Peter Sagan heeft in het Noorse Bergen voor het derde jaar op rij de wereldtitel veroverd. De Slowaak won na een wedstrijd van 267,5 kilometer de sprint van een uitgedund peloton. Hij klopte Alexander Kristoff met een klein verschil. Michael Matthews veroverde het brons. Niki Terpstra was op een 25e plek de beste Nederlander.

Vroege vlucht van tien
De Ier Conor Dunne opende vroeg in de wedstrijd de debatten. Zijn demarrage gaf de aanleiding voor het ontstaan van de traditionele vroege vlucht. Dunne had gezelschap van zijn landgenoot Sean McKenna, de Marokkaan Salah Eddine Mraouni, de Zweed Kim Magnusson, de Fin Matti Manninen, de Zuid-Afrikaan Willie Smit, de Albanees Eugert Zhupa, de Azerbeidzjaan Elchin Asadov, de Costa-Ricaan Andrey Amador en de Amerikaan Alexey Vermeulen. Het peloton gaf de vluchters een vrijgeleide en de tien reden een maximale voorsprong van meer dan tien minuten bij elkaar.

Met deze voorsprong betraden de leiders de 19,1 kilometer lange lokale omloop in Bergen, welke elf keer afgelegd moest worden. De Belg Julien Vermote leidde met behulp van de Tsjechische ploeg de achtervolging. De voorsprong van de tien vluchters nam daardoor gestaag af.

In de kopgroep begonnen de kilometers inmiddels te tellen. Manninen moest als eerse renner afhaken, Zhupa, Asadov en Mraouni volgden. Op honderd kilometer van het einde was de voorsprong inmiddels teruggebracht tot minder dan twee minuten. Maxim Belkov was inmiddels in de tegenaanval gegaan. Zijn poging zou zonder succes blijven, de Rus tekende voor de chasse patate van de dag.

Boom in de aanval
Op negentig kilometer van het einde ging Nederland zich met de achtervolging bemoeien. Het tempo werd opgevoerd, met als gevolg dat de zes overgebleven vluchters al op 83 kilometer van het einde werden bijgehaald door het door Vermote aangevoerde peloton. De Belg bleef het tempo dicteren, totdat hij enkele kilometers later aan kop van het peloton in een bocht ten val kwam.

Lars Boom probeerde met een groepje te ontsnappen, maar kreeg geen ruimte van het peloton. Na een aanval van de Oostenrijker Marco Haller kwam een reactie van de Belg Tim Wellens. Zes renners slaagden erin om aan te sluiten. Naast opnieuw Boom waren ook de Spanjaard David De La Cruz, de Colombiaan Jarlinson Pantano, de Italiaan Alessandro De Marchi, de Noor Odd Christian Eiking en de Australiër Jack Haig van de partij. Frankrijk en Polen namen het initiatief in de achtervolging. De voorsprong bleef lang rond een halve minuut. Lars Boom viel door problemen met zijn versnellingsapparaat even weg uit de kopgroep, maar slaagde er in om terug te keren.

De Duitser Nils Pollitt probeerde de oversteek te maken, maar slaagde daar niet in. Na twee versnellingen van Tom Dumoulin werd de voorsprong van de koplopers snel kleiner. Boom liet zich terugzakken uit de kopgroep om Dumoulin te helpen. Op 25 kilometer van het einde was de vlucht ten einde.

Speldenprikken van de Belg Oliver Naesen en de Spanjaard Lluís Mas waren geen lang leven beschoren. In de slotronde waagde Sebastian Langeveld een poging. Hij kreeg de Duitser Paul Martens met zich mee. Tijdens de laatste beklimming van scherprechter Salmon Hill werden de twee echter bijgehaald.

Finale barst los op Salmon Hill
Tony Gallopin plaatste een demarrage, maar de Fransman slaagde er niet in om voorop te blijven. Op een versnelling van Michael Valgren en Alberto Bettiol kwam een reactie van Greg Van Avermaet. Het peloton werd verder uitgedund en het was Julian Alaphilippe die met een demarrage wist te ontsnappen.

Philippe Gilbert, Niki Terpstra en Gianni Moscon kwamen in zijn wiel, waarna Moscon richting de koploper reed. De twee hadden een voorsprong van tien seconden. Op vier kilometer van het einde reed Alaphilippe op de kasseien zijn medevluchter los, maar werd alsnog ingerekend. De Deen Magnus Cort Nielsen ging solo aan kop de slotkilometer in, maar vijfhonderd meter voor het einde werd hij ingelopen.

De derde van Sagan
De regenboogtrui zou voor het tweede jaar op rij in een sprint beslist worden. In de sprint kwam Kristoff vroeg op kop. In een spannend duel kwam Sagan langszij en bleef hij met een minimaal verschil zijn Noorse concurrent voor. Sagan is met zijn zege de eerste mannelijke elite-renner in de geschiedenis die drie jaar op rij de wereldtitel wint.