Met de Vattenfall Cyclassics in Hamburg staat er tussen de Ronde van Polen en de Eneco Tour opnieuw een eendagskoers op het programma. Zondag gaat het peloton in Noord-Duitsland op zoek naar een opvolger voor titelverdediger Tyler Farrar. De laatste punten die de startplaatsen op het wereldkampioenschap bepalen gelden als extra inzet. WielerFlits blikt alvast vooruit.

Historie
De Vattenfall Cyclassics kent een relatief korte geschiedenis. Het is een van de jongste wedstrijden op de ProTour-kalender en werd voor het eerst georganiseerd in 1996. De onbeduidende Italiaan Rossano Brassi werd de eerste winnaar. De wedstrijd ging 14 jaar geleden van start als een kleine koers maar steeg dankzij de populariteit van de nieuwe Duitse Tourheld Jan Ullrich al snel in status. In 1998 verving het de ter ziele gegane Wincanton Classic in het wereldbekerklassement van de UCI. Sinds 2005 maakt het deel uit van de ProTour. Het succes van Ullrich mag dan al lang vervaagd zijn, de eendagswedstrijd in Hamburg prijkt nog steeds op de wielerkalender. Na het verdwijnen van de Deutschland Tour en een devaluatie van de GP Frankfurt mag het zich zelfs de grootste koers van Duitsland noemen. Onder een andere naam weliswaar, de oorspronkelijke naamgever HEW werd in 2006 overgenomen door Vatenfall waardoor het Zweedse energiebedrijf nu als titelsponsor fungeert.

Met Leon van Bon kreeg het in 1998 een Nederlandse winnaar. In de edities die erop volgden bleek het parcours aan de oevers van de Elbe over de ideale ingrediënten te beschikken voor een massasprint. Waar Parijs-Tours de officieuze bijnaam draagt van ‘wereldkampioenschap voor sprinters’ zou ook de Vattenfall Cyclassics deze eretitel niet misstaan. Hoewel het de status van klassieker nog niet mag claimen mag er met namen als Paolo Bettini, Erik Zabel en Oscar Freire gesproken worden van een rijke erelijst. Vorig seizoen toonde de Amerikaan Tyler Farrar zich de snelste sprinter.

Parcours
Vanwege het vlakke stadsparcours is het voor de organisatoren in Hamburg een uitdaging om een selectief parcours samen te stellen. Met 216,6 kilometer heeft de wedstrijd in ieder geval de lengte van een klassieker. Het parcours is een kopie van de afgelopen jaren. De zeshonderd meter lange Waseberg is de enige hobbel die als scherprechter aangeduid kan worden. De helling in de chique wijk Blakenese is vier maal in het parcours opgenomen, zestien kilometer voor de finish voor het laatst. De aanloop is nerveus. Een bochtig en onoverzichtelijk smal weggetje kronkelt naar de voet van de klim. Hoewel het stijgingspercentage oploopt tot 16% is de beslissing hier de afgelopen jaren niet gevallen. Mocht een renner daar willen demarreren, komt het in het vlakke stadscentrum van Hamburg normaal gesproken tot een hergroepering en een massasprint aan de Mönckebergstrasse.

Favorieten
Waar in deze Noord-Duitse eendagskoers normaal gesproken de dagzege het hoogste haalbare is, zal er dit jaar een niet onbelangrijke factor van invloed zijn op het koersverloop. Zondag is de laatste mogelijkheid om punten te vergaren voor het landenklassement van de UCI, dat bepaalt met hoeveel renners een land mag aantreden op het WK. Nederland staat momenteel op een tiende pleken en mag daarom vooralsnog negen renners afvaardigen. Duitsland volgt echter op de voet en heeft met André Greipel en Gerald Ciolek twee renners die in staat mogen worden geacht veel punten te pakken.

Ondanks de wildcards voor Skil-Shimano en Vacansoleil staan er waarschijnlijk veertien Nederlanders aan de start. Onder hen bevinden zich helaas geen topsprinters. Hoewel Tom Leezer over een aardig eindschot beschikt is het niet realistisch te verwachten dat hij zich staande kan houden tussen de wereldtop. Daarnaast zal Rabobank in een massasprint naar alle waarschijnlijkheid op de Australiër Graeme Brown gokken. Dat bij de wielerploegen het landenbelang geen rol speelt blijkt uit de selecties van onze ProContinentale ploegen. Vacansoleil selecteerde slechts één Nederlandse renner terwijl Skil-Shimano met Robert Wagner een gevaarlijke Duitse outsider naar Hamburg meeneemt. Door dit gebrek aan topsprinters is het hopen op een Nederlandse vrijbuiter die het volhoudt tot de finish. Lars Boom en Nederlands kampioen Niki Terpstra lijken daarvoor geknipt maar gelden niet als serieuze kanshebbers.

Topfavoriet aanstaande zondag is de Duitser André Greipel. Met de afwezigheid van zijn ploeggenoot Mark Cavendish lijkt hij de snelste renner in het peloton. De veelwinnaar van HTC-Columbia won dit seizoen al 16 wedstrijden maar nu bekend is geworden dat hij volgend seizoen de kleuren van Omega Pharma-Lotto gaat verdedigen is het nog maar de vraag of zijn ploeggenoten nog even eensgezind in zijn dienst zullen rijden.

Een van de renners die daarvan zou kunnen profiteren is Allan Davis. De Australiër maakte geen deel uit van de Tourselectie van Astana maar nam uit Polen wel de puntentrui mee naar huis. Alessandro Petacchi was wel actief in Frankrijk en bewees daar dat we hem op 36-jarige leeftijd nog niet af mogen schrijven.

Met Tyler Farrar, Filippo Pozzato, Alessandro Ballan, Stuart O’Grady en Robbie McEwen staan er vijf oud-winnaars aan de start. Dit kwintet renners maakt kans op de eer om als eerste renner de wedstrijd voor de tweede maal te winnen. Van routinier O’Grady wordt echter niet meer verwacht dat hij zich gaan mengen in een massasprint terwijl Pozzato en Ballan gebaat zijn bij een harde koers waarbij door een select groepje over de winst beslist wordt.

Het enigszins voorspelbare parcours maakt het groepje favorieten allerminst een select gezelschap. Bijna elke ploeg staat wel met een sprinter of andere outsider aan de start waardoor het aantal kanshebbers eigenlijk groter is dan de volgende lijst met tien namen.

Favorieten volgens Wielerflits.nl
**** André Greipel
*** Tyler Farrar, Allan Davis
** Gerald Ciolek, Alessandro Petacchi, Edvald Boasson Hagen
* Robbie McEwen, Alessandro Ballan, Filippo Pozzato, Graeme Brown