foto: Sirotti

Komende dinsdag (23 april) gaat met de Ronde van Romandië de zesde rittenkoers uit de UCI World Tour van start. Na zes dagen koersen door Franstalig Zwitserland zal bekend worden wie de opvolger wordt van de dit jaar afwezige Bradley Wiggins, maar ook wie over goede benen beschikt voor de komende Giro d’Italia. WielerFlits blikt vooruit.

Historie
De historie van de Ronde van Romandië gaat terug tot het jaar 1947, toen de eerste editie van start ging. De wedstrijd veroverde meteen een aardige status, en hoewel hij altijd in de schaduw is blijven staan van ‘grote broer’ de Ronde van Zwitserland, telt de erelijst enkele grote namen. Zo wonnen onder meer wielerlegendes als Ferdi Kübler, Gino Bartali, Hugo Koblet, Eddy Merckx, Felice Gimondi, Joop Zoetemelk, Bernard Hinault en Stephen Roche de ronde minstens één maal. Laatstgenoemde was zelf tot drie keer toe de beste, en is daarmee recordhouder. Vijf keer stond er een Nederlander op het hoogste schavot. Naast Zoetemelk in 1974 waren dat Wout Wagtmans (1952), Johan van der Velde (1978), Gerard Veldschoten (1988) en meer recentelijk Thomas Dekker in 2007.

foto: Sirotti

Vanaf 2005 maakt de Ronde van Romandië onderdeel uit van de UCI WorldTour, die in dat jaar werd ingevoerd. De afgelopen twee jaar zegevierde de eindwinnaar van Romandië later eveneens in de Tour de France: Cadel Evans in 2011 en Bradley Wiggins vorig seizoen. De Brit sloeg zijn slag toen in de tijdrit en hield Andrew Talansky en Rui Costa achter zich. De momenteel op non-actief staande Luis Léon Sanchez won namens Rabobank twee etappes.

Parcours
De Ronde van Romandië voert het peloton door het Franstalige deel van Zwitserland en kent zoals gebruikelijk een proloog en vijf ritten, waarvan vier ritten in lijn en één rit tegen de klok. De winnaar zal dus over voldoende tijdritkwaliteiten moeten beschikken, maar – hoe kan het ook anders in Zwitserland – ook een meer dan degelijke klimmer moeten zijn. Voor sprinters zijn er amper mogelijkheden weggelegd.

Dinsdag 23 april: proloog, Le Chable-Bruson (7,45 km, ITT)

Zoals de afgelopen jaren al het geval was, start de Ronde van Romandië met een korte individuele tijdrit. Ditmaal is het echter geen vlak parcours, maar moet er in de 7,45km die de rit lang is ongeveer 300 meter gestegen worden. Niet iets voor de echte proloogspecialisten dus, des te meer voor de hardrijders onder de klassementsfavorieten om een eerste tik uit te delen. De kopstukken van Sky dus, of kan Wilco Kelderman voor een stunt zorgen?

Woensdag 24 april: etappe 1, Saint Maurice-Renens (176,8km)

De eerste rit in lijn is een typische etappe voor de Ronde van Romandië. Niet zo zwaar dat alles uit elkaar geslagen wordt, maar zeker te zwaar voor de echte sprinters van het peloton (die hier dan ook niet in grote getale aanwezig zijn). In de eerste honderd kilometer staan twee beklimmingen van derde categorie op het programma. Vervolgens moet de 1174 meter hoge maar niet heel steile Col du Mollendruz overwonnen worden. Hierna gaat het in de laatste veertig kilometer overwegend in dalende lijn naar de finishlijn in een voorstad van Lausanne genaamd Renens, waar de kans op een sprint van een uitgedund peloton aanzienlijk is. Of blijft er een vluchtersgroepje vooruit?

Donderdag 25 april: etappe 2, Prilly-Granges (190km)

De tweede rit is iets minder lastig, maar ook hier moet wat geklommen worden. Scherprechter is de klim vanuit Granges naar Plagne, waar in vrij korte tijd 400 hoogetemeters overwonnen moeten worden. Vervolgens wordt er weer afgedaald naar Granges waar de aankomststreep is getrokken. Deze klim kan voor topsprinter Mark Cavendish wel eens een te zwaar zijn, wat kansen biedt voor bijvoorbeeld Fransesco Gavazzi of Diego Ulissi. De renners van BMC zullen extra gemotiveerd zijn, aangezien de hoofdsponsor gevestigd is in Granges. Dominik Nerz is iemand die wel eens voor een juichstemming bij de Zwiterse fietsenfabrikant kan zorgen.

Vrijdag 26 april: etappe 3, Payerne-Payerne (181 km)

De derde etappe start én finisht in Payerne. De renners moeten drie omlopen afleggen aan de westzijde van het Meer van Neuchâtel. De beklimmingen zijn niet bijzonder lang, maar geen meter in deze etappe is vlak. Niet ver voor de aankomst moeten nog twee korte ‘pukkels’ overwonnen worden. Grijpt een echte puncher, zoals Carlos Betancur of Giampaolo Caruso, hier zijn kans?

Zaterdag 27 april: etappe 4, Marly-Les Diablerets (188,5km)

Op zaterdag staat de absolute koninginnenrit van de Ronde van Romandië op het programma. Vanaf de start is het meteen klimmen geblazen, waarna na een kleine zeventig kilometer de eerste bergpunten (eerste categorie) in Les Mosses te verdienen zijn. Na een korte afdaling volgt een passage door finishdorp Les Diablerets waarna de Col de la Croix (8,4km à 7,3%) beklommen wordt via de route die in de finale van deze rit afgedaald zal worden. Na de top van deze col (1752 meter) volgt een lange afdaling en daaropvolgend de beklimming van de Pas de Morgins. De pas markeert de grens met Frankrijk en eveneens het keerpunt in deze etappe. Via een andere route wordt namelijk afgedaald om hierna wederom de Col de la Croix te beklimmen, maar nu vanuit het Rhonedal (432m). Na ruim twintig kilometer aan gemiddeld ongeveer 6%, met pieken tot 12%, bereiken de renners de top van deze befaamde col. Hierna volgt de 8,4 kilometer lange afdaling die eerder al beklommen is. De finishlijn ligt direct daaropvolgend in Les Diablerets. Goede daalkunsten zijn hier zeker geen overbodige luxe. De klassementsmannen zullen in deze rit hoogstwaarschijnlijk een felle strijd uitvechten om het geel, terwijl echte klimmers als Pierre Rolland en Igor Anton met name op de ritoverwinning geconcentreerd zullen zijn.

Zondag 28 april: etappe 5, Genève – Genève (18km, ITT)

De Ronde van Romandië wordt afgesloten met een 18 kilometer lange vlakke tijdrit in en rond Genève. Hier valt het een dag eerder goed door elkaar geschudde klassement in een definitieve plooi. Erkende tijdrijders als Richie Porte, Chris Froome en Andrew Talansky kunnen hier een mogelijke voorsprong consolideren, of juist de nodige tijd goedmaken. Voor de ritzege liggen ook mannen als Taylor Phinney en Marco Pinotti op de loer, al zal voor iedereen gelden dat het lastig wordt om af te rekenen met wereldkampioen tijdrijden Tony Martin.

Favorieten
Dé te kloppen ploeg wat betreft rondewerk is dit seizoen zonder twijfel Team Sky. De Britse topformatie heerste dit jaar in de WorldTour-rittenkoersen met achtereenvolgens een derde stek in de Tour Down Under (Thomas), winst in Parijs-Nice (Porte), een tweede plaats in Tirreno-Adriatico (Froome) en een tweede en derde plek in de Ronde van het Baskenland (Porte en Henao). Imposant was ook het Critérium International, waar Chris Froome (eerste) en Richie Porte (tweede) de concurrentie verpulverden. Beide renners staan ook in de Ronde van Romandië aan de start, en zijn meteen de twee grootste favorieten.

Chris Froome – foto: Sirotti

Zowel voor Froome als voor Porte geldt dat het parcours hen op het lijf geschreven is, want beiden kunnen uitstekend tijdrijden en klimmen. In het Critérium International liet Froome echter blijken dat hij toch net een treetje hoger in de hiërarchie staat dan Porte, en de geboren Keniaan lijkt dan ook de kopman te worden op de Zwitserse wegen.

Andrew Talansky – foto: Sirotti

Sky is zonder meer topfavoriet, maar de renners gaan het niet cadeau krijgen. Zo zullen ze onder meer moeten afrekenen met Gold Race-winnaar Roman Kreuziger, die een voorliefde heeft voor Zwitserse koersen en zowel de Ronde van Romandië als die van Zwitserland al eens won. Na enkele moeilijke jaren lijkt de 26-jarige Tsjech bij Saxo-Tinkoff zijn weg naar de top weer gevonden te hebben. Daarnaast staat er een sterk blok van Garmin-Sharp, waar ex-winnaar Thomas Dekker overigens ontbreekt, paraat. Giro-winnaar Ryder Hesjedal zal in voorbereiding op de Giro d’Italia misschien niet vol gaan, maar Andrew Talansky is wel een zeer gevaarlijke klant. Vorig jaar werd de 24-jarige Amerikaan al tweede en hij lijkt dit seizoen wederom een stap vooruit gemaakt te hebben. Een ander blok van formaat is dat van Movistar, met onder meer Rui Costa (derde vorig jaar) en Alejandro Valverde in de gelederen.

Bij Katusha is Simon Spilak de vooruitgeschoven man. De Sloveen die in 2010 na de diskwalificatie van Alejandro Valverde de zege toegewezen kreeg, toonde zich dit seizoen al in Parijs-Nice en de Ronde van het Baskenland. Aan zijn zijde vindt Spilak Waalse Pijl-winnaar Daniel Moreno, maar voor de Spanjaard zijn er waarschijnlijk te weinig beklimmingen en te veel tijdritkilometers. Dat geldt onder meer ook voor klimmers als Pierre Rolland, Ivan Basso en Igor Anton. Wie wel een goede tijdrit in de benen hebben zijn Jean-Christophe Péraud (de 3de uit Parijs-Nice) namens AG2R La Mondiale , Tiago Machado namens RadioShack-Leopard, Peter Velits namens Omega Pharma-Quick Step en het eeuwige talent Janez Brajkovic namens Astana.

Wilco Kelderman – foto: Sirotti

De Nederlandse ploegen Blanco en Vacansoleil-DCM zijn met name in de breedte sterk. De eerstgenoemde formatie komt met zijn kopstukken voor de Giro Robert Gesink, Wilco Kelderman en Steven Kruijswijk naar Le Chable. Gesink zal zich wellicht willen sparen, maar voor Kelderman is dit een parcours waarop zijn kwaliteiten uitstekend benut kunnen worden. Vacansoleil-DCM, waar Johnny Hoogerland zijn comeback maakt, gokt met name op Lieuwe Westra, die mits in vorm op dit parcours een goede uitslag moet kunnen neerzetten. De kwakkelende Thomas De Gendt is ook van de partij, en hij zal samen met Jurgen Van den Broeck (Lotto-Belisol) voor Belgisch succes moeten zorgen.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Chris Froome
*** Richie Porte, Andrew Talansky
** Rui Costa, Roman Kreuziger, Simon Spilak
* Janez Brajkovic, Alejandro Valverde, Wilco Kelderman, Jurgen Van den Broeck

Officiële site Ronde van Romandië
Startlijst (Cyclingfever)