WielerFlits blikt in de maand mei drie weken lang elke dag vooruit op de Giro-etappe die op het programma staat. Het parcours en dito deelnemersveld lijken garant te staan voor een aantrekkelijke Giro. Hoe ziet het traject van morgen eruit en wie zijn de favorieten ? Vandaag de twintigste en tevens op één na laatste etappe, tussen Bormia en de Passo Tonale.

Parcours
De twintigste etappe van de 93ste Giro d’Italia gaat van start in Bormio, een stadje in het uiterste noorden van Italië, aan de voet van de beroemde Stelviopas. Vervolgens wordt er koers gezet richting het zuiden, en nadat er weer in noordelijke richting gereden wordt volgt er een kleine passage door Zwitserland. Hierna rijden de renners een wordt oostwaarts gekeerd om via startplaats Bormio de voet van de Passo di Gavia te bereiken. Na een lange klim én de lange afdaling volgt er nog een slotklim naar de Passo di Tonale.

Bron: Gazzetta dello Sport

De twintigste etappe is de laatste bergetappe van de opwindende 93ste editie van de Giro d’Italia. Het is echter niet zomaar een bergrit, want er moeten meer dan 6000 hoogtemeters overwonnen worden! Na de start in Bormio (1182 m) volgt er eerst een afdaling richting het plaatsje Tirano. Hierna begint het klimwerk, met achtereenvolgens de Forcola di Livigno, Passo di Eira en Passo di Foscagno.

Het is voor de favorieten nog veel te ver van de aankomst om hier al de knuppel in het hoenderhok te gooien, maar de benen worden al wel flink op de proef gesteld in dit stadium van de wedstrijd. Na wederom een lange afdaling beginnen de renners aan een klim waarvan alleen al de naam het peloton doet sidderen: de Passo di Gavia. Deze Alpenreus is met een gemiddelde stijging van 5,6% en een maximaal stijgingspercentage van 14% procent niet eens zó ontzettend steil, maar door de lengte van 25 kilometer gaan hier zeker schiftingen ontstaan.

Daarnaast kan het weer een grote rol spelen, want volgens de laatste berichten ligt er flink wat sneeuw bovenop de bijna 2700 meter hoge pas. Dit gegeven brengt natuurlijk meteen herinneringen boven aan de memorabele editie van 1988, toen de Nederlander Johan van der Velde in de vrieskou als eerste bovenkwam. Nadat de renners de Gavia overwonnen hebben, volgt een lange en technische afdaling. Als toetje krijgt het peloton nog de Passo del Tonale voorgeschoteld: 12 kilometer aan gemiddeld 5,2%.

Klik hier voor gedetailleerde informatie over beklimmingen (PDF)

Bron: Gazzetta dello Sport

De memorabele beklimming van de Gavia in 1988

Favorieten
De ‘revolutie van l’Aquila’ is gisteren dan toch nog in de kiem gesmoord, doordat de Italiaanse favoriet Ivan Basso de roze leiderstrui overnam van de verrassende Spanjaard David Arroyo. De ploeg van de nieuwe leider, Liquigas-Doimo, zal hun aanvallende tactiek van de afgelopen ritten dan waarschijnlijk ook van de hand doen, en zich meer richten op het verdedigen van de leiderstrui.

Toch is Basso één van de grootste favorieten voor de ritzege van morgen, aangezien de Italiaan zich zonder meer de beste klimmer in deze Giro toonde. Zijn zwakste punt is echter de afdaling, en het zou dan ook zomaar kunnen dat daar enkele renners zaterdag een geruststellende voorsprong nemen. Eén van die renners zou Basso’s ploegmaat Vincenzo Nibali, een zeer goede daler, kunnen zijn. De vraag is echter of de jonge Italiaan wel weg mag rijden van zijn werkgever.

Dat lijkt dan ook perspectieven te bieden voor renners van andere ploegen. De topfavoriet die door WielerFlits naar voren wordt geschoven is Alexandre Vinokourov. Voor de Kazach was de Passo di Mortirolo vandaag iets te steil, en de Gavia zou hem dan ook beter moeten liggen. Daarnaast is ‘Vino’ een uitstekende daler, en heeft hij ook nog eens de explosiviteit om uit te halen op de Tonale.

Een andere favoriet is Stefano Garzelli. De ervaren Italiaan van Acqua & Sapone reed vrijdag zeer aanvallend, maar strandde vlak voor de top van de Mortirolo. Zaterdag zal hij het waarschijnlijk wederom proberen, en op de Kronplatz liet hij al zien dat het met zijn vorm en klimvermogen helemaal goed zit. Verder toondeDavid Arroyo vandaag in de roze trui een meer dan puike daler te zijn. Samen met zijn klimmersbenen (die weliswaar tekort schieten tegen de echte kanonnen) en goede vorm lijkt hij uitermate geschikt om de rit van morgen naar zijn hand te zetten, maar wellicht dat hij de mentale tik die hij vandaag kreeg door het verliezen van de leiderstrui niet meer te boven komt.

Iemand die uiteraard niet uitgevlakt moet worden is de winnaar van vandaag: Michele Scarponi. De Italiaan van Androni Giocattoli verrast deze Giro vriend en vijand door zich bij de beste klimmers in het peloton te voegen, en dat zal hij morgen maar wat graag weer eens laten zien, zeker nu het podium in zicht is. Zijn daalvermogen is echter niet optimaal, en is hij nog wel gemotiveerd genoeg na zijn zege van vandaag?

Dan zijn er nog twee klassementsrenners die nodig tijd moeten goed maken willen ze nog mee doen voor het podium: Cadel Evans en Carlos Sastre. De Australische wereldkampioen bleek niet goed genoeg in het klimmen, maar de Gavia moet hij wel aankunnen. Aan een eindschot ontbreekt het de BMC’er in ieder geval niet, getuige zijn ritzege in Montalcino. De Spanjaard van Cervélo stelt op de beklimmingen nog meer teleur dan Evans, en krijgt morgen de laatste kans om zijn Giro nog enigszins te redden.

Verder moet er nog rekening gehouden worden met John Gadret. De Fransman verrast net als Scarponi door met de beste klimmers te wedijveren, en krijgt door het controlerende werk van Liquigas morgen een uitstekende kans om een rit te winnen.

Dan is er natuurlijk ook nog kans dat een vroege vlucht met de eer gaat lopen. Er moet dan met name gedacht worden aan renners van naam die meesluipen, een kwaliteit genoeg hebben om het tot de finish vol te houden. Iets voor Damiano Cunego of Linus Gerdemann? Of kunnen de Nederlanders zich wederom tonen in de personen van Bauke Mollema en Steven Kruijswijk?

Favorieten volgens WielerFlits.nl
**** Alexandre Vinokourov
*** Stefano Garzelli, Vincenzo Nibali
** Ivan Basso, Cadel Evans, Michele Scarponi,
* David Arroyo, John Gadret, Damiano Cunego, Linus Gerdemann