Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Vuelta a España hoopt op rematch tussen Pogacar en Vingegaard: “Extra spanningselement”
De Tour de France moet nog verreden worden, maar Javier Guillén kijkt al handenwrijvend uit naar ‘zijn’ Vuelta a España. Zoals het er nu naar uitziet, zullen Tadej Pogacar en Jonas Vingegaard de degens kruisen in de laatste grote ronde van het seizoen.
De Sloveen en Deen komen elkaar eerst tegen in de Ronde van Frankrijk, maar er staat vervolgens wellicht een rematch op het programma in de Vuelta. Guillén kijkt nu al uit naar deze mogelijke confrontatie tussen de twee beste ronderenners van het moment. In een interview met sportkrant AS spreekt de Vuelta-baas eerst zijn bewondering uit voor “levende legende” Pogacar.
“Het is inspirerend hoe Pogacar praat over wedstrijden als het WK en Milaan-San Remo. Hij is duidelijk bezig met het voltooien van de trilogie aan grote rondes. Eddy Merckx wist ze alle drie te winnen, waarom zou Pogacar dat dan ook niet kunnen?”
Guillén is ook zeer enthousiast over diens grote rivaal, Jonas Vingegaard. “Ik droom ook van zijn aanwezigheid. Een strijd tussen de twee beste renners, die ook nog eens vermoeid uit de Tour komen. Dat creëert een extra spanningselement. De winnaar van de Tour wil de dubbel realiseren, de verliezer is dan weer uit op revanche. Wat wil je nog meer?”
Pogacar in de Vuelta van 2019 – foto: Cor Vos
De twee rondetoppers lieten eerder al weten dat ze dit jaar – waarschijnlijk – zullen deelnemen aan de Spaanse ronde. Pogacar stond één keer eerder aan het vertrek van de Vuelta: in 2019 beleefde hij er zijn doorbraak op het allerhoogste niveau. De Sloveen won als eerstejaarsprof liefst drie etappes en werd derde in het eindklassement.
Vingegaard reed al twee keer de Vuelta. Bij zijn laatste deelname, in 2023, won hij twee ritten en werd hij tweede in de eindstand, na zijn ploeggenoot Sepp Kuss.
Heb jij RIDE Magazine al besteld?
Pauline Ferrand-Prévot staat met een groot interview in de RIDE Magazine Najaarsgids 2025! De kopvrouw van Visma | Lease a Bike verraste vriend en vijand door in haar comebackjaar meteen Parijs-Roubaix en de Tour de France Femmes te winnen. Frankrijk ligt daardoor aan haar voeten. Hoe kijkt ze zelf terug op de impact van haar Tourzege? Lees het verhaal nu in de nieuwe RIDE!
Het blijft me een raadsel hoe je enerzijds al meermaals terecht Pogacar verdedigde tegen ongefundeerde dopingbeschuldigingen. Maar anderzijds wel iemand als Lance Armstrong loopt te verheerlijken.
Die wordt van dopinggebruik beschuldigd door lieden die het verkeerde vlaggetje of ploeg achter zijn naam zien staan zonder ook maar een greintje bewijs te leveren. Wanneer de “juiste” renner of ploeg wint is dat het gevolg van aanleg, hard werken en innovatie van de ploeg en als Pogacar wint moét het wel doping zijn. Daar kan ik dus slecht tegen. Dat je die overmacht saai vindt mag natuurlijk (heeft ook met het vlaggetje te maken), maar ongefundeerde dopingbeschuldigingen gaan te ver.
Tenzij je met hard bewijs komt ipv onderbuikgevoelens. Dan lees ik dat graag en zal ik het met je eens zijn. Tot die tijd kom ik met het vlaggetjesargument.
Het zal ook grotendeels van de Tour afhangen, denk ik zo. Wordt het een spannende Tour of kan hij hem gecontroleerd rijden met enkele minuten voorsprong. Daar valt of staat alles bij.
Al lijkt het mij voor de wielersport niet slecht mocht hij de Vuelta wel doen. Dan krijgen we zowel in de Ronde van Spanje als in het najaar wellicht wat meer spanning. Of wordt Pogacar werkelijk nooit moe?
Ik schat een 2de werelditel en 10de monument ook hoger in dan een zege in de Vuelta. Zoals hieronder gezegd: wellicht dat de Vuelta een goede optie als er eens een WK-omloop komt die Pogi minder ligt. Waarschijnlijk pas in 2028.
Maar goed: van mij mag hij starten hoor in de Vuelta. Anders wint Vingegaard wellicht makkelijk in Spanje en kunnen we Pogi al opschrijven voor het WK en Lombardije. Het blijft wielrennen natuurlijk en er kan veel gebeuren, maar met Pogacar weet je meestal wel op voorhand al wat je staat te wachten.
Zijn relatieve frisheid kan hem misschien iets korterbij brengen, al is dat op zich ook wel relatief.
Hij heeft (het herstellen van) de valpartij moeten verwerken en uiteindelijk heeft hij maar 3 koersdagen minder dan Pogi, al spreidde die het uiteraard wel over meerdere ééndagskoersen.
Pogacar en Vingegaard mogen zich gelukkig prijzen dat Remco geen interesse toont om dit jaar de Vuelta te rijden. Zij zouden hooguit voor de tweede plek rijden.