Wilco Kelderman geen fan van Mont Ventoux: “Gaat een heel lastige dag worden”
De renners in de Tour de France moeten vandaag maar liefst tweemaal de Mont Ventoux beklimmen. Wilco Kelderman, de nummer zeven van het klassement, is geen liefhebber van de klim. “Natuurlijk, het is een speciale klim en een plek met een rijke historie, maar het is ook een klim die ik niet heel graag doe”, is hij eerlijk.
De elfde etappe van Sorgues naar Malaucène telt vijf beklimmingen waarvan de laatste twee de Mont Ventoux zijn. Eerst beklimt het Tourpeloton De Kale Berg via de relatief gemakkelijke kant vanuit Sault (22 km aan gemiddeld 5%), de tweede beklimming is de meer bekende route die start in Bedoin (21,5 km aan 7.5%). De aankomst ligt ditmaal niet op de top, maar na een afdaling in Malaucène.
Froome
De laatste keer dat de Tour de Mont Ventoux bezocht was vijf jaar geleden. De editie van 2016 ging meteen de geschiedenisboeken. De overwinning die dag was voor Thomas De Gendt, maar wat iedereen vooral is bijgebleven zijn de beelden van Chris Froome die in de gele trui een stuk de berg omhoog rende na een val.
Kelderman beklom de Mont Ventoux eenmaal. Vorig jaar maart, in de derde etappe van Tour de la Provence eindigde hij als zevende. “Maar dat was tot Chalet Renard. Het is echt een super pittige klim. Het gaat een heel lastige dag worden, ook met de voorspelde hitte.”
De Mont Ventoux is ook een plek met een rijke Tourhistorie. De dood van de Brit Tom Simpson in 1967, het duel tussen Lance Armstrong en Marco Pantani in 2000 en het rennen van Froome in 2016 zitten in het collectieve wielergeheugen. Kelderman weet van de gebeurtenissen, maar is er niet mee bezig. “Ik moet er gewoon op en er over en dat liefst zo snel mogelijk, dan interesseert mij die historie niet zo heel veel haha. Natuurlijk, het is een speciale klim en een plek met een rijke historie, maar het is ook een klim die ik niet heel graag doe”, grijnst hij.
Podium
De kopman van BORA-hansgrohe staat momenteel dus zevende (+5’58) en slechts veertig seconden verwijderd van een podiumplaats. “Dat is speelbaar maar dan moet ik wel verbeteren”, erkent hij. “Als ik steeds tijd verlies schiet het niet op, dan zijn de anderen beter. Op dit moment schat ik mijzelf in op de plek waar ik sta. Zoals de benen nu voelen, hoop ik te vechten voor een podium. In een grote ronde is alles speelbaar.”
Objectief gezien (en op basis van historie) zit hij op poll-position voor het podium, met Uran en Carapaz als medekandidaten. Carapaz moet dan echt vebreteren of slimmer koersen (want: matige tijdrit).
WEn Vingegaard is de dark horse, die ziet er tot nu toe erg sterk uit (maar zakt die misschien nog een beetje weg in week 3?).
Ik duim voor onze Nederlandse hoop in bange dagen!
Quiz: Welke Nederlander reed voor het laatst podium in Giro en Tour binnen 12 maanden tijd?
Ik denk niet dat Kelderman nog gaat stijgen in het klassement, tenzij anderen pech hebben.
Aanvallen is de enige remedie en dat zie ik hem niet doen...
Aan de andere kant,een hoge plek in het klassement van deze tour verdient respect !
Tot nu toe een hele zware editie !
Door al bij voorbaat van het negatieve uit te gaan, haak je ook eerder af als het zwaar wordt. Mollema of bijvoorbeeld VdP proberen juist zichzelf op te peppen voor een wedstrijd.
Ik had de hoop dat bij Bora een andere Kelderman naar boven zou komen. Maar hij rijdt mee met de besten ( waarvoor alle waardering) , maar zal bij deze houding nooit eens aanvallen ( zoals bv Ben O Connor).
Als bijvoorbeeld een Roglic dit had gezegd hadden we 't hooguit over indekken gehad, maar omdat Kelderman niet zulke resultaten heeft geboekt weten hier opeens een hoop amateursportpsychologen dat 't tussen de oren niet goed zit.
En verder wat Merlinappa zegt; ik denk zo dat je het eea pas begrijpt als je in koers op een klim eraf gereden bent terwijl je echt wel wil, maar je aan de dieprode hartslag e.d. ziet dat er echt niet opeens wonderbaarlijk nog 40 Watt extra in kán zitten om eraan te blijven zitten. Ja, mentaal kan je een hoop bereiken, maar soms is het ook verstandig om op basis van cijfers realistisch te zijn...