Visma begint de Vuelta goed te lezen: tactische intelligentie in een onvoorspelbare koers

Als sympathisant van Team Visma moet ik toegeven dat ik de afgelopen dagen behoorlijk bezorgd was. Ik had niet het gevoel dat de ploeg de Vuelta goed had ingeschat. Voor wie deze ronde goed kent, is het duidelijk: proberen vanaf het begin alles te controleren om etappes zoals de laatste twee te winnen, heeft weinig zin. De Vuelta leent zich niet voor dat soort dominantie, zeker niet met een ploeg als UAE die elke zware dag wil ontregelen.

Het managen van de inspanning is cruciaal, en daar begint Visma nu echt op in te spelen. Van Baarle was de eerste die het tempo bepaalde, maar na de uitputtende etappe van gisteren kon hij vandaag die rol niet meer vervullen. Victor Campenaerts nam het over, wat laat zien dat de vermoeidheid zich van dag tot dag opstapelt. Zelfs een sterke ploeg als Visma kan de koers niet volledig controleren vanaf het begin.

De uitval van Zingle is een klap qua mankracht, en hoewel het team nog steeds solide is, telt elke renner. In dat licht is het dragen van de rode trui vanaf dag één eerder een last dan een voordeel. Ik zei het al vanaf het begin: het is tactisch slim om het leiderschap over te dragen aan een “schijnleider”, iemand die de trui verdedigt tijdens de eerste week of halve Vuelta, zodat Jonas en de sterke kern van Visma hun krachten kunnen sparen voor het moment waarop de koers echt beslist wordt.

Vandaag zie ik eindelijk dat de ploeg haar tactiek heeft aangepast. Ze beseffen dat er veel gevaarlijke ontsnappingen zullen zijn, dat UAE elke zware rit zal aanvallen, en dat er te veel ploegen met uiteenlopende belangen zijn om alles onder controle te houden. De Vuelta win je niet in de eerste week, maar je kunt haar wel verliezen als je te veel energie verspilt.

Visma lijkt dat nu te begrijpen, en dat stelt me gerust. Het gaat niet alleen om sterke benen, maar om weten wanneer je ze moet gebruiken. In een open koers als deze is het verstand minstens zo belangrijk als het vermogen.