Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Vuelta 2020: Richard Carapaz ontroerd na behalen podiumplaats
Richard Carapaz maakte de strijd om de rode trui nog spannend, maar de Ecuadoraan gaat deze Vuelta als tweede besluiten. De renner van INEOS Grenadiers is daar zelfs een beetje emotioneel van. “Ik ben ontroerd. Ik ben heel erg blij met deze Vuelta. We hebben er altijd voor gevochten.”
Ook met de voorlaatste etappe is de Ecuadoraan tevreden. Dat zijn oude team Movistar in de slotfase nog werk opknapte voor Primož Roglič, lijkt hem niet te deren. “Ze deden dat waarschijnlijk uit eigen interesse, dus ik heb daar geen commentaar op.”
“Ik kende deze klim al uit 2018, toen ik er met Nairo Quintana omhoog reed. Ik wist precies hoe hij liep, ook met de wind. Ik ben heel blij met de inspanning van vandaag”, gaat hij verder.
Met een attractieve Tour de France en een tweede plaats in de Vuelta a España is het een goed seizoen voor Carapaz geweest. “Het was een heel spectaculair seizoen. Zo simpel is het. Ook dit is weer een heel mooi podium.”
Ik heb ook genoten van Carapaz. Er worden nu allerlei dingen geroepen over dat Roglic de overwinning te danken heeft aan boni's of de hulp van anderen.
Maar uiteindelijk wacht Carapaz ook iedere keer erg lang om zijn aanval te plaatsen. 2 of 3 km voor de top, en eigenlijk zelden van halverwege of zelfs de voorlaatste col.
Overigens is dat niet iets specifieks voor Carapaz. Je ziet het tegenwoordig bijna altijd. Alsof de angst om jezelf op te blazen groter is dan de gedachte om je tegenstander volledig in de vernieling te rijden. Enkel als het "alles of niets is" zie je meer spektakel.
Het is nu veel meer de tijd dat je 1 of hooguit 2 pijlen op je boog hebt en dat je die op het juiste moment moet afschieten anders krijg je hem keihard terug.
Misschien wat minder heroïsch (of zoals de belgen zeggen: 'Merckxiaans...') maar wat mij betreft des te tactischer en spannender om naar te kijken.
Hoewel ik het niet altijd even leuk vind om naar te kijken denk ik ook dat het veel schoner is.
een schoner wielrenner is wel wat we willen. hoede attractiviteit bevorderd kan worden moeten we maar op een andere manier ontdekken,
Ik denk vooral aan parcoursbouwers in dat aspect
Voor meer spektakel onderweg:
Op de slotklim elke kilometer een boni-seconde voor de eerste, en niets meer aan de streep.
Eigenbelang voor Mas? Openstaande rekening met Carapaz? Goedmakertje voor Roglic? Het echte antwoord weten waarschijnlijk alleen de direct betrokkenen.
Redactie mag artikel aanpassen.
Roglic en hij maakten er bijvoorbeeld samen een leuk spel van naar die nieuwe klim, maar daar bleek Roglic man tegen man de sterkste. Carapaz had na een Tour als aanvaller veel meer moeten brengen tegenover Roglic die na een lang seizoen minder werd. Terecht dus dat hij daar niet voor wordt beloond
Wat een gebrabbel, kan je van zoveel anderen ook zeggen.
Roglic is gewoon erg lang in topvorm. Als dit een renner van een andere ploeg betrof, was de prestatie hoogstwaarschijnlijk in twijfel getrokken.
Hier hebben ze beiden telkens tot laat gewacht. Roglic terecht want leider en kan dus verdedigend rijden, maar de aanvallende van Carapaz die structureel in de laatste kilometers kwamen getuigen ook niet echt van lef en durf.
Laat al dat zurige nu toch gewoon achterwege. Poga’s tijdrit kun je net zo goed onder de noemer ‘te mooi om waar te zijn’ plaatsen.
Roglic maakt kleine verschillen bij winst, en geeft weinig weg bij verlies. Tel daarbij een ongekende winnaarsmentaliteit, gezond relativerings en perfect herstelvermogen. Tenslotte nog de zegeningen van een topploeg, en je hebt een groot kampioen.
Jumbo-Visma wederom met een ijzersterk blok voor het klassement en achteraf is ook duidelijk waarom Groeneweg enkel naar de Giro zou gaan. Ook zij kunnen niet op 2 paarden wedden.
Ook in 2021 fietsen als tv-sport zonder publiek, nog nooit zulke mooie en overzichtelijke beelden gezien als op El Angliru en ook de Alto de la Covatilla