WielerFlits blikt in de maand mei drie weken lang elke dag vooruit op de Giro-etappe die op het programma staat. Het parcours en dito deelnemersveld lijken garant te staan voor een aantrekkelijke Giro. Hoe ziet het traject van morgen eruit en wie zijn de favorieten? Vandaag de zesde etappe, tussen Carrara en Montalcino.

Parcours
Net als vrijdag, wordt er op zaterdag 15 mei een etappe met enkele beklimmingen verreden. Echt zware bergen zijn het niet, maar in de 222 kilometer die tussen Carrara en Montalcino liggen wel drie flinke heuvels, waarvan de laatste vlak voor de finish geplaatst is.

Bron: Gazzetta dello Sport

Na 110 vlakke kilometers gaan de renners voor het eerst klimmen. De Volterra is 8,6 kilometer lang en kent een gemiddeld stijgingspercentage van 4,9%. Er wordt dan gedaald en direct geravitailleerd, waarna er bijna zestig kilometers volgen tot de volgende berg. Deze zijn niet echt vlak te noemen, maar er ligt geen geregistreerde klim in de weg.

Dat verandert nadat er 180 kilometers verreden zijn. Het peloton, of wat er nog voor rijdt, moet de Passo del Rospatolo over. Deze berg is met 6,2 kilometer iets korter, en met 4,7% gemiddeld ook iets minder steil dan zijn voorganger, maar beiden zijn van de derde categorie. Dan is het leed echter nog niet geleden.

Bron: Gazzetta dello Sport

Er moeten nog zo’n 30 kilometers afgelegd worden, waarvan het merendeel over ongeasfalteerde wegen. Finishplaats Montalcino ligt namelijk dichtbij Siena, waar de Montepaschi Strade Bianchi – Eroica Toscana finisht. Van die ‘Parijs-Roubaix van Italië’ wordt een deel van het parcours meegenomen.

De slotklim is de Poggio Civitella (tweede categorie), die op 15 kilometer van de finish al begint. Na een eerste stuk van enkele kilometers met maximaal 15% stijging, vlakt het weer af. Het blijft echter onverhard tot dik vijf kilometer voor de meet, als er weer flink geklommen moet worden. De top ligt op 4,25 kilometer van het einde, maar heeft nog een uitloper en de daling wordt pas in de laatste drie kilometer ingezet. Dan is het nog enkele honderden meters licht stijgend, tot het finishdoek wordt gepasseerd.

Profiel laatste 20 km (PDF)

Favorieten
De makkelijkste manier om enkele favorieten uit te zoeken, is het kijken naar de top-tien uit de Montepaschi. Die koers wordt echter vaak al vanaf de start hard gemaakt, waardoor de finale sowieso door een selecte groep wordt gekleurd. In grote rondes is het peloton altijd meer georganiseerd, maar dat gaat in deze Giro vooralsnog niet op. We mogen dus hopen op een spectaculaire finale.

Maxim Iglinsky, de winnaar in Siena, is er niet bij voor Astana. Wel zien we Filippo Pozzato (vierde), Leonardo Bertagnolli (zevende), Enrico Gasparotto (negende) en Daniele Righi (tiende) in het Giro-peloton rondrijden. Een andere graadmeter is de etappe van vrijdag, die een vergelijkbaar parcours kende, echter met een andere finale.

Als we naar de mannen kijken die in etappe zes fris voorin het peloton eindigden, komen er al wat namen naar boven drijven: Alexander Efimkin, Vasyl Kiryienka, Mauro Santambrogio, Leonardo Duque, Dani Moreno en Thomas Rohregger bijvoorbeeld. Maar misschien dat de klassementsfavorieten zich zelfs al zullen roeren. Men moet niet gek opkijken wanneer de getergde Alexander Vinokourov zijn duivels ontbindt op de slotklim.

De strijd om de bergtrui gaat voorlopig om een select groepje van tien man, dus wellicht weet één van hun de juiste ontsnapping te pakken. Tenslotte zijn ook de favorieten van vrijdag kanshebbers: Luca Mazzanti, Daniele Righi, Jackson Rodriguez, José Serpa en wellicht een Raboman. Fabian Wegmann, Daniel Martin en Alessandro Bertolini eindigden vrijdag in een grote groep op 11.30. Waren zij niet fit, of aan het sparen? En dan hebben we Stefano Garzelli en Michele Scarponi nog niet genoemd.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Filippo Pozzato
*** Enrico Gasparotto, Alexander Vinokourov
** Stefano Garzelli, Cadel Evans, Dani Moreno
* Michele Scarponi, Thomas Rohregger, Leonardo Bertagnolli, José Serpa