Deze gehele week staat in het teken van de wereldkampioenschappen wielrennen in de Deense hoofdstad Kopenhagen. In het eerste deel van de week werden de tijdritten verreden, en vanaf morgen is het de beurt aan de wegritten. Het spits wordt afgebeten door de beloften. WielerFlits blikt alvast vooruit op die mondiale titelstrijd.

Historie
Het eerste wereldkampioenschap voor beloften werd verreden in het jaar 1996, rond de Zwitserse plaats Lugano. Destijds ging de overwinning naar de Italiaan Giuliano Figueras. Na deze eerste editie werd er elk jaar weer een wereldtitelstrijd voor de beloften, ofwel de renners onder 23 jaar, georganiseerd. Enkele van de wereldkampioenen groeiden later uit tot toppers bij de profs, zoals Ivan Basso en Gerald Ciolek. Nog nimmer toonde een Nederlander zich de beste in de beloftenwegrit, al eindigde Thomas Dekker wel tweemaal op het podium (3de in 2003 en 2de in 2004). De Belgen moeten het doen met de zilveren medaille van Johan Vansummeren in 2003.

Vorig jaar ging de wereldtitel in het Australische Geelong naar thuisrijder Michael Matthews, die momenteel prof is bij Rabobank. Matthews toonde zich in de massasprint veel te sterk voor de Duitser John Degenkolb. Achter die twee gebeurde iets opvallends. Taylor Phinney en Guillaume Boivin kwamen zo goed als gelijktijdig over de streep, en op de finishfoto was niet uit te maken wie het brons behaalde. Daarom werd besloten zowel de Amerikaan als de Canadees een plaats op het podium te geven.

Parcours
Het parcours van het WK in Kopenhagen lijkt geknipt te zijn voor de sprinters. Het veertien kilometer lange parcours, dat de beloften twaalf keer afleggen, kent namelijk weinig hoogtemeters, om precies te zijn 105 meter. Het hoogste punt is de Slotsbakken, die in het begin van de ronde ligt en 59 meter boven zeeniveau uitstijgt. Kort daarna volgt de Attermosevej, waarna het enkele kilometers vrijwel vlak wordt en tevens het laagste punt (17 meter) bereikt wordt. Het zwaartepunt van de koers ligt op het einde, aangezien de finishlijn is getrokken bovenop Geels Bakke. De laatste kilometer kan moeilijk steil genoemd worden, maar loopt genoeg op om de rappe klassiekerspecialisten kans te bieden de pure sprinters te vloeren.

Profiel

Parcours

Favorieten
Net als in 2009, toen Romain Sicard zijn favorietenrol waarmaakte, lijken de grootste favorieten voor de beloften wereldtitelstrijd dit jaar in het Franse kamp te vinden. Het West-Europese land beschikt namelijk over de diensten van toptalent Arnaud Demare, die hier als sprinter een parcours op zijn naam vindt. Demare boekte dit jaar verschillende sprintzeges, en in de GP de Pont-à-Marcq klopte hij zelfs een gerenommeerde prof als Yauheni Hutarovitch. Frankrijk heeft echter meer paarden om op te wedden. Ook Adrien Petit, al prof bij Cofidis, liet zich dit jaar namelijk vaak zien in de sprint. In de klassiekers Kuurne-Brussel-Kuurne en GP Fourmies eindigde hij in de top-10, terwijl hij ook in Gent-Wevelgem (15de) aantoonde zware wedstrijden aan te kunnen.

Voor twee andere grote favorieten hoeven we slechts het Kanaal over te steken. Het Verenigd Koninkrijk heeft namelijk met Luke Rowe en Andrew Fenn twee rappe mannen in de gelederen. Rowe liet dit jaar met onder meer winst in de ZLM Tour en een rit in de Thüringen Rundfahrt het meest van zich spreken, maar de afgelopen tijd lijkt Fenn over een beter vormpeil te beschikken. Zo eindigde hij meermaals in de top-10 van ritten in de Tour of Britain.

Andere grote wielerlanden, Italië, Spanje en België, hebben niet meteen de beschikking over een topfavoriet. Althans, in de Italiaanse selectie zitten met Sonny Colbrelli en Nicola Boem wel twee goede sprinters. België heeft op zijn beurt de beschikking over de Luik-Bastenaken-Luik winnaar, Tosh van der Sande, terwijl in een sprint Jelle Wallays (3de op het BK voor profs) zijn mannetje moet kunnen staan. Spanje tot slot speelt zelden een rol op het WK U23, en ook dit jaar lijkt dat er niet in te zitten. Kopman Jordi Simon kan wellicht voor een verrassing zorgen. Simon toonde in de Tour de l’Avenir namelijk aan over een goede vorm te beschikken.

Nederland doet dit jaar weinig onder voor de grote wielerlanden. Met Jetse Bol beschikken ‘wij’ namelijk over een renner voor wie het parcours op zijn lijf geschreven is. Bol is namelijk snel, zoals hij onder meer in Olympia’s Tour aantoonde, maar kan ook goed een heuvel op. Met Wouter Wippert en Raymond Kreder heeft hij bovendien twee andere snelle mannen aan zijn zijde. Thuisland Denenmarken komt eveneens met een sterke ploeg aan de start. De talentvolle sprinter Sebastian Lander en heuvelspecialist en tevens ex-prof Ramsus Guldhammer konden zich dit seizoen niet altijd met de top meten, maar in eigen land rijden zal zeker een extra stimulans zijn. De Deen die dit seizoen het sterkst voor de dag kwam is echter Christopher Juul Jensen, die onder meer zegevierde in de NationsCup-rittenkoers in Canada en bovendien sterk reed in de Tour de l’Avenir. Uit een ander Scandinavisch land, Zweden, komt met Jonas Ahlstrand een gevaarlijke outsider. De Zweed is qua capaciteiten enigszins vergelijkbaar met Bol, en wist laatstgenoemde dit seizoen meermaals te kloppen.

Vorig jaar kwam de kampioen met de Australiër Michael Matthews niet uit Europa, en ook dit seizoen behoort dit zeker tot de mogelijkheden. Australië heeft namelijk de in een uitstekende vorm verkerende en ook nog eens vrij rappe Michael Hepburn (ritwinst in de Toekomstronde, 3de op het WK TT) in de selectie, net als de kersverse wereldkampioen tegen de klok Luke Durbridge. De Verenigde Staten rekent op Garmin-aanwinstn Jacob Rathe, derde in Parijs-Roubaix en ritwinnaar in de profkoers Ronde van Portugal, terwijl Nieuw-Zeeland met George Bennet een goede klimmer heeft geselecteerd. Canada heeft tot slot met Guillaume Boivin de bronzen medaille-winnaar van vorig jaar in handen, maar hij heeft dit seizoen nog amper iets gepresteerd.

Op het beloftenwereldkampioenschap komt Oost-Europa traditioneel goed voor de dag. Ook dit jaar verschijnen er enkele sterke renners aan de start. Zo komt Letland met onder meer de nummer twee uit de Ronde van Vlaanderen, Toms Skuijns en sprinter Andris Smirnovs naar Kopenhagen. Rusland heeft op zijn beurt met de snelle man Alexey Tsatevitch een gevaarlijke outsider in de gelederen, terwijl ook klassiekerspecialist Sergey Chernetskiy (4de in de Klasika Primavera) niet uit het oog mag worden verloren.

Het parcours is niet geschikt voor klimmers, en die staan dan ook niet in veelvoud aan de start. Toch zullen we in het deelnemersveld wel enkele lichtgewichten zien. Met name de Colombianen (met ex-Tour de l’Avenir winnaar Nairo Quntaina en ex-GiroBio winnaar Carlos Betancourt) nemen klimmers mee naar de Deense hoofdstad, maar ook Zweden (Tobias Ludvigsson), Oostenrijk (met Ronde van Toscane-winnaar Georg Preidler) en zoals eerder gemeld Nieuw-Zeeland (George Bennet) kunnen meespelen als de koers op de heuvels hard wordt gemaakt. Toch lijkt het onwaarschijnlijk dat de sprinters zich later verrassen, maar de geschiedenis heeft uitgewezen dat in beloftenkoersen vaak rare wendingen voorkomen.

Favorieten volgens WielerFlits.nl
**** Arnaud Demare
*** Andrew Fenn, Michael Hepburn
** Adrien Petit, Luke Rowe, Jetse Bol
* Sonny Colbrelli, Christopher Juul Jensen, Jacob Rathe, Sergey Chernetskiy

Overig
Starttijd: 13:30
Startlijst

Deze week worden aan de andere kant van de wereld, in het Australische stadje Geelong om precies te zijn, de wereldkampioenschappen wielrennen afgewerkt. Degene die deze befaamde wielerkoers weet te winnen, mag een jaar lang rondrijden in de welbekende regenboogtrui. WielerFlits blikt uiteraard uitgebreid vooruit op de wereldtitelstrijd, zo ook op de wegrit voor beloften.

(meer…)