Terwijl een groot deel van het peloton in Spanje rondrijdt, staat komende zondag de GP Grand Prix de Ouest-France op de internationale wielerkalender. Net als bij de Vattenfal Cyclassics in Hamburg zullen ook bij deze semi-klassieker weer de nodige sprinters op de overwinning azen. In Plouay is het echter niet altijd de intrinsiek snelste man die als eerste over de finish komt. WielerFlits blikt vooruit.

Historie
De Grand Prix rondom het kleine dorp Plouay werd voor het eerst georganiseerd in 1931. Dat de wedstrijd vooral populair is in eigen land blijkt uit de erelijst, die voornamelijk bestaat uit Franse renners. Pas in 1979 was de Nederlander Frits Pirard de eerste buitenlandse renner die wedstrijd op zijn naam schreef. In 1989 kreeg de koers zijn huidige naam doordat de krant Ouest France zich als naamgever aan de koers verbond, al is de wedstrijd nog het meest bekend onder de naam ‘GP Plouay’. In 2005 werd de wedstrijd opgenomen in het klassement om de UCI ProTour, die vervolgens de WorldTour werd.

De afgelopen jaren krijgen de Fransen het steeds lastiger om de zege te pakken. Terwijl in 2009 een select groepje om de zege streed en de Australiër Simon Gerrans de snelste bleek, was er in 2010 nog een redelijk groot peloton over op de streep. Ook ditmaal was een Australiër het snelste; Matthew Goss versloeg Tyler Farrar en Yoann Offredo. De editie van vorig jaar werd gewonnen door Grega Bole, die nog net een aanstormende Thomas Voeckler en de rest van het peloton voor kon blijven.

foto:

Parcours
Het parcours is dit jaar enigszins veranderd ten opzichte van de vorige edities. De plaatselijke ronde is uitgebreid van 19 tot 27 kilometer, en wordt nog maar negen keer verreden voor een totaal van 243 kilometer. Vanuit het dorp wordt weer de rivier Scorff overgestoken, maar vervolgens blijft men langs deze rivier naar het noorden rijden. Het voornaamste resultaat hiervan is echter dat er meer vlak in het parcours is gekomen.

De twee heuvels zijn nog altijd de Côte du Lezot (1,2 km aan 5%) en de Côte de Ty Marrec (1,5 km aan 5,3%), waarvan laatstgenoemde op vijf kilometer van de finish ligt en stukken met een stijging van boven de 10 procent kent. Voor de niet-sprinters met een oogje op de zege is dit het belangrijkste punt in de koers.

Favorieten
Naast de 18 WorldTour-equipes staan er ook nog eens vijf ProContinentale ploegen aan de start. Argos-Shimano is de enige Nederlandse daarvan, de rest komt uit Frankrijk: Bretagne-Schuller, Europcar, Cofidis en Saur. Grega Bole is van plan zijn titel te verdedigen, maar de Sloveen komt dit seizoen nog niet echt uit de verf. Dan is Simon Gerrans, de runner-up van 2011 en winnaar van 2009, een grotere kanshebber. Orica-GreenEDGE heeft echter ook Matthew Goss, de winnaar van 2010, in de ploeg.

Simon Gerrans doet ieder jaar goed mee in Plouay (foto: Sirotti)

Thomas Voeckler deed vorig jaar nog een ultieme poging in de slotfase, maar haalde Bole daarmee niet bij en werd zelf nog voorbijgestreefd door een sprintende Gerrans. Dit jaar behoort hij echter weer tot de belangrijkste kanshebbers. De kleine Fransman is geen rasklimmer of pijlsnelle sprinter, maar weet op zijn eigen manier genoeg koersen te winnen.

In eigen land kan Voeckler altijd wat meer (foto: Sirotti)

Concurrentie moet dus uit de sprint- en klassiekerhoek komen. Bij Rabobank zijn daarvoor respectievelijk Mark Renshaw en Luis Leon Sanchez aanwezig. Laatstgenoemde verkeert in blakende vorm. Daarnaast zouden Michael Matthews en Paul Martens misschien kunnen verrassen. Marco Marcato is de man van Vacansoleil-DCM die deze koers het beste ligt, terwijl Kris Boeckmans en de nog niet zo succesvolle Romain Feillu ook goed kunnen aankomen. Björn Leukemans is daarnaast ook in vorm. Argos-Shimano heeft zonder John Degenkolb en Marcel Kittel geen echte kopman.

Sanchez kon al champagne spuiten in het Baskenland (foto: Sirotti)

Mannen met een eindschot die een heuveltje meer of minder niet schuwen, vinden we ook bij andere ploegen. Sky heeft er met Edvald Boasson Hagen en Davide Appollonio zelfs twee. Dat geldt ook voor Omega Pharma-Quick Step met Gerald Ciolek en Dries Devenyns, maar die staat een treetje lager. Wellicht maakt Sylvain Chavanel meer kans. Een sterk trio vinden we ook bij RadioShack-Nissan-Trek: Giacomo Nizzolo wordt geflankeerd door Tony Gallopin en Ben Hermans.

Verder zijn er outsiderrollen weggelegd voor renners als Greg van Avermaet (BMC Racing), Francesco Gavazzi (Astana), Sébastien Hineault (AG2R), Luca Paolini (Katusha), Jürgen Roelandts (Lotto-Belisol), Heinrich Haussler (Garmin-Sharp), Francisco Ventoso (Movistar), Samuel Dumoulin (Cofidis), Julien Simon (Saur) en Vattenfall-winnaar Arnaud Démare (FDJ-BigMat). Maar zoals vorig jaar Philippe Gilbert voorbestemd leek om te winnen, is er ook deze jaargang maar één topfavoriet: Peter Sagan. Wie kan de Liquigas-Sloveen afstoppen?

Heuvelop een beest, snedig in de sprint: Peter Sagan (foto: Sirotti)

Deelnemerslijst

Favorieten van WielerFlits
**** Peter Sagan
*** Simon Gerrans, Matthew Goss
** Luis Leon Sanchez, Thomas Voeckler, Edvald Boasson Hagen
* Giacomo Nizzolo, Julien Simon, Marco Marcato, Arnaud Démare