Vuelta 2024: Drie keer is scheepsrecht voor Wout van Aert in Castelo Branco
Wout van Aert weet weer wat winnen is: de Belg van Visma | Lease a Bike snelde in de derde etappe van de Vuelta a España naar een langverwachte zege. De rodetruidrager rekende dit keer wel af met Kaden Groves. Jon Aberasturi kwam als derde over de streep. Van Aert gaat nu ook steviger aan de leiding in het punten- en algemeen klassement.
Op dag drie van de Vuelta a España reden de renners voor het laatst over Portugees grondgebied. En het peloton kreeg andermaal een etappe van 191 kilometer voor de wielen geschoven. Vanuit Lousã trok het peloton naar de grootste bergketen op het Portugese vasteland: de Serra da Estrela. Hoewel de hoogste bergtop van deze keten bijna 2.000 meter is, gingen de renners vandaag ‘maar’ tot een hoogte van bijna 900 meter.
De Alto de Teixeira (17,4 km aan 3,2%) was de langste en misschien ook wel zwaarste beklimming van de dag, maar lag tevens bijzonder ver van de finish. Daarna volgden nog honderd relatief makkelijke kilometers tot de meet in Castelo Branco, met enkel nog de lange maar niet zo steile Alto de Alpedrinha (5,8 km aan 3,4%). De finale liep ook nog licht omhoog en dus was het voor de sprinters zaak om zo goed mogelijk te timen.

De vroege vlucht kleurde volledig Spaans – foto: Cor Vos
Déjà vu, interessante tegenaanval van korte duur
Net als in de rit van zondag bleek er weinig animo voor de vroege vlucht, maar toch besloten enkele renners het avontuur op te zoeken. En echt waar: met Ibon Ruiz (Equipo Kern Pharma) en Luis Angel Maté (Euskaltel-Euskadi) zagen we dezelfde coureurs weer in de spits van de koers. Al kregen ze dit keer ploeg- en landgenoten mee in steun, want ook Unai Iribar en Xabier Isasa waren vertegenwoordigd namens de Spaanse ProTeams Equipo Kern Pharma en Euskaltel-Euskadi.
Het peloton – aangevoerd door Visma | Lease a Bike en Alpecin-Deceuninck, in dienst van Wout van Aert en Kaden Groves – maakte zich niet druk en dus konden de vier aanvallers alsmaar verder uitlopen. In aanloop naar de eerste klim van de dag, de bijzonder lange maar zeker niet steile Alto de Teixeira, liep het verschil met de kopgroep op tot twee minuten. Dit was ook voor even de maximale voorsprong, want door een tegenaanval van Kasper Asgreen (Soudal Quick-Step), bergkoning Stefan Küng (Groupama-FDJ) en Victor Campenaerts (Lotto Dstny) kwam er weer beweging in het peloton.

Wout van Aert reed vandaag voor het eerst in de rode trui – foto: Cor Vos
Ervaren Maté doet goede zaken, Van Aert sprokkelt voor groen
De tegenaanval van het genoemde drietal werd al snel weer in de kiem gesmoord, maar dit zorgde er wel voor dat de vier koplopers weer binnen schootsafstand reden van het peloton. Dit was echter van korte duur. Met het inrekenen van hardrijders Küng, Campenaerts en Asgreen keerde de rust weer terug in het peloton, en groeide de voorsprong zelfs naar de zes minuten. Hierdoor konden de koplopers in alle rust beginnen aan de Alto de Teixeira en sprinten voor de bergpunten. Good old Maté – die na het seizoen afscheid neemt – trok op de top aan het langste eind en werd zo de virtuele leider in het bergklassement.
Vervolgens was het uitkijken naar de tussensprint in Fundao op goed vijftig kilometer van de finish. Hier wist de ploeggenoot van Maté – Isasa – de volle buit te pakken. Interessanter was de strijd tussen Van Aert en Groves om de resterende punten. Van Aert zette met enkele machtige pedaalslagen aan en Groves besloot niet meer aan te dringen, waardoor de Belg de Australiër voorbij ging in het (virtuele) puntenklassement.
Op naar de sprint
Waar Van Aert goede zaken deed in de strijd om groen, bleef Maté zijn puntjes sprokkelen voor de bergtrui. De 40-jarige coureur kwam ook op de laatste gecategoriseerde klim van de dag – de Alto de Alpedrinha – als eerste door en dit bleek meteen zijn laatste wapenfeit. Maté werd in de daaropvolgende kilometers namelijk bijgehaald door het peloton. Eenzelfde lot was ook Ruiz en Iribar beschoren. Isasa wist het in zijn eentje nog wat langer uit te houden, maar ook hij bleek een vogel voor de spreekwoordelijke kat.
Met nog twintig kilometer te gaan bleek het liedje van Isasa uitgezongen en konden we ons langzaam gaan opmaken voor een nieuwe sprint. In de laatste kilometers werd het tempo flink opgedreven en besloot Alpecin-Deceuninck zijn sprinttrein al vroeg in stelling te brengen. Te vroeg, zo bleek, en zo kregen we een vrij onoverzichtelijke aanloop richting de sprint. Dit bleek voor Campenaerts het sein om de boel op stelten te zetten. De hardrijder probeerde met een alles-of-niets aanval de sprinters te verrassen.
Eindelijk weer raak
Alpecin-Deceuninck was echter bij de pinken en reed het gat weer dicht naar Campenaerts, waardoor we toch ‘gewoon’ een clash kregen tussen de snelste mannen. Groves werd in een zetel naar de laatste honderden meters gebracht, maar Van Aert besloot als eerste aan te zetten. Groves werd even verrast en bleek niet meer in staat om de Belg nog te remonteren. En zo boekt Van Aert na bijna zes maanden weer eens een overwinning. En dat in de rode leiderstrui.

Wout van Aert vliegt naar de zege! – foto: Cor Vos
Door zijn zege loopt Van Aert ook verder uit in het algemeen klassement. Zijn voorsprong op naaste belager Brandon McNulty bedraagt nu dertien seconden. De kans dat hij dinsdagavond nog aan de leiding staat in het klassement, is klein. Morgen krijgen de renners namelijk de eerste bergetappe voorgeschoteld, met aankomst op de bijzonder onregelmatige en steile Pico Villuercas.
Je zou bijna denken: doe er standaard 2 per jaar, dan kan je jaarlijks wat leuke zeges bijschrijven.
Moet best mogelijk zijn in combinatie met een vormpiek van MSR tot Roubaix.
Milan, Merlier, Kooij en Girmay zijn toch wel betere tegenstanders dan dat hij hier treft.
Er is geen betere allround renner dan Van Aert. Sprinten, Klassiekers, welke dan ook, klimmen, superknecht spelen en tijdrijden, allemaal in huis. Plus de cross.
2) Win maar eens een koers.
3) Win maar eens een koers in de World Tour. Van Aert heeft er 26.
4) Win maar eens een koers in de World Tour in de leiderstrui, zoals in de Tour én de Vuelta nu voor Wout.
Het feit dat je nu al, bij deze pyrrusoverwinning, je grote gelijk komt zoeken, doet me vermoeden dat zelfs jij weinig geloof hebt dat er nog grote overwinningen aankomen.
‘Pyrrusoverwinning’, nou nou…
‘t Is niet dat Kuss en Uijttebroeks zich vandaag aan flarden hebben gereden voor de ritzege van WVA en daardoor morgen in de eerste bergrit op minuten worden gereden…
Hij vergeleek hem onlangs nog met Sagan en Froome. Wout teert enkel nog op zijn naam en kan er beter de brui aan geven, klonk het toen bij deze bevlogen wielerliefhebber.
Voor hem dus erg belangrijk om te benadrukken dat een etappezege in een grote ronde zeer zeker geen comeback is, maar - jawel - een pyrrusoverwinning. Van Aert kan er ondanks dit overwinninkje dus nog steeds maar beter de brui aan geven als het afhangt van deze klaar kijkende wielerfanaat.
Het is een grappige contradictie vind ik.
Zege van de opluchting, en een overduidelijke verwijzing naar eerdere winst in leiderstrui, Calais, ook al was die dan duizendmaal epischer.
Lang verhaal kort: niks aan het handje.
Machtig sterke eindsprint van de (mijns inziens onterecht) veel bekritiseerde Belg.
En als zo iemand als enige topper van zijn specialiteit aan de start staat, dan haalt die gewoon vlotjes binnen waarvoor hij kwam. Hij heeft in de rode trui gereden, hij heeft zijn rit (en zal er echt nog wel wat winnen) en zonder ongelukken gaat hij ook probleemloos die puntentrui pakken.
Wat suggereert dat Roglic, mits hij op punt staat, ook weer "gewoon" de Vuelta zal winnen, tenzij UAE tegen alle verwachtingen in een coherent geheel en massief blok gaat vormen.
Ja, WvA is weldegelijk een fenomenale renner, maar er zijn misschien andere renners beter uiteraard. En je kan verder stoppen met wielrennen kijken want Pogacar is inderdaad de beste. Zo, dat bespaart denk ik een hoop tijd. Zo kansloos elke keer om elke sporter langs de meetlat van de allerbeste in dezelfde sport te leggen. Ja, wel een goeie tennisser, maar Djokovic....; Goeie spits hoor, maar Messi....Hoe kan je van sport genieten op die manier?
(Daar waar ik toch minstens ook Hinault, Kelly en Maertens had verwacht)
Maertens heeft in zijn carrière zelfs maar 6 GT's gereden.
Klopt, ik dacht dat Maertens vaker de Giro had gereden.
Maar hij won (na de Vuelta met 13 ritzeges, eindwinst en puntentrui) in 77 7 ritten en lag weer op koers voor de puntentrui tot die zware val.
5 grote rondes, en daarin 35! ritzeges (want ook nog eens 15 ritten in 3 TdF’s), dat doet niemand hem nog na…
Beter gemiddelde dan Merckx.