ik Behrens bezig zag. Denk dat mannen als Vdp en Stuyven er ook meer in geloven na deze koers.
ook KvN: Gaat Del Toro nu afstoppen voor Christen? Het is toch een landenwedstrijd!
De favorieten Blackmore en UAE mannen geen medaille dus, ondanks sterke Jan.
Visma net op tijd met Behrens.
Opmerkelijke renner verder, die Svrcek. Deze 2e plek is zijn enige meldenswaardige prestatie van het hele seizoen, net zoals de 3e van vorig jaar de enige van dat seizoen was.
Segaert lost gewoon vanuit het wiel, zonder dat Widar echt aanvalt. Dan is het niet onlogisch (ook zonder oortjes, dus had het ook niet direct door) dat je verder rijdt.
Ik dacht (net zoals velen) dat Segaert daar gewoon leeg was, dus kan ik begrijpen dat je er niet op wacht.
Enigste tactische fout dat hij misschien maakt is om niet direct het gat toe te rijden, wanneer Del Torro het gat laat vallen (ook idioot van hem, je kan niet mee op kop rijden, maar gewoon midden vd groep een gat laten vallen vlak voor een helling...).
Als ze daar samen aan die helling beginnen, weet ik nog niet of Svrcek en Behrens wegrijden van hem.
Ontzettend genoten van Behrens. Harken als Wesemann maar wat een kop zit daarop. In Leuven wordt hij nog 2e, maar hier gewoon de sterkste (en slimste…)
Voor de profs toch een les om niet te snel alle kaarten op tafel te gooien, een WK is altijd 'die speciale koers'. En na wat ik vandaag gezien heb, heeft Mathieu veel meer winstkansen dan eerder gedacht. Er zijn wat verraderlijk lange stukken 'vals plat' na die klimmetjes waarop je verwoestend kan uithalen mits overschot.
Mooie wedstrijd! Beestenwerk.