Op zondag 16 mei zal de van de Tour of California van start gaan. De Ronde van de Amerikaanse staat aan de westkust is in die korte tijd uitgegroeid tot een bekende 2.HC-koers. Hoewel de wedstrijd dit jaar voor het eerst tijdens de Giro d’Italia wordt verreden, staan er genoeg grote namen aan de start. WielerFlits blikt vooruit.

Historie
In 2006 werd de eerste editie van de Tour of California verreden. Onder leiding van sponsor Amgen, die er even later zijn naam aan verbond, is de wedstrijd uitgegroeid tot het grootste jaarlijkse wielerevenement in Amerika. Alle vier de edities zijn tot nu toe door een Amerikaan gewonnen.

Floyd Landis was klassementswinnaar in de eerste aflevering. Olaf Pollack was dat jaar de beste sprinter, Levi Leipheimer won de bergtrui. De ex-Raborenner deed het in de volgende edities heel wat beter. Hij won zowel in 2007, 2008 en 2009 het algemeen klassement. In die jaren was Robert Gesink steeds de best geklasseerde jongere. Levi Leipheimer is ook de man met de meeste etappes op zijn naam: 6. Hij wordt gevolgd door sprinter Juan José Haedo, die vijfmaal won.

Fabian Cancellara was vorig jaar het beste in de proloog. Daarna wonnen Francesco Mancebo, Thomas Peterson, Thor Hushovd, Mark Cavendish en nogmaals Mark Cavendish. De tijdrit werd door Leipheimer nipt gewonnen voor Dave Zabriskie. Voordat Fränk Schleck de laatste rit op zijn naam schreef, verloor Pieter Weening in etappe zes de sprint van Hayden Roulston en winnaar Rinaldo Nocentini.

Parcours
De Ronde van Californië volgt ieder jaar een redelijk vast parcours. Dit is altijd een mix van overwegend vlakke en overwegend bergachtige etappes. Ook is er altijd een tijdrit van meestal meer dan 30 kilometer, ditmaal op de voorlaatste dag.

Etappe 1: Nevada City – Sacramento (167.7 km)
De eerste etappe is geen heel gemakkelijke. Er wordt vanaf de start gedaald, maar wel met horten en stoten. Na zo’n 70 kilometer staat er een klimmetje op het programma, maar de rest van het parcours is ook zeker niet vlak. Behalve de laatste 55 kilometer dan, die heel licht aflopen. En dus lijkt een massasprint toch onvermijdelijk.

Etappe 2: Davis – Santa Rosa (176.2 km)
In deze rit krijgen we pas na 100 kilometer een serieus obstakel, maar ook daarvoor zijn al wat heuveltjes neergelegd. Veertig kilometer later volgt er weer een berg en het peloton zal dan ook al aardig uitgeput zijn. Dan volgt er nog één klimmetje, wat echter niet heel dicht bij de finish ligt. Toch is de kans aanwezig dat de vluchters het zullen uitmaken in Santa Rosa.

Etappe 3: San Francisco – Santa Cruz (152.3 km)
In rit drie beginnen we na zo’n 55 kilometer met het klimmen. Deze etappe lijkt veel op die van de dag ervoor. Met nog zo’n 35 kilometer te rijden gaan we nu echter weer flink klimmen, wat de sprintersploegen roet in het eten zal gooien. De laatste tien kilometers zijn vlak.

Etappe 4: San José – Modesto (195.5 km)
Vanaf de start gaat het eerst lichtjes omhoog, maar niet veel later barst het los. Een flink steile berg zal waarschijnlijk de kopgroep van de dag vormen. Die moet pas na 70 kilometer weer serieus aan de slag, als er een geleidelijk lopende klim op het programma staat. Uiteindelijk wordt er echter nog wel zo’n 80 kilometer omlaag en vlak gereden, wat het peloton genoeg tijd lijkt te gunnen.

Etappe 5: Visalia – Bakersfield (195.5 km)
De vijfde rit kent een lange aanloop naar de enige echte klim van de dag, na ongeveer 85 kilometer. Het is wel een lange beklimming, tot zo’n 1000 meter hoogte. Na een stukje afdaling moet men weer even omhoog, en dat gebeurt nog een tweede keer. Vervolgens is het dertig kilometer vlak, maar misschien hebben de vluchters dan al een flinke voorsprong opgebouwd.

Etappe 6: Palmdale – Big Bear Lake (217.7 km)
Zonder twijfel kan etappe zes de koninginnenrit van deze Ronde van Californië genoemd worden. Het peloton komt veel hoger dan ooit tevoren (tot 2438 meter boven zeeniveau) en alsof de zeven geregistreerde klimmen nog niet genoeg angst inboezemen, zijn ze ook nog eens over 218 kilometer uitgesmeerd. Na de laatste beklimming moeten er echter nog wel zo’n 45 licht stijgende, en later vlakke, kilometers verreden worden. Genoeg om opgelopen schade te beperken?

Etappe 7: Los Angeles – Los Angeles (33.6 km)
Het parcours van de tijdrit is bijna biljartvlak. De mindere klimmers kunnen hier hun gisteren opgelopen achterstand proberen recht te breien. Het rijden van een fatsoenlijke tijdrit kun je wel aan Amerikanen overlaten. Of aan Fabian Cancellara, ook hier aanwezig.

Etappe 8: Thousand Oaks Circuit Race (134.3 km)
De ronde wordt afgesloten met een plaatselijk parcours, dat viermaal verreden moet worden. Er zit één hobbel in, waarvan de laatste top op ongeveer 12 kilometer van de finish ligt. Misschien kan dit voor een verrassing zorgen.

Deelnemers
RadioShack zal hier de titel van Levi Leipheimer verdedigen met een zeer sterk team. Voor de Amerikaanse ploeg is de Ronde van Californië één van de hoogtepunten van het jaar. Om te zorgen voor genoeg media-aandacht in eigen land, is zelfs de Giro genegeerd. Omdat daar geen grote naam naartoe ging, nodigde Angelo Zomegnan de gehele ploeg niet uit. Lance Armstrong, Janez Brajkovic en Chris Horner zijn de belangrijkste adjudanten van Leipheimer.

Zoals gezegd voert Fabian Cancellara Saxo Bank aan. Toch lijkt de koninginnenrit wat zwaar voor hem. Dan zijn er nog altijd Andy Schleck en Jakob Fuglsang, geflankeerd door sprinter Haedo. Het Amerikaanse Garmin heeft geen echte klassementsploeg. Zabriskie zal zich op de tijdrit richten en wellicht dat Danielson weer eens kan verrassen. David Zabriskie was echter wel tweede vorig jaar, waaruit blijkt dat hij op bergen in eigen land altijd iets meer kan. Ryder Hesjedal moet ook iets kunnen.

Mark Cavendish is het speerpunt van HTC, dat ook Michael Rogers, Tony Martin en Tejay van Garderen meebrengt. Zijn concurrentie komt van Tom Boonen (Quick-Step), Francesco Chicchi (Liquigas), en bij Cervélo zien we naast Philip Deignan de sprinters Heinrich Haussler en Theo Bos. Overigens heeft het Italiaanse Liquigas ook Peter Sagan in de selectie. George Hincapie is de kopman van de redelijk zwakke selectie van BMC Racing Team.

Bij Rabobank is er geen absolute kopman, maar de ogen zullen gericht zijn op Lars Boom en de altijd scherpe Paul Martens, plus wellicht Stef Clement in de tijdrit. Fly V Australia heeft sprinters Jonathan Cantwell en Bernard Sulzberger en routinier Phil Zajicek. De Nederlanders Marc de Maar (UnitedHealthcare-Maxxis) en Thomas Rabou (Team Type 1) kunnen misschien wel een etappe kleuren.

Deelnemerslijst (officieus)

Favorieten van WielerFlits
**** Levi Leipheimer
*** Michael Rogers, Andy Schleck
** Tom Danielson, Janez Brajkovic, Chris Horner
* David Zabriskie, Tony Martin, Jakob Fuglsang, Fabian Cancellara