Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Vuelta 2022: Primoz Roglic deelt tik uit aan Remco Evenepoel, Richard Carapaz wint tweede rit
Richard Carapaz heeft de veertiende etappe van de Vuelta a España gewonnen. De renner van INEOS Grenadiers was de beste uit de vroege vlucht. Miguel Angel López en Primoz Roglic mochten mee op het podium. Remco Evenepoel verloor een kleine 50 seconden, maar blijft leider in het algemeen klassement.
De veertiende etappe naar Sierra de la Pandera was 160 kilometer lang, wat de rit aantrekkelijk maakte voor aanvallers. Het ging dan ook bijzonder hard in de openingsfase. Er werd slag om slinger gedemarreerd door de aanvallers in deze Ronde van Spanje. Vincenzo Nibali, die in startplaats Montoro nog even op foto ging met Alejandro Valverde, was zeer bedrijvig in de eerste tientallen kilometer. Ook bergkoning Jay Vine probeerde het een aantal keren.
Het peloton wou echter niet toegeven, het tempo lag zelfs zo hoog dat de groep in twee werd gesplitst. Juan Ayuso, de nummer vijf in het algemeen klassement, was de voornaamste renner die zich had laten verrassen. Marc Soler kreeg al snel orders van de ploegleiding, de Spanjaard liet zich uitzakken om Ayuso terug te brengen naar de kop van de koers. Door het razendsnelle tempo in het peloton duurde dat maar liefst 60 kilometer.
De twee anciens in beeld: Nibali en Valverde (rechts) – foto: Cor Vos
Vlucht na 80 kilometer koers
Tijdens die 60 kilometer werd er natuurlijk veel aangevallen. Aanvankelijk ontstond er een groep met daarin Thomas De Gendt, Robert Stannard, Lawson Craddock en Yevgeniy Fedorov, maar het viertal kon niet wegrijden van het peloton. Niet veel later probeerde Sergio Higuita het, maar de Colombiaan kwam ongelukkig ten val. Uiteindelijk kregen we pas na een goede 80 kilometer (!) koers een ontsnapping die wegbleef.
Clément Champoussin (AG2R Citroën), Alexey Lutsenko (Astana Qazaqstan), Luis León Sánchez (Bahrain Victorious), Bruno Amirail (Groupama-FDJ), Richard Carapaz (INEOS Grenadiers), Filippo Conca (Lotto Soudal), Marco Brenner (Team DSM), Kenny Elissone, Mads Pedersen (beiden Trek-Segafredo) en Raúl García Pierna (Equipo Kern Pharma). De tien vluchters kregen vrijgeleide van het peloton, waar de rust terugkeerde.
De tien koplopers met Pedersen op kop – foto: Cor Vos
Quick-Step-Alpha Vinyl met de controle
Na circa 100 kilometer begonnen de koplopers aan de eerste beklimming van de dag, de Puerto de Siete Pilillas (9,8 km aan 3,5%). De beklimming van derde categorie was echter slechts een voorproefje voor de finale van de veertiende rit. Op de top van de Puerto de Siete Pilillas hadden de vluchters een voorsprong van drieënhalve minuut. Carapaz was de renner die als eerste over de top kwam, waardoor hij een aantal posities in het bergklassement steeg.
In het peloton werd het tempo verzorgd door Quick-Step-Alpha Vinyl. De ploegmaten van leider Evenepoel controleerden rustig, maar lieten de koplopers niet zo ver wegrijden als in de rit naar Peñas Blancas. De voorsprong van de tien vluchters was nooit veel meer dan vier minuten. Op 33 kilometer van de streep nam Mads Pedersen, de groene trui, de volle buit aan de tussensprint in Jaén. De voorsprong van Pedersen op zijn eerste achtervolger, ritwinnaar Soler, bedraagt meer dan 150 punten.
The Wolfpack controleert – foto: Cor Vos
Gesink versnelt in het peloton
Na drie uur koersen bedroeg het gemiddelde tempo 43 kilometer per uur, wat nogmaals bewees dat er bijzonder hard werd doorgereden in de openingsfase. De finale begon met de beklimming van de Puerto de Los Villares (10 km aan 5,5%). Een beklimming van tweede categorie, zonder al te spectaculaire stijgingspercentages. Een perfect voorgerecht voor de slotklim van zaterdag, de Sierra de La Pandera.
Een eerste prik vooraan kwam van Lutsenko. Even reden een aantal renners weg, maar al snel kregen we een samensmelting. Het was Sánchez die voor de eerste echte aanval zorgde. De Spaanse ancien reed alleen naar de top van de Puerto de Los Villares. In het peloton zette Robert Gesink zich ondertussen op kop van het peloton, de Nederlander gooide het tempo flink de lucht in. Het uitgedunde peloton werd op een lint getrokken, de vluchters zagen hun voorsprong teruglopen minder dan drie minuten.
Jumbo-Visma nam het commando over in de finale – foto: Cor Vos
Primoz Roglic demarreert op de Sierra de La Pandera
Na de top van de Puerto de Los Villares besloot Carapaz dat het tijd was om aan te vallen. De Olympisch kampioen reed weg uit de achtervolgende groep en reed in een mum van tijd naar het achterwiel van Sánchez. Het duo begon met een voorsprong van een vijftiental seconden aan de Sierra de La Pandera (8,6 km aan 7,5%). Champoussin en Conca hadden nog wat in de tank zitten en kwamen weer aansluiten bij de twee koplopers. Chris Harper bepaalde het tempo in de groep der favorieten, waardoor de vier koplopers met anderhalve minuut voorsprong de laatste vijf kilometer indoken.
Op vier kilometer van de streep zette Harper zich aan de kant, waarna Ilan Van Wilder de kop overnam. De superknecht van Evenepoel dunde de groep der favorieten verder uit, maar moest zich al snel aan de hand zetten. Dat had alles te maken met een versnelling van Primoz Roglic, de Sloveen demarreerde op een goede 3,5 kilometer van de streep. Rodetruidrager Evenepoel reageerde niet meteen en koos voor zijn eigen tempo.
Ondertussen reed Carapaz nog steeds op kop van de koers – foto: Cor Vos
Evenepoel moet laten lopen
Evenepoel had duidelijk niet de beste benen, de jonge Belg moest de andere klassementsrenners laten gaan. Mas en López voelden zich klaarblijkelijk wel goed en reden naar Roglic toe. In de achtergrond kreeg wittetruidrager Ayuso te kampen met een lekke band, de jonge Spanjaard verloor kostbare tijd. We zouden het bijna vergeten, maar Carapaz reed nog altijd aan de kop van de koers. De Ecuadoraan had zijn medevluchters uit het wiel gereden, en kreeg Roglic, Mas en López achter zich. Op een kilometer van de streep had hij een voorsprong van negen seconden.
De klimmer had de klim goed ingedeeld en kon nipt standhouden. Tweede ritzege voor Carapaz in de Vuelta a España met andere woorden. López kwam uiteindelijk op acht seconden over de streep op de top van Sierra de La Pandera, Roglic zat in zijn wiel. Almeida kwam als vierde over de streep, Rodríguez als vijfde. Mas had het zwaar in de laatste kilometers en bolde als zesde over de finish.
Evenepoel kwam uiteindelijk als achtste over de streep, samen met jongeling Ayuso. Roglic komt dankzij zijn prestatie op een minuut en 49 seconden van leider Evenepoel. Mas volgt op twee minuten en 43 seconden.
Gaat nog een hele mooie laatste week worden!
Als MAL eerder was gaan helpen, had hij kans gemaakt op de ritzege.
Helaas zegt mijn voorgevoel iets anders :-(
Ik weet niet of RE nog last had van de crash. Hij geeft wel nooit veel tijd prijs, dat zagen we in de Ronde van het Baskenland ook al.
Roglic heeft ook altijd een slechte dag op het einde van de drie weken.
En zelfs een Super Mas botst altijd wel tegen een muurtje.
Ik hoop dat Evenepoel nu niet met angst richting morgen gaat, maar gewoon blijft rijden met een positieve instelling om zo hoog mogelijk in het klassement te eindigen. Wie er ook het onderspit moet delven, strijd willen wij zien!
Ook anderen hadden het trouwens lastig om op deze onregelmatige klim op een constant niveau te rijden. Mas uiteraard, die in zijn poging richting Rood ontplofte op het eind, maar ook Roglic. Die naderde eerst onherroepelijk op Carapaz, maar op een gegeven moment moest 'ie toch ook even temporiseren, waarop de achterstand weer even wat opliep.
Die viel nog tamelijk zwaar terug op het einde.
Remco leek hier genekt te worden door de combi heel steil en heel warm. Hij houdt het nog wonderwel binnen de perken met zijn eigen tempo kiezen en niet helemaal te breken op het moment dat alles wegglipt. Mas verliest op dat vlak juist wat terrein door per se naar het acterwiel van Roglic te willen. De youngsters allebei weer heel goed, Ayuso na zijn malheur nog (ongewild) in een reddende rol als sleephond/mikpunt.
Tenslotte, Carapaz, El Dorado, ruimschoots een gouden fiets waard.
Wel een dissonant, Almeida die voor Ayuso finisht? Had die niet effe moeten wachten?
Camion?
Roglic toont zijn taaiheid.
Maar we moeten 20sec. op Mas en Rodriguez en 44 op zijn grootste rivaal niet dramatiseren.
Goed slapen en morgen opnieuw aan de bak.
Vuelta heeft nu voor iedereen weer spanning. (voor mij was het zeker nog niet beslist)