Visma | Lease a Bike laat in vallei kans liggen om Tadej Pogacar rechtstreeks te bestrijden
Opinie Ook op het dak van deze Tour de France stak de heerser er met kop en schouders bovenuit. Tadej Pogacar is in de laatste twee jaar duidelijk boven zijn laatste rivaal Jonas Vingegaard uitgegroeid. Ook op de zogenaamde zwakke punten van de Sloveen is hij inmiddels beter dan de Deen. Of het nu in de slopende derde week, de cols boven de 2000 meter, de strijd tegen de chronometers, of klimmen in een verzengende hitte is. Op alle terreinen is Pogacar dé baas.
De woorden van zijn inzinking van twee jaar geleden galmden nog door het dal van Les Trois Vallées. “I’m gone. I’m dead.” Deze uitspraak tekende Pogacars teloorgang op de bewuste 19e juli 2023 op de Col de la Loze. Het hoogste fietspad van Europa werd nu van de andere zijde beklommen. Ietwat minder zwaar, maar nog altijd ruim 26 kilometer lang met stijgingspercentages tot 14%.
Het was de herinnering aan die zwakke dag van ‘Pogi’ die de hoop bij Visma | Lease a Bike in leven hield. De achterstand van 4’15 van Vingegaard was groot, maar op deze monsterlijke klim was van alles mogelijk. Zo hield het Nederlandse WorldTeam zich voor richting de 18e etappe van deze Tour.
Het was prijzenswaardig hoe geel-zwart op de Col du Glandon en later zeker op de Col de la Madeleine het initiatief nam. Matteo Jorgenson zat goed gepositioneerd in de vroege vlucht als satellietrenner en met het Belgische drietal Wout Van Aert, Tiesj Benoot en Victor Campenaerts en vervolgens de Brits-Amerikaanse combinatie Simon Yates en Sepp Kuss werd UAE Emirates XRG vakkundig ontmanteld.
De hoop dat Visma | Lease a Bike op deze twee Alpenreuzen van ‘hors categorie’ beslissend sloopwerk had geleverd, verdampte enigszins toen duidelijk werd dat Vingegaard werkelijk geen meter ruimte kreeg van Pogacar. Op 72 kilometer van de streep probeerde Vingegaard het op vijf kilometer van de top van de Madeleine dapper. Er zat echter te weinig venijn in deze versnelling, want Pogacar hoefde niet eens één meter prijs te geven. Toch mag je dan de hoop niet opgeven en moet je richting de vreselijke Col de la Loze vasthouden aan het originele plan.

Foto: Cor Vos
Na de afdaling van de Madeleine, in het dal richting de slotklim op 40 kilometer van de streep, maakte Jorgenson vervolgens de fout om mee te springen met Ben O’Connor en Einer Rubio. Hierdoor kwam Vingegaard net zoals Pogacar geïsoleerd te zitten in de tweede groep met verder Florian Lipowitz, Thymen Arensman, Primoz Roglic en Felix Gall. Op die manier viel in deze groep de snelheid weg en ontstond er een hergroepering van een groep van zestien renners, waardoor Pogacar ineens op de D-weg naar Moûtiers weer omringd was door zijn ploegmaten Jhonatan Narvaez, Adam Yates en Marc Soller.
Door die samensmelting van groep twee en drie had de gele truidrager richting de slotcol de controle over de wedstrijd weer terug in handen. Al het werk van de geel-zwarte wespen op de eerste twee cols van de dag was hiermee teniet gedaan.
“Het had in de vallei geen zin om met Pogacar door te rijden”, verklaarde ploegleider Grischa Niermann de keuze na afloop. Maar waarom offer je je hele ploeg dan op om Pogacar te isoleren op de tweede col van de dag? En waarom laat je Pogacar weer omringen door ploegmaten net voor de Col de la Loze, de berg waarop hij twee jaar geleden op acht kilometer van de top die verschrikkelijke inzinking kende? Drie jaar geleden slaagde Vingegaard er immers op de Col du Granon in een man-tegen-man gevecht in om de Sloveen ook op achterstand te rijden.
Wanneer Jorgenson in de groep van Vingegaard was gebleven en in de vallei volop tempo tot aan de voet van de Col de la Loze had gereden, dan was het op de slotklim liefst 26 kilometer lang een man tegen man gevecht geweest tussen de nummers één en twee in het klassement.

Foto: Cor Vos
Of Vingegaard op dat superlange en supersteile fietspad een kans had gemaakt in een rechtstreeks duel met Pogacar zullen we nooit weten. Gezien het gemak waarmee de Sloveen in het wiel van de Deen bleef, lijkt de mogelijkheid klein dat de kopman van Visma | Lease a Bike hier daadwerkelijk tijd had kunnen winnen op de wereldkampioen. Maar, als Jorgenson zijn kopman in die situatie had gemanoeuvreerd dan had de ploeg tactisch in ieder geval het onderste uit de kan gehaald.
Natuurlijk heeft de winnaar achteraf altijd gelijk. En blijkt de tactiek van de verliezende ploeg nooit de goede. Feit blijft dat Visma | Lease a Bike hun opponent UAE Emirates op de Madeleine op de pijnbank had liggen. Het is zonde dat het die situatie niet beter heeft kunnen uitbuiten.

Reacties zijn gesloten.