foto: Sirotti

Met de Tour Down Under in het vooruitzicht start het nieuwe wielerjaar. Nu de transfercarrousel stopt met draaien, presenteert WielerFlits de komende dagen de samenstellingen van de belangrijkste wielerteams. Vandaag het Spaanse Movistar Team.

Movistar Team Tenue 2014
Land: Spanje
Sponsor: Spaanse telefoniemaatschappij
Sinds: 1980 (eerder Reynolds, Banesto, Illes Balears en Caisse d’Epargne)
UCI-afkorting: MOV
Fietsen: Canyon

Aantal overwinningen: 32
WorldTour Ranking 2013: 1e
CQ Ranking 2013: 3e
Website: http://www.movistarteam.com
Facebook: https://es-es.facebook.com/movistarteam
Twitter: @Movistar_Team

Vorig seizoen
2013 was voor Movistar een bijzonder succesvol seizoen. Waar de Spaanse ploeg in 2012 al de eindwinst Ronde van Zwitserland boekte en ritzeges in de Giro (2), Tour en Vuelta (3) boekte, was 2013 nog een tikkeltje beter. Weliswaar won de formatie van manager Eusebio Unzue geen topklassieker of grote ronde, maar de ploeg was wel voortdurend op de voorgrond te ontdekken.

De eerste overwinningen in 2013 werden behaald door, op dat moment nog, de grote leider binnen de ploeg: Alejandro Valverde. El Imbatido, die in 2012 glansrijk wist terug te komen van een dopingschorsing, stond al op punt in de Spaanse openingskoersen. Hij won de Trofeo Serra, voor onder meer Robert Gesink, en was oppermachtig in de Ruta del Sol, met twee ritzeges en de eindwinst.

Tirreno-Adriatico en Parijs-Nice, traditioneel de eerste echte krachtontmoetingen tussen de klassementsrenners, verliepen niet zoals gehoopt. In Frankrijk kreeg de jonge Nairo Quintana de kans zich naar de top van het wielerfirmament te schieten, maar een ongelukkige val gooide roet in het eten. Wel liet de Colombiaan zijn klasse zien in de klimtijdrit op de Col d’Eze, die hij als twee na snelste afhaspelde. In Tirreno-Adriatico kon de Spaanse ploeg niet meedoen voor eindwinst, maar reed Andrey Amador wel veelvuldig in beeld.

In maart zouden de eerste grote successen volgen. De Ronde van Catalonië, een belangrijke wedstrijd, begon spectaculair voor Movistar, met een knappe ritzege van Nairo Quintana. De jonge Colombiaan versloeg in de eerste bergrit gevestigde toppers als Joaquim Rodriguez, Bradley Wiggins en ploegmaat Alejandro Valverde. De dag nadien kreeg de ploeg echter een flinke tik te verwerken, met het uitvallen van kopman Valverde na een val. Quintana verkocht in het vervolg van de ronde zijn huid echter duur, en beëindigde de rittenkoers op een knappe vierde plek.

Een daaropvolgende beslissing zou fantastisch uitpakken. Voor de Ronde van het Baskenland stonden zowel Valverde als Quintana niet op de deelnemerslijst. Op het laatste moment werd besloten de Colombiaan alsnog te laten starten. Dit bleek een gouden zet. Quintana toonde zich in die ronde een veelzijdig coureur. Hij won op knappe wijze een verregende bergrit naar Arrate, en zorgde in de slottijdrit voor een sensatie door bijna wereldkampioen Tony Martin de loef af te steken. De tweede plek in de tijdrit was wel voldoende om het eindklassement naar zich toe te trekken, voor de tot dan toe ongenaakbare Richie Porte en landgenoot Sergio Henao.

Ondanks dat de ploeg zonder duidelijke kopman afzakte naar Italië voor de eerste grote ronde van het jaar, werd de Giro een succes. Beñat Inxtausti reed één dag in het roze, boekte een knappe ritzege in Ivrea, en werd bovendien achtste in de eindstand. De renner die echter de meeste aandacht trok was Giovanni Visconti. De Italiaan, die in 2012 nog enigszins tegenviel in Spaanse dienst, boekte op indrukwekkende wijze twee ritzeges. Vooral die naar de top van Galibier was er eentje om in te lijsten. Een vierde ritzege werd behaald Alex Dowsett, die knap de individuele tijdrit naar Saltara op zijn naam schreef.

Met de Tour de France in aantocht, werd de vorm bijgeschaafd in respectievelijk de Dauphiné en Ronde van Zwitserland. In de eerste rittenkoers werden geen spectaculaire resultaten behaald, maar in de Tour de Suisse wist Portugees Rui Costa de eindzege naar zich toe te trekken. Costa toonde zich de hele week oplettend, en maakte het karwei af in de klimtijdrit op de flanken van de Flumserberg. Dit zou een opmaat zijn voor meer voor de Portugees, maar daarover later meer.

Voor de Ronde van Frankrijk was de taakverdeling duidelijk. Alejandro Valverde startte als kopman, met Nairo Quintana en Rui Costa als schaduwkopmannen. De eerste week verliep goed voor Valverde, en in de eerste bergrit naar Ax-3-Domaines eindigde hij als derde, na het tot dan toe ongenaakbare duo van Team Sky. De rit naar Saint-Amand Montrond veranderde echter alles. De etappe werd in brand gestoken door een lekke band van Valverde. Het peloton, dat toen al gedeeltelijk in waaiers was getrokken, drukte het gaspedaal volledig in, en Valverde zag de kop van de koers nooit meer terug. Aan het einde van de rit was het verdict 10 minuten, en spatte de Tourdroom van Valverde definitief uiteen.

De val van Valverde bracht echter de definitieve ontluiking van een nieuwe kampioen. De 23-jarige Nairo Quintana, die in zijn eerste anderhalf jaar bij Movistar al geregeld aan de boom had geschud, kreeg de volledige vrijheid van zijn ploeg, en maakte dit vertrouwen helemaal waar. Hij vocht een verbeten duel uit met leider Froome op de Ventoux, toonde zich in de derde week minstens de gelijke van de Brit bergop, en won met overtuiging de laatste bergrit met aankomst op de Semnoz. Winst in het jongerenklassement, bergklassement en een tweede plaats op het eindpodium was het resultaat. De Colombiaan werd als een held onthaald in zijn thuisland, en was gretig voer voor de internationale wielerpers. Daarnaast won Rui Costa op knappe wijze twee etappes.

Na de Tour liet Quintana zien nog niet opgebrand te zijn met eindwinst in de Ronde van Burgos. In de Vuelta wist Valverde lichte eerherstel te behalen op een teleurstellend verlopen Tour. Hij won de groene puntentrui, en mocht samen met winnaar Chris Horner en nummer twee Vincenzo Nibali het podium beklimmen in Madrid.

Op het WK in Firenze kroonde Rui Costa zich enigszins verrassend tot wereldkampioen na een ijzingwekkende laatste ronde, voor Rodriguez en ploegmaat Valverde. Veel plezier zal Movistar echter niet beleven aan de regenboogtrui, want Costa zal in 2014 rijden voor Lampre-Merida. Het jaar werd met een knal afgesloten met de eindwinst van Beñat Inxtasusti in de Tour of Beijing.

Transfers
Het vertrek van Rui Costa is een flinke klap voor Movistar. De Portugees zorgde de voorbije twee jaren voor veel succes met het winnen van de Ronde van Zwitserland (2x), GP Montreal, het WK en drie ritzeges in de Ronde van Frankrijk. Naast Costa zullen ook Vladimir Karpets, in 2007 nog winnaar van de rondes van Catalonië en Zwitserland, Argiro Ospina, Angel Madrazo en Eloy Teruel volgend seizoen niet meer in het donkerblauwe tenue te bewonderen zijn. Een andere opvallende naam die diende te vertrekken is die van Juan Jose Cobo. De 32-jarige klimmer, in 2011 nog winnaar van de Vuelta, presteerde de laatste twee seizoenen dramatisch.

Ondanks het vertrekken van zes coureurs, kun je wel stellen dat Movistar er voor 2014 op vooruit is gegaan. De meest in het oog springende aankopen zijn Spanjaarden Igor Anton, Ion Izagirre en Fransman John Gadret. Eerste twee komen van het afzwaaiende Euskaltel, net als de broer van Ion, Gorka Izagirre en sprinter Juan José Lobato. De Spaanse formatie zet met het aantrekken van de eerder genoemde Lobato, maar ook met de broer van Nairo Quintana, Dayer Quintana (21), de Duitse sprinter/tijdrijder Jasha Sütterlin (21), en het Italiaanse tijdritkanon Adriano Malori (25) in op de jeugd.

In
Igor Anton (Euskaltel-Euskadi)
John Gadret (AG2R La Mondiale)
Gorka Izagire (Euskaltel-Euskadi)
Ion Izagirre (Euskaltel-Euskadi)
Juan Jose Lobato (Euskaltel-Euskadi)
Adriano Malori (Lampre-Merida)
Jasha Sütterlin (Thuringer Energie Team)
Dayer Quintana (Elite-2)

Uit
Juan Jose Cobo (Konya Torku Seker Sport)
Rui Costa (Lampre-Merida)
Vladimir Karpets (onbekend)
Angel Madrazo (Caja Rural)
Arigo Ospina (onbekend)
Eloy Teruel (Jamis Hagens Berman)

De renners

De Spaanse formatie zal in 2014 weer voor een belangrijk deel gericht zijn op het klimwerk. Met Alejandro Valverde en Nairo Quintana heeft Movistar twee absolute kopmannen, die de capaciteiten hebben om zowel klassiekers als rittenkoersen te winnen. Valverde won in 2009 al de Vuelta, en Quintana wordt beschouwd als de grootste kanshebber voor Giro-winst in 2014.

Naast Valverde en Quintana, herbergt Movistar ook een pak renners die zelf hoog kunnen eindigen in etappekoersen. De eerste die hiervoor in aanmerking komt is Beñat Inxtausti, die de afgelopen twee jaar al top-10 reed in zowel de Giro als Vuelta. Ook Igor Anton reed in het verleden al dartel over de cols, en zou in een nieuwe omgeving zijn oude topvorm wellicht kunnen hervinden. Ook Eros Capecchi, Ion Izagirre, John Gadret, Javier Moreno, Andrey Amador, Jose Herrada en Giovanni Visconti zijn stuk voor stuk steengoede renners. Die laatste heeft bovendien alle capaciteiten om goed te presteren in de klassiekers.

Ook op sprint- en tijdritgebied heeft Movistar enkele troeven. Francisco Ventoso en Jose Joaquin Rojas zijn al enkele jaren de vaste sprinters bij de Spaanse formatie. Ze zijn beiden in vlakke sprints niet rap genoeg om de echte top te verontrusten, maar kunnen op een lastig parcours verrassend uit de hoek komen. In 2014 zal de beloftevolle Juan Jose Lobato ze vergezellen in de spurten. De Duitser Jascha Sütterlin, Italiaan Adriano Malori, Brit Alex Dowsett en Spanjaard Jonathan Castroviejo kunnen stuk voor stuk uit de voeten op een tijdritfiets.

Selectie Movistar Team 2014
Andrey Amador 29/08/1986
Igor Anton 2/03/1983
Eros Capecchi 13/06/1987
Jonathan Castroviejo 27/04/1987
Alex Dowsett 3/10/1988
Imanol Erviti Ollo 15/11/1983
John Gadret 22/04/1979
José Ivan Guitérez 27/11/1978
Jesús Herrada 26/07/1990
Jose Herrada 1/10/1985
Beñat Inxtausti 20/03/1986
Gorka Izagirre 7/10/1987
Ion Izagirre 4/02/1989
Pablo Lastras 20/01/1976
Juan Jose Lobato 28/12/1988
Adriano Malori 28/01/1988
Javier Moreno 18/07/1984
Rubén Plaza Molina 29/02/1980
Dayer Quintana 10/08/1992
Nairo Quintana 4/02/1990
José Joaquin Rojas 8/06/1985
Enrique Sanz Unzue 10/11/1989
Jasha Sütterlin 4/11/1992
Sylwester Szmyd 2/03/1978
Alejandro Valverde 25/04/1980
Francesco Ventoso 6/05/1982
Giovanni Visconti 13/01/1983