Voorbeschouwing: Amstel Gold Race 2010
zondag 18 april 2010 om 10:29

Voorbeschouwing: Amstel Gold Race 2010

Morgen staat de eerste wedstrijd van het heuveldrieluik op het programma, en dat is meteen ook de enige grote eendagswedstrijd die Nederland rijk is: de Amstel Gold Race. Volgens de puristen is de term klassieker vanwege de relatief korte historie van de Zuid-Limburgse koers niet van toepassing, maar dat neemt niet weg dat ‘de Amstel’ is uitgegroeid tot één van de meest begeerde eendagswedstrijden op de internationale kalender. WielerFlits blikt alvast vooruit.

Historie
De Amstel Gold Race werd pas in 1966 voor het eerst georganiseerd, en is dus ‘slechts’ aan zijn 45ste editie toe. Ondanks het ontbreken van een lange historie, is de koers één van de hoogtepunten in het klassieke voorjaar, en dat blijkt ook uit de rijke erelijst. Onder meer grote buitenlandse namen als Walter Planckaert (1972), Eddy Merckx (1973 en 1975), Freddy Maertens (1976), Bernard Hinault (1981), Phil Anderson (1983), Johan Museeuw (1994), Bjarne Riis (1996), Erik Zabel (2000) en meer recent ook Michele Bartoli, Alexander Vinokourov, Davide Rebellin, Danilo Di Luca, Fränk Schleck en Damiano Cunego prijken op de erelijst.

Als de grootste koers van Nederland heeft de Amstel Gold Race ook een hele hoop Nederlandse winnaars gekend. De eerste was Arie den Hartog in 1967, een jaar later gevolgd door Steevens. Recordhouder qua aantal zeges in de Amstel Gold Race is Jan Raas, die tussen 1977 en 1981 vijf maal de handen in de lucht mocht steken. Ook andere Nederlandse wielergrootheden als Gerrie Knetemann (1974 en 1985), Steven Rooks (1986) en Joop Zoetemelk (1987) kwamen ooit winnend over de finishlijn, die tot en met 2002 nog in Maastricht getrokken lag. Daarnaast staan ook Jacques Hanegraaf (1984), Jelle Nijdam (1988), Adrie van der Poel (1990) en Frans Maassen (1991) op de erelijst. De laatste twee Nederlandse winnaar van de Amstel Gold Race waren Michael Boogerd en Erik Dekker in respectievelijk 1999 en 2001.

De winst van Gerrie Knetemann in de Amstel Gold Race 1985

Vorig jaar kende de Amstel Gold Race een spannende 44ste editie. Op de Keutenberg was het ‘Neerlands Hoop’ Robert Gesink die op de trappers ging staan, en hij kreeg met Karsten Kroon een tweede Nederlander met zich mee. Echter was er ook de Rus Serguei Ivanov die aansloot bij de renners van respectievelijk Rabobank en Saxo Bank. De drie werkten goed samen, en de beslissing moest dan ook op de Cauberg vallen. Iets voor die slotklim werd duidelijk dat Gesink aan het kraken was, en de jonge Achterhoeker moest dan ook genoegen nemen met plaats drie. In de sprint tussen Kroon en Ivanov was het de Rus die ‘zijn lievelingskoers’ won, en zo de Nederlandse fans in rouw dompelde. Vlak achter het trio klopte de Belg Philippe Gilbert titelverdediger Damiano Cunego in de sprint voor plaats vier. Nog voor de finale werd de wedstrijd overigens opgeschrikt door een zware valpartij van de Luxemburgse favoriet Fränk Schleck en de Australiër Matthew Lloyd.

Samenvatting Amstel Gold Race 2009

Parcours
Typerend voor het parcours van de Amstel Gold Race is het vele ‘draaien en keren’. De route slingert namelijk met grote lussen door het Zuid-Limburgse land. Het zwaartepunt van de Amstel Gold Race zijn de opeenvolgende heuvels. Deze zijn weliswaar minder lang dan in de echte Ardennen, maar zeker niet minder steil. Naast de heuvels en het vele ‘draaien en keren’ kent de Amstel Gold Race nog meer obstakels: verkeersdrempels, rotondes etcetera. Elk jaar weer is het de gehele koers lang opletten geblazen, want zomaar kan je op het asfalt liggen!

De start is ’s ochtend op de markt van Maastricht, en vervolgens rijdt het peloton in noordelijke richting tot Sittard. Hier wordt koers gezet in zuidelijke richting, waarna met de beklimming van de Bergseweg tussen Voerendaal en Ubachsberg de echte heuvelzone begint. Even later wordt moet voor de eerste van drie keer de Cauberg beklommen worden. Ook de Gulperberg en de Eyserbosweg kunnen al een keer verkend worden, vooraleer de echte finale losbarst. Dat losbarsten van de finale beging doorgaans met de beklimming van de Gulperberg, op zo’n 27 kilometer van de aankomst. Vlak hierna volgt de Kruisberg, en daar weer na de ijzingwekkend steile Eyserbosweg, waar meestal een grote schifting wordt doorgevoerd. Nadat ook de Fromberg overwonnen is, ligt op 10 kilometer van de aankomst de gevreesde Keutenberg. Hierna is het voornamelijk dalen naar Valkenburg, waar de koers op de Cauberg afgesloten wordt.

De Route Uitvergroten
Tenue
Bron: www.amsteldgoldrace.nl

Beklimmingen
1. Maasberg
2. Adsteeg
3. Lange Raarberg
4. Bergseweg
5. Sibbergrubbe
6. Cauberg
7. Wolfsberg
8. Loorberg
9. Schweiberg
10. Camerig
11. Drielandenpunt
12. Gemmenich
13. Vijlenerbos
14. Eperheide
15. Gulperberg
16. Plettenbergweg
17. Eyserbosweg
18. Huls
19. Vrakelberg
20. Sibbergrubbe
21. Cauberg
22. Geulhemmerberg
23. Bemelerberg
24. Wolfsberg
25. Loorberg
26. Gulperberg
27. Kruisberg
28. Eyserbosweg
29. Fromberg
30. Keutenberg
31. Cauberg

Overzicht met doorkomsttijden

Deelnemers
Problemen voor de Amstel Gold Race dit jaar, aangezien het Nederlandse luchtruim gesloten was én is als gevolg van de vulkaanuitbarsting in IJsland afgelopen donderdag. Vele renners, waaronder grote namen als Oscar Freire, titelverdediger Serguei Ivanov, wereldkampioen Cadel Evans, Joaquin Rodriguez, Filippo Pozzato, Chris Horner, Enrico Gasparotto en Maxim Iglinsky, moesten noodgedwongen de auto pakken. Er zijn echter ook renners die deze optie niet namen, en zo een start in de Gold Race aan zich voorbij zien gaan. Veruit de grootste naam daarvan is die van Alejandro Valverde. De Spanjaard was één van de topfavorieten voor de zege, maar zal net als zijn ploeggenoot Luis Leon Sanchez niet aan het vertrek staan. Datzelfde geldt voor hun teamgenoten Imanol Erviti, Luis Pasamontes en Vasil Kiryenka, de RadioShack-coureur Sergio Paulinho, de Cervélo’ers Carlos Sastre, Ted King en Volodimyr Gustov, de Spanjaard Sergio De Lis (Euskaltel), de HTC-renners Vincente Reynes en Craig Lewis, de Ag2r-Rus Alexander Efimkin en de Brit Bradley Wiggins (Sky). De organisatie heeft bij de UCI een verzoek ingediend om ook ploegen die niet aan het minimun van vijf renners komen, zoals Caisse d’Epargne, toch te laten starten.

Ondanks alle problemen, staat er een sterk deelnemersveld aan de start van de eerste koers van het heuveldrieluik. Hoeveel renners er precies mee zullen doen is nog niet helemaal zeker, maar vooraf was er startrecht verleend aan 24 ploegen met elk acht renners. Onder die ploegen alle ProTour-formaties, plus de ProContinentale-ploegen BMC Racing Team, Cervélo Test Team, Landbouwkrediet, Skil-Shimano, Topsport Vlaanderen-Mercator en Vacansoleil Pro Cycling Team. Hieronder vindt u de deelnemerslijst, met de afzeggingen er al in verwerkt.

Deelnemers

Favorieten
De Amstel Gold Race gaat morgen van start zonder een uitgesproken topfavoriet. De beste kansen lijken echter voor de Russische ploeg Team Katusha te zijn, met als kopmannen Joaquin Rodriguez en Serguei Ivanov. Eerstgenoemde presteerde als knecht bij Caisse d’Epargne al bijzonder goed in de heuvelklassiekers (met onder meer een 2de plaats in Luik-Bastenaken-Luik), en nu hij bij Katusha volledig voor eigen kansen mag gaan, zijn de prestaties er alleen maar beter op geworden. Zo won hij ProTour-koers Volta Ciclista a Catalunya in maart, en maakte hij vorige week indruk in de Ronde van het Baskenland. Ivanov heeft dit seizoen veel minder in beeld gereden, maar de Rus is titelverdediger en bovendien elk jaar weer goed in de koers die hem het beste ligt van allemaal. Naast de twee tenoren beschikt Katusha over nog twee kleppers in het heuvelwerk: Alexandr Kolobnev en Filippo Pozzato. Eerstgenoemde is immer in topvorm in het najaar, getuige zijn twee zilveren WK-medailles, maar werd vorig jaar ook 8ste in de Amstel Gold Race. Pozzato moet dit werk ook aankunnen, al heeft hij zijn piek dit seizoen al gehad in de kasseienkoersen, waar hij ondanks ziekte 7de werd in Parijs-Roubaix. Ook voormalig Waalse Pijl-winnaar Kim Kirchen rijdt in Russische dienst, maar de Luxemburger is geblesseerd aan het zitvlak en moest daardoor afzeggen.

De grootste uitdager van het Russische blok is Philippe Gilbert. De Belg werd vorig jaar vierde, en reed in het najaar het hele peloton aan gort met zeges in onder meer Parijs-Tours en de Ronde van Lombardije. Dit jaar piekte hij naar het heuveldrieluik, en met een derde plaats in de Ronde van Vlaanderen en een goed optreden in de Brabantse Pijl liet hij zien dat het met zijn vorm helemaal goed zit. Ook van de Saxo Bank ploeg, met de broertjes Fränk Schleck en Andy Schleck als troeven, mag wat verwacht worden. Beide kenden dit seizoen te maken met pecht (Andy sukkelde al sinds februari met de knie en Fränk kwam hard ten val in het Baskenland), maar toch lijken ze op tijd in vorm te zijn. In de pers gaven ze aan dat de jongste, Andy, de kopman zal zijn in deze Amstel Gold Race.

Dan is er uiteraard ook de Rabobank-ploeg, waar de Amstel Gold Race één van de belangrijkste zoniet dé belangrijkste wedstrijd van het jaar voor is. Echter is er sinds Erik Dekker in 2001 nooit meer een Raborenner als eerste over de streep gekomen in Nederlands enige klassieker. Die zege van Dekker is meteen ook de laatste Nederlandse zege in de Gold Race, en het is aan Robert Gesink om daar verandering in te brengen. De jonge klimmer toonde vorig jaar met een derde plaats al aan dat hij deze wedstrijd aankan, maar het blijft voor hem o zo moeilijk om ook daadwerkelijk te winnen. Voor zijn razendsnelle Spaanse ploeggenoot Oscar Freire is dat een stuk makkelijker, en hij is naast Gesink dan ook de belangrijkste troef voor de bankploeg. Freire won dit jaar al Milaan-San Remo, en kan naast sprinten ook zeer goed heuvelop. Toch is gebleken dat de Spanjaard in de Amstel Gold Race altijd net ietsje tekort komt. Rabobank beschikt ook nog eens over de zeer sterk rijdende Duitser Paul Martens en de Belg Nick Nuyens, die in de Ronde van Vlaanderen teleurstelde maar heeft aangeven dat het nu weer helemaal goed zit met zijn vorm.

De tweede Nederlandse ploeg met serieuze kanshebbers in het ProContinentale Vacansoleil. Kopman van deze formatie is Björn Leukemans. De Belg rijdt tot nog toe een ijzersterk voorjaar met onder meer een vierde stek in de Ronde van Vlaanderen en een zesde plaats in Parijs-Roubaix. Ook heuvels kan hij echter goed verteren, en dat toonde hij nog maar eens in de Brabantse Pijl. Medekopman is de Nederlander Johnny Hoogerland. De immer aanvalslustige renner brak vorig jaar door met een ijzersterk najaar en bevestigde dit jaar dat het niet ging om een kortstondige opleving. De vraag is echter of Hoogerland zichzelf wel in toom kan houden, en niet al zijn krachten verspeeld voordat de echte finale begint. Nummer drie bij Vacansoleil is Matteo Carrara. De Italiaan is gespecialiseerd in heuveloprijden, en kan ook zijn mannetje staan in de sprint. Dat het met zijn vorm goed zit bewees hij eind maart met een sterk optreden in de Internationale Wielerweek.

De Nederlandse inbreng houdt echter niet op bij deze twee ploegen, want de nummer twee van vorig jaar, Karsten Kroon, doet ook dit jaar weer mee. Sterker nog, hij heeft zijn gehele seizoen afgestemd op deze ene koers. We hebben hem dan ook nog niet veel gezien dit jaar, maar in de Brabantse Pijl afgelopen woensdag stak hij toch even zijn neus aan het venster. De BMC-ploeg van Kroon beschikt ook nog over wereldkampioen Cadel Evans, maar die heeft aangegeven zich volledig in dienst te stellen van de Nederlander. Voor de Nederlanders is het ook uitkijken naar de jonge Michel Kreder, die de afgelopen tijd zeer sterk voor de dag komt als het heuvelop gaat. Bij zijn Amerikaanse ploeg Garmin krijgt hij een vrije rol, al zal het echte kopmanschap waarschijnlijk weggelegd zijn voor de eveneens zeer sterk presterende Canadees Ryder Hesjedal. Een andere Amerikaanse ploeg, Team RadioShack, rekent op de diensten van Chris Horner. De ervaren Amerikaan liet onlangs zien nog lang niet versleten te zijn door de Ronde van het Baskenland op indrukwekkende wijze op zijn palmares te schrijven. De vraag is echter of hij wel explosief genoeg is voor het werk in Zuid-Limburg.

De Italiaanse inbreng zal na het afhaken van de gestopte Paolo Betinni en de tegen de dopinglamp gelopen Davide Rebellin en Danilo Di Luca niet meer zo groot zijn als in de afgelopen jaren, maar de Liquigas-formatie brengt toch twee schaduwfavorieten aan de start. Eén daarvan is echter geen Italiaan, maar een Tsjech: Roman Kreuziger. De andere is dan weer wel een Italiaan: Vincenzo Nibali. Beide heren zijn nog jong en hebben zich toegespitst op de heuvelkoersen, maar beide zijn het ook vooral renners die het moeten hebben van het ronderijden. Dat gaat niet op voor de Kazach Maxim Iglinsky, die tot nu toe een ijzersterk seizoen draait: winst in de loodzware Monte Paschi Eroica, 3de in de Ronde van de Middellandse Zee, 4de in Tirreno-Adriatico, 8ste in Milaan-San Remo, 7de in Gent-Wevelgem en 8ste in de Ronde van Vlaanderen. Bij Astana vormt hij een koppel met de Italiaan Enrico Gasparotto, die de koninginnenrit in de Tirreno won. Dan is er nog Damiano Cunego, die bij zijn enige twee deelnames in de Gold Race 1ste en 5de werd. De Italiaan van Lampre worstelt echter met zijn vorm, en temperde de verwachtingen dan ook.

Naast de hierboven genoemde namen kunnen er uiteraard ook nog verassingen optreden. Renners die hiervoor verantwoordelijk zouden kunnen zijn, zijn onder meer de Zwitser Michael Albasini (HTC), de Australiër Simon Gerrans (Sky), de verassend sterk presterende Fransman Jean-Christophe Peraud (Omega Pharma), de rappe Ier Nicolas Roche (Ag2r), de in het heuveldrieluik immer goed presterende Fransman Benoît Vaugrenard (Française des Jeux), de snelle Italiaan Francesco Gavazzi (Lampre), de Slowaak Peter Velits (HTC) of de Belg Ben Hermans (RadioShack).

Favorieten volgens WielerFlits.nl
**** Joaquin Rodriguez
*** Philippe Gilbert, Andy Schleck
** Serguei Ivanov, Robert Gesink, Karsten Kroon
* Fränk Schleck, Björn Leukemans, Maxim Iglinsky, Oscar Freire

RIDE Magazine
RIDE Magazine