Vrouw van Robert Gesink na kort ziekbed overleden
Daisy Gesink, de vrouw van Robert Gesink, is afgelopen nacht na een kort ziekbed overleden. De voormalig wielrenner maakte dat vanavond via zijn sociale media bekend. Pas enkele weken geleden werd een agressieve ziekte bij haar ontdekt waar de artsen helaas niets meer tegen konden doen.
Op zijn Instagram-account schreef Robert Gesink vanavond: “Je zult voor altijd in onze harten leven. Bedankt voor alle liefde die je ons gaf, voor je mooie glimlach die elke kamer verlichtte. Het breekt mijn hart dat we zonder jou verder moeten, maar bovenal ben ik zo trots om jouw man te zijn.”
Ook zijn voormalige wielerploeg Visma | Lease a Bike zette een bericht met hun condoleances online: “Vandaag zijn vreugde en verdriet nauw verweven. Het hele team is diep bedroefd door het overlijden van Daisy, de vrouw van Robert Gesink. Onze gedachten zijn bij al haar dierbaren in deze moeilijke tijd en rijden met Daisy en de familie in ons hart.”
Wij wensen Robert, zijn kinderen Anne en Bram, de verdere familie en hun vele vrienden heel veel sterkte met dit enorm grote verlies.

Robert Gesink in de rode leiderstrui van de Vuelta a España met zijn familie Daisy, Bram en Anne. Foto: Raymond Kerckhoffs
View this post on Instagram
Ontzettend te doen met Gesink. Wat heeft hij al veel voor zijn kiezen gekregen.
Een carrière vol met tegenslagen, dan ga je met je wielerpensioen om eindelijk te gaan genieten. Nog geen half jaar…. en slaat de grootste pech (ja dit woord is niet passend maar in deze context wel het juiste) die mogelijk kan zijn toe.
Robert, Bram en Anne, wat zou ik jullie graag een knuffel geven, dat jullie dit maar een plekje met elkaar kunnen geven en dat het tij voor jullie ein-de-lijk zal keren en dat de voorspoed jullie een keer is gegund.
Iemand schreef hierboven: "de duivel schijt altijd op dezelfde hoop". En daar lijkt een kern van waarheid in te zitten. Je hebt inmiddels je portie meer dan gehad. Ik vraag me wel eens af: "hoeveel kan er nog bij?" Maar helaas is jouw gifbeker nog niet leeg gebleken.
Tot nu toe ben je iedere keer weer opgekrabbeld. Dat maakt dat je voor mij tot mijn favoriete renner. Want winnaars zijn prachtig, maar de échte overwinningen worden vaak niet geboekt op de finishlijn. Die blijven meestal buiten beeld. En worden ook niet groots gevierd, maar vaak in stilte beleefd.
Wielerflits spreekt vaak over "mokerslagen" in haar titels. En dan gaat het om een paar seconden tijdsverlies in een klassement van een of ander wielerrondje. Maar met dit soort mokerslagen staat alles meteen weer in perspectief.
Ik wens jou, je kinderen en je naasten ontzettend veel sterkte met dit enorme verlies. En hopelijk krabbel je ook hier uiteindelijk weer "gewoon" overeind!!
Heel veel sterkte Robert en kinderen!
Héel veel sterkte aan de kinderen en hun vader Robert en alle andere nabestaanden en dierbaren.
Ik ben behoorlijk van stuk van dit nieuws.
Sterkte!