Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Voorbeschouwing: Ronde van Vlaanderen 2025 – Titanenstrijd tussen Tadej Pogacar en Mathieu van der Poel
Je kunt aan veel dingen twijfelen in het leven, maar een paar zaken zijn onbetwistbaar. Eén van die absolute zekerheden: de Ronde van Vlaanderen is elk jaar weer genieten. Ach, wat heeft deze wielerwedstrijd – nee, dit heilige wielerfeest – ons koersgekken in het verleden al een plezier verschaft! En ook de komende editie belooft weer bijzonder te worden. Tadej Pogacar en Mathieu van der Poel gaan namelijk opnieuw de strijd aan. En dan is er ook nog ene Mads Pedersen. En wat met Wout van Aert? Een prachtig affiche. Bij WielerFlits blikken we daarom uitgebreid vooruit op de Hoogmis.
Historie
Laatste winnaars Ronde van Vlaanderen
Laatste editie
EENDAG 
Parcours
De Ronde van Vlaanderen start afwisselend in Brugge en Antwerpen. Vorig jaar begonnen we in Antwerpen, dus dit jaar is het weer de beurt aan Brugge. Om 10.00 uur vertrekken de renners aldaar vanaf de Markt. In wat volgt, zien we enkele kleine wijzigingen ten opzichte van vorige edities: er is voorzichtig gesleuteld aan de aanloop naar de finale. Maar die finale zelf blijft ongewijzigd.
In de eerste honderd kilometer van de koers, rijden de renners door onder meer door Beernem, Aalter en Zulte. Zij mogen zich dit jaar ‘Dorp van de Ronde’ noemen. Even verderop, na 109 kilometer, komen de coureurs met de kasseien van Doorn het eerste obstakel tegen. Niet veel later volgt ook al de eerste van drie beklimmingen van de Oude Kwaremont. De tweede helling van de dag is de Eikenberg. De Eikenberg zat in 2024, toen er gestart werd in Antwerpen, niet in het parcours.
Ook ten opzichte van 2023, de laatste keer dat de Ronde van Vlaanderen begon in Brugge, is er een verandering. Na de Eikenberg, Wolvenberg en Holleweg vervangt de Karel Martelstraat de kasseien van Kerkgate. Een paar wijzigingen dus, maar aansluitend wacht gewoon de gebruikelijke finale van de Ronde van Vlaanderen. Te beginnen met de kasseien van Jagerij, de beklimming van de Molenberg, de Paddestraat, de Berendries en tot slot de Valkenberg in een tijdsbestek van dertig kilometer.
De top van de Valkenberg ligt op een kleine 90 kilometer van de streep. Op dat moment hebben de renners goed 180 kilometer afgewerkt, dus de vermoeidheid zal dan zeker te voelen zijn. Toch is het na de Valkenberg een goed moment om te anticiperen. Dat kan ook op Berg Ten Houte of de Hotond, de volgende hellingen op het parcours. Na de Hotond gaat het voor de tweede keer naar de Oude Kwaremont en vervolgens de – jawel – Paterberg.
De eerste passage van de Paterberg zorgt altijd voor vuurwerk. Dat heeft veel te maken met het feit dat de Koppenberg er dan aan zit te komen. De loodzware Koppenberg is dé plaats waar de favorieten ongetwijfeld zich zullen tonen. Dat daarna de Steenbeekdries en Taaienberg snel volgen, is alleen maar mooi meegenomen. Na de Taaienberg volgt de Hotond, waarna het nog ongeveer tien kilometer naar de laatste passage van de Oude Kwaremont is.
Die laatste passage van de Oude Kwaremont ligt op 16,7 kilometer van de streep. De verwachting is dat de favorieten hier al het hazenpad hebben gekozen en dat ze voor de voorlaatste keer elkaar het vuur aan de schenen leggen. De voorlaatste keer, want op 13,2 kilometer van de finish duikt ook de Paterberg nog een keer op. Die heuvel is nog geen 400 meter lang en is spek voor de bek van explosievere renners.
Na de top van de Paterberg wachten vlakke kilometers naar Oudenaarde. Dertien kilometer solo rijden is geen makkelijke opgave aangezien de wind er vaak stevig kan opspelen. Als er een grote groep op kop rijdt, dan zal tactiek hier belangrijk zijn. Gebeurt er niks, dan zal er gesprint worden op de brede Minderbroedersstraat in Oudenaarde. Daar wacht na een helse tocht de finish van de 108e editie van de Ronde van Vlaanderen.
Zondag 6 april 2025, Ronde van Vlaanderen: Brugge – Oudenaarde (268,9 km)
Start: 10.00 uur
Finish: tussen 16.15 en 16.50 uur
Alle hindernissen in de Ronde van Vlaanderen 2025
Beklimmingen
1. Oude Kwaremont (2.200 meter aan 4%) – Omstreeks 13.15 uur (43 km p/u)
2. Eikenberg (1.200 meter aan 5,1%) – Omstreeks 13.40 uur
3. Wolvenberg (645 meter aan 7,9%) – Omstreeks 13.45 uur
4. Molenberg (463 meter aan 7%) – Omstreeks 14.00 uur
5. Berendries (940 meter aan 7%) – Omstreeks 14.25 uur
6. Valkenberg (540 meter aan 8,1%) – Omstreeks 14.30 uur
7. Berg Ten Houte (1.100 meter aan 6%) – Omstreeks 14.50 uur
8. Hotond/Nieuwe Kruisberg (2500 meter aan 5%) – Omstreeks 15.00 uur
9. Oude Kwaremont (2.200 meter aan 4%) – Omstreeks 15.15 uur
10. Paterberg (360 meter aan 12,9%) – Omstreeks 15.20 uur
11. Koppenberg (600 meter aan 11,6%) – Omstreeks 15.30 uur
12. Steenbeekdries (700 meter aan 5,3%) – Omstreeks 15.40 uur
13. Taaienberg (530 meter aan 6,6%) – Omstreeks 15.40 uur
14. Hotond/Nieuwe Kruisberg (2.500 meter aan 5%) – Omstreeks 15.15 uur
15. Oude Kwaremont (2.200 meter aan 4%) – Omstreeks 16.10 uur
16. Paterberg (360 meter aan 12,9%) – Omstreeks 16.15 uur
Kasseistroken
1. Doorn (1.650 meter) – Omstreeks 12.50 uur
2. Holleweg (900 meter) – Omstreeks 13.45 uur
3. Karel Martelstraat (1.300 meter) – Omstreeks 13.45 uur
4. Jagerij (800 meter) – Omstreeks 13.50 uur
5. Paddestraat (2.500 meter) – Omstreeks 14.04 uur
6. Mariaborrestraat (2.400 meter) – Omstreeks 15.35 uur
7. Stationsberg (600 meter) – Omstreeks 15.40 uur
Favorieten
We noemden in de inleiding van deze voorbeschouwing al de twee topfavorieten: Mathieu van der Poel en Tadej Pogacar. De twee geweldenaren treffen elkaar in de Ronde van Vlaanderen voor het eerst sinds hun schitterende gevecht in Milaan-San Remo. Pogacar viel keer op keer aan in La Primavera, maar Van der Poel diende hem van repliek net voor de top van Poggio en sprintte vervolgens naar de zege op de Via Roma. De kans is reëel dat we in Vlaanderens Mooiste weer zo’n duel zien. Wie heeft nu de beste kaarten?
Kijken we puur naar de resultaten uit het verleden, dan is Van der Poel (lichtjes) in het voordeel. De statistieken bewijzen dat hij gemaakt is voor de Ronde van Vlaanderen. Het ‘slechtste’ resultaat van de Nederlander was een vierde plaats bij zijn debuut in 2019. Zijn daaropvolgende uitslagen: eerste (2020), tweede (2021), eerste (2022), tweede (2023), eerste (2024). Indien hij dit jaar zijn vierde zege boekt, wordt hij alleen-recordhouder. Op dit moment staat hij qua aantal overwinningen nog op gelijke hoogte met Johan Museeuw, Fabian Cancellara, Tom Boonen, Eric Leman, Fiorenzo Magni en Achiel Buysse.
Van der Poel wint zijn tweede Milaan-San Remo – foto: Cor Vos
Van der Poel won dus bij vijftig procent van zijn deelnames, maar dat geldt ook voor Pogacar. De Sloveen startte in 2022 en 2023. Nadat hij zich bij zijn eerste deelname liet flikken (door in een sprint-à-deux vierde te worden), nam hij een jaar later revanche. Pogi liet iedereen, inclusief titelverdediger MVDP, staan op de Oude Kwaremont en soleerde soeverein naar de zege in Oudenaarde. Hij weet dus hoe het is om Van der Poel te kloppen op diens eigen terrein.
Of is de Ronde van Vlaanderen stiekem net zo goed Pogacars terrein? Ooit maakten knoestige kasseivreters de dienst uit in de Ronde, maar tegenwoordig is het een halve klimkoers. Tot genoegen van types als Pogacar. Hij moet hier eerder het verschil kunnen maken dan in Milaan-San Remo. De klimmetjes volgen elkaar in de finale razendsnel op en hellingen als de Koppenberg en Paterberg zijn weliswaar relatief kort, maar wel een stuk steiler dan de Cipressa en Poggio. Bovendien is er nog steeds de Oude Kwaremont, waar hij het ongetwijfeld weer gaat proberen. Lukt het hem hier opnieuw om Van der Poel overboord te gooien?
Plaatst Pogacar weer aanval na aanval? – foto: Cor Vos
Het zal voor Pogacar moeten, want als het op een sprint tussen de twee topfavorieten aankomt, spreken we nog maar van één topfavoriet: Van der Poel. Dat heeft de Nederlander in Milaan-San Remo wel duidelijk gemaakt. Pogacar is zeker niet traag, maar Van der Poels aanzet en vooral gogme zijn ongeëvenaard. Hij is vaak net iets slimmer de concurrentie, net iets koelbloediger. Het gebeurt zelden dat hij zich laat ringeloren in een belangrijke finale.
Iets wat dan mogelijk weer in het voordeel spreekt van Pogacar, is dat hij hard ten val kwam in Strade Bianche. We bedoelen daarmee natuurlijk niet dat die val hem beter heeft gemaakt. Integendeel. Maar dat betekent mogelijk dat hij in Milaan-San Remo nog een beetje hinder ondervond van zijn schuiver. Wonden die moeten helen, een paar gemiste trainingsdagen, enkele minder nachten – dat is nooit ideaal. Maar nu, ruim een maand na die gemiste bocht, is Pogi zonder twijfel weer op volle krachten. Misschien geeft hem dat net dat tikkeltje meer dat hij nodig heeft om Van der Poel te lossen.
Van Aert stelde teleur in de E3 Saxo Classic – foto: Cor Vos
Goed, genoeg over Pogacar en Van der Poel. Zij zijn weliswaar de topfavorieten, maar er zijn meer kanshebbers. Op basis van prestaties uit het verleden zouden we Wout van Aert altijd beschouwen als voornaamste uitdager, maar de Belg is duidelijk nog niet in zijn allerbeste doen. In het Openingsweekend viel hij tegen en in de E3 Saxo Classic – na zijn hoogtestage op Tenerife – kon hij ook niet imponeren. Verre van zelfs. De Belg van Visma | Lease a Bike reed een onzichtbare koers en kwam pas als vijftiende over de streep.
Maar laten we Van Aert niet bij voorbaat afschrijven. Het komt wel vaker voor dat renners niet meteen op hun best zijn na een hoogtestage. Hoewel Van Aert daar meestal geen last van lijkt te hebben, kan het zijn dat het bij hem dit keer ook even tijd vergt om de hoogteprikkels te verwerken. Tenslotte wil hij de komende weken pas daadwerkelijk pieken.
Verder moeten we ook opmerken dat Ronde van Vlaanderen een andere koers dan de E3 Saxo Classic. Vooral de lengte kan een verschil maken. Van Aert leek afgelopen vrijdag vooral moeite te hebben met het positioneren, maar door de extra kilometers zal zich richting de absolute finale al een natuurlijke schifting voordoen. En in een kleiner peloton is het gemakkelijker wringen. Bovendien moet het voor Van Aert in de Ronde écht gebeuren. Als de belangen zo groot zijn, zal ook hij het gevecht voor zijn plekje niet uit de weg gaan.
Pedersen was juist een van de smaakmakers in de E3 Saxo Classic – foto: Cor Vos
Dat neemt niet weg dat we enkele andere renners – naast Van der Poel en Pogacar – komende zondag meer kans toedichten dan Van Aert. We denken dan in de eerste plaats aan Mads Pedersen. De Deen viel na een indrukwekkend slotweekend in Parijs-Nice enigszins tegen in Milaan-San Remo, maar daar was een verklaring voor: hij was in aanloop naar La Primavera een beetje ziek geweest.
In de E3 Saxo Classic liet Pedersen vervolgens zien weer helemaal fit te zijn. De renner van Lidl-Trek demarreerde zelf op de Taaienberg en was daarna duidelijk the best of the rest achter Van der Poel. Hij moest ruim een minuut toegeven op de ongenaakbare winnaar, maar reed zelf wel een minuut weg bij Filippo Ganna. Dan ben je dik in orde. Dat onderstreepte Pedersen twee dagen later met een indrukwekkende zege in Gent-Wevelgem. Hij rondde daar een solo van 56 (!) kilometer succesvol af. Het was voor de derde keer dat hij deze klassieker won.
De Ronde van Vlaanderen winnen, is echter nog een ander pak mouwen. Zijn beste prestatie noteerde Pedersen bij zijn debuut in 2018. Hij werd toen tweede, achter Niki Terpstra. Bij zijn zes daaropvolgende deelnames eindigde de Deen twee keer in de top-tien. Achtste in 2022, derde in 2023. Kan hij nu nog beter doen?
Ganna op pad met Pogacar en Van der Poel in Milaan-San Remo – foto: Cor Vos
Iemand die zijn eerdere uitslagen zeker moet kunnen overtreffen, is Filippo Ganna. De Italiaan noteerde tot op heden een DNF (2018) en een 98ste plek (2019). Zijn laatste deelname dateert dus echter alweer van zes jaar geleden. Om maar te zeggen: te veel conclusies moeten we niet aan deze resultaten verbinden. Zeker niet als we zien hoe goed Ganna de laatste weken op dreef is.
Hij maakte al indruk in Tirreno-Adriatico, waar hij als zwaargewicht tweede eindigde in het klassement. Daarna volgde een tweede plaats in Milaan-San Remo en een derde plek in de E3 Saxo Classic. In MSR kon hij als enige wedijveren met Pogacar en Van der Poel, in de E3 pakte hij zijn eerste podiumplaats in een Vlaamse klassieker.
In beide koersen leverde Ganna een bewonderingswaardige prestatie, maar het moet ook gezegd worden dat hij vooral op (achter)volgen was aangewezen. Op de korte klimmetjes heeft hij simpelweg niet de explosiviteit van de allerbeste renners. En laat de Ronde van Vlaanderen nou net vol zitten met zulke hellingen. In de E3 Saxo Classic was bovendien al te zien dat deze opeenvolging van puisten bij Ganna flink in de benen sloop. Een voordeel voor de 28-jarige krachtpatser is wel dat INEOS Grenadiers bezig is aan een renaissance en zijn ploegmakkers hem ongetwijfeld weer goed bij kunnen staan.
Jorgenson op de Oude Kwaremont – foto: Cor Vos
We noemden zojuist Wout van Aert al, maar we keren nog even terug naar Visma | Lease a Bike. De grootste kanshebber binnen de Nederlandse formatie is misschien wel Matteo Jorgenson. Hoewel ook de winnaar van Parijs-Nice dit jaar nog wacht op een uitschieter in het Vlaamse werk, lijkt hij vaak wel beter bij de pinken dan Van Aert. De Amerikaan neemt initiatief en straalt zelfvertrouwen uit.
Niet verwonderlijk, dat Jorgenson in de openingsfase van de E3 Saxo Classic wél in het eerste peloton zat. Al moest hij wel tot het gaatje gaan om aan te sluiten bij die groep. Daarmee had hij zijn beste cartouche al vroeg verschoten, stelde hij na afloop. “Ik voelde me goed, maar het was geen goede koers”, zei de 25-jarige renner – vorig jaar nog winnaar van Dwars door Vlaanderen – na afloop tegen onder meer WielerFlits. Als het hem in de Ronde van Vlaanderen lukt om zijn krachten beter te verdelen, moet hij ver kunnen reiken.
Jorgenson voltooide de finale van de E3 Saxo Classic in een groepje met onder meer Jasper Stuyven en Stefan Küng. Voor Stuyven moet dat een opsteker zijn geweest, want hij kwam in de slotrit van Tirreno-Adriatico nog hard ten val. Hij is blijkbaar voldoende hersteld om hoge ogen te gooien in de Ronde van Vlaanderen. Samen met Pedersen kan hij een gevaarlijk duo vormen voor Lidl-Trek.
Küng kwam als zesde over de streep in Harelbeke: zijn zoveelste ereplaats in een kasseiklassieker. De vlakke wegen van Parijs-Roubaix lijken de 31-jarige Zwitser het beste te liggen, maar ook in de Ronde van Vlaanderen staat hij doorgaans zijn mannetje. Zo werd hij vijfde in 2022 en zesde in 2023. Winnen wordt voor niet-sprinter Küng een pak lastiger, maar wie weet lukt het met een solo. In de Omloop Het Nieuwsblad was hij op die manier toch behoorlijk dicht bij de zege.
Biniam Girmay zal juist hopen dat het nog samentroept in de laatste kilometers naar Oudenaarde. De echte uitschieters bleven dit seizoen nog achterwege voor de kopman van Intermarché-Wanty, maar in zowel Milaan-San Remo (veertiende) als Gent-Wevelgem (zevende) maakte hij wel een sterke indruk. Milaan-San Remo was overigens zijn eerste wedstrijd in bijna een maand tijd. Girmay vloog voor het Openingsweekend namelijk naar huis omdat zijn vrouw was bevallen van hun tweede dochtertje.
In Milaan-San Remo zagen we ook een indrukwekkende Tim Wellens. De Belg start weliswaar als meesterknecht van Pogacar, maar als hij samen met Pogi in een elitegroepje belandt, kunnen ze bij UAE Emirates XRG besluiten om hun overtal uit te spelen. In zo’n situatie heeft Wellens een waterkansje om te triomferen. De vorm is er alvast. Na zijn formidabele inspanning op de Cipressa, eindigde hij in de E3 Saxo Classic nog als achtste. En eerder stond hij al als nummer drie op het podium van Strade Bianche.
Girmay kwam goed voor de dag in Gent-Wevelgem – foto: Cor Vos
Tot slot, moeten we ook de volgende namen nog noemen: Valentin Madouas (Groupama-FDJ), Toms Skujiņš (Lidl-Trek), Tim van Dijke (Red Bull-BORA-hansgrohe), Magnus Sheffield (INEOS Grenadiers), Michael Matthews (Jayco AlUla), Dylan Teuns (Cofidis), Luca Mozzato (Arkéa-B&B Hotels), Tiesj Benoot, Dylan van Baarle (beiden Visma | Lease a Bike), Florian Vermeersch, Jhonatan Narvàez (beiden UAE Emirates XRG), Søren Wærenskjold, Alexander Kristoff (beiden Uno-X Mobility) Matteo Trentin, Rick Pluimers (allen Tudor) en Neilson Powless, die woensdag Dwars door Vlaanderen won door Visma | Lease a Bike een hak te zetten.
Favorieten volgens WielerFlits
**** Mathieu van der Poel
*** Tadej Pogacar, Mads Pedersen
** Wout van Aert, Filippo Ganna, Matteo Jorgenson
* Stefan Küng, Jasper Stuyven, Biniam Girmay, Neilson Powless
Website organisatie
Deelnemerslijst (CyclingFlash)
Weer en TV
De komende week wordt warm weer verwacht in Vlaanderen, maar in het weekend daalt de temperatuur weer naar zo’n 13 à 14 graden Celsius. De kans op neerslag blijft echter minimaal en de zon schijnt volop. Zoals het er nu uitziet, komt de wind (3 Beaufort) zondag uit het noordnoordoosten.
De Ronde van Vlaanderen is natuurlijk live te volgen op televisie. Sporza, op VRT1, begint al vroeg in de ochtend aan hun uitzending. Hetzelfde geldt voor Eurosport 1. Verder is de koers ook te bekijken via de NOS op NPO1 en (online) via HBO Max. Voor de exacte uitzenduren kun je terecht in onze tv-gids Wielrennen op TV.
Heb jij RIDE Magazine al besteld?
Mathieu van der Poel siert de cover van de RIDE Magazine Najaarsgids 2025! Het najaar is de ideale periode om te gaan gravelen, dus als wereldkampioen gravel van Leuven is hij de ideale persoon om uit te lichten. In de Najaarsgids lees je verhalen over het WK Gravel in Zuid-Limburg, maar ook interviews met Pauline Ferrand-Prévot, Jonathan Milan, Quinn Simmons en Pascal Eenkhoorn en veel meer!
Ik zie deze strijd door UAE gewonnen worden en de koers uitlopen op iets dat het midden houdt tussen de uitgaves 22 en 23, even aangenomen dat niemand zichzelf of het materiaal over de kop rijdt.
Met betrekking tot de concurentie: Ganna wil dolgraag het podium en zal behoudend, op eigen tempo rijden. Pedersen zie ik wel (weer) een grote gok nemen en een eventueel podium zo verspelen. Zowel Visma als Lidl zie ik ‘grote namen’ zeer vroeg lanceren aangezien ze in de breedte/op papier goed zijn.
Ten opzichte van nagenoeg iedereen is een harde koers in het voordeel van MvdP, ten opzichte van Pogacar net niet.
@ Watnuvrager : Nú mag ook jij een mening geven in plaats van zo schaapachtig te doen.
Als Pogi de vorm van de dag heeft het zin om de koers hard te maken, maar als MVDP de vorm van de dag heeft maakt het niet uit hoe zwaar Pogi de koers probeert te maken.
Uiteraard gaat het om de vorm van de dag. Maar dan blijft staan: Pogacar heeft het minste kans als het een rustige koers is.
Ik denk dat Pogi zijn oude recept moet proberen op de Kwaremont. En dan hopen dat hij weg blijft.
Of eventueel op de koppenberg, die is lang genoeg om echt het verschil te maken. De Paterberg is simpelweg te kort.
Voor zover Alpecin voor rustmomenten zou kiezen, zou het zijn om ploeggenoten in koers te houden. Als dat mislukt, zal Van der Poel niet schuwen Pogacar’s ploeggenoten overboord te gooien.
MSR, Strade Bianche en rittenkoersen als de Tirreno werden stiefmoederlijk behandeld. Ook grootspraak als "Wout zat op de Cipressa gewoon bij MvdP" werd door fanboys en ploegleiding niet geschuwd ... Als er zó hoog van de toren geblazen wordt, dan is het deze week van moeten. Niets meer, zeker niets minder.
Dus: Wout for the win !
Zelden zullen een podium en een top-10 zo slecht de verhoudingen in de wedstrijd hebben weergegeven als in de Ronde van Vlaanderen vorig jaar.
Gezien hoe het er aan toeging tussen fans van Wellens en Nys, vraag ik me zelfs af of het geholpen zou hebben als Van der Poel voor België reed. Hooguit in de zin dat een flink deel van de gestoorde Van Aert-fans dan wellicht Van der Poel-fan zou zijn geweest en zondag zouden staan te spugen naar Pogacar.
Maar goed, ik lees vaak 'het zijn van Aert fans', hoe valt dat exact op te maken?
En als dat zo is: al dat gedram, push en schop tegen in op van Aert hier, draagt dat dan bij aan de woede richting MvdP?
Nee...
Komt omdat een agressief fanatisme dat zich in andere landen beperkt tot het voetbal, in Vlaanderen ook bij de wielersport aanwezig is. In deze generatie lijkt dat zich allemaal rond Van Aert te concentreren omdat je daar te maken hebt met een tot grote frustraties leidende combinatie van torenhoge verwachtingen die op cruciale momenten steeds maar niet worden ingelost.
Let wel, we hebben het over een minderheid. Bij de E3 stond het overgrote deel van de mensen langs de weg gewoon te klappen en aanmoedigingen te roepen toen Van der Poel voorbij kwam. Net als bij het voetbal is het de harde kern die het probleem is.
Stilaan op weg naar tien jaar zonder Belgische zege.
Benoot beloftevol met vijfde plek bij debuut, is nooit meer in de buurt gekomen…
Mensen die hem bespugen of bepetgooien hebben een hersenrechtzettende klap met giga-paspoort nodig, het is er gewoon één van hen/jullie.
Belgen die hier kunnen presteren binnen dit & 5 jaar zijn wat mij betreft meer klimprofielen als Van Gils, Van Eetveld of zelfs Evenepoel als hij ooit durft (en april haalt zonder te vallen). En daarnaast hopen dat De Lie alsnog doorbreekt op het hoogste niveau.
De wereld is ook omgekeerd tegenover het tijdperk Boonen, er zijn nu meer mannen voor het klimwerk en toen waren het vooral mannen die je bij de Vlaamse klassiekers zag zoals Nuyens, Vansummeren, Boonen, Devolder, ... . Stuyven en Benoot hebben het vele dat van hun werd verwacht nooit helemaal kunnen inlossen in Vlaanderen helaas, mede door pech, maar ook door een te kleine motor, maar dat is geen schande tegen de huidige wereldtop.
Was in Catalonië goed, maar geen meester in het positioneren en woekert met zijn krachten op de verkeerde momenten…
Toch benieuwd!
Top dat hij op eigen aanvraag meedoet, ik ben eigenlijk wel benieuwd naar wat hij kan op de kasseien... Ik heb z'n resultaten eens doorgenomen, maar kan geen enkele deelname aan enige kasseienkoers terugvinden. Zelfs in z'n jeugd niet....
De rest kan gek gaan doen door op 200 km van de meet te gaan koersen, maar daarmee slopen ze vooral zichzelf.
rustig rustig, hysterie is behandelbaar.
Ik kijk dus uit naar een wedstrijd vol verrassingen om al die "hoog van hun toren blazende betweters " de mond te snoeren....al is dat laatste onmogelijk want zeuren , zeiken , vernederen ....is hun enigste bestaansrecht.
De 2 mooiste koersdagen van het jaar komen eraan!
De 2 toppers zijn waanzinnig goed, handig, professioneel
Hun teams zijn op en top afgesteld
Het weer gaat geen invloed hebben
Zo goed?
Maar dat kan ook smaak zijn, ik hou sowieso niet van de OMG-finishes.
Moet het universum weer in evenwicht worden gebracht, omdat er wel eens bij andere renners kritiek is op ingestudeerde juichgebaren? Zo'n oprechte blijk van emotie aan de finish is m.i. van totaal andere orde. Het is iets anders dan bijvoorbeeld afstappen voor de finish en dan de fiets in de lucht tillen, of met de vingers het aantal overwinningen tellen. Pure/oprechte emotie is zelden misplaatst in de sport.
Meh, … in dit geval was iets ingestudeerds beter geweest.
Overigens gaat het weer inmiddels WEL een rol (in eventueel nadeel van de aanvaller) spelen, als die O4 doorgaat, dat is 13 k je de blubberpampus hakken van top Pater naar meet.
Van der Poel 10*
Pogacar 9*
Pedersen 1*
Daarvoor had je natuurlijk Nuyens, en voor de vuist weg Ballan, Wesemann en andere Sörensens.
De jaren 80 waren een toptijd voor outsiders met Johan Lammerts en de eeuwige glorie van Claudy Criquielion.
Kelly steeds het kind van de rekening.
Als Tadej zijn normale supermanbenen heeft zondag, dan is er maar één favoriet.
Liever een complete verrassing. Lampaert bijvoorbeeld.
Op het oude parcours had het A: wel gekund en B: mooier uitgezien: Pogi en MvdP.
Kwaremont ziet er uit als een mestakker vergeleken met de Muur.
Hoe zou die in hemelsnaam kunnen winnen?
Dan maakt Campenaerts nog meer kans.
je droomscenario niet uitgekomen is.