Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Vijf lekke banden voor pechvogel Alaphilippe tijdens Strade Bianche
Julian Alaphilippe mocht zaterdag zijn titel verdedigen in Strade Bianche, maar de Franse springveer kwam slechts als 24e over de streep in Siena, op een kwartier van winnaar Wout van Aert. Er waren echter wel verzachtende omstandigheden: Alaphilippe kreeg onderweg af te rekenen met maar liefst vijf lekke banden.
De renner van Deceuninck-Quick-Step werd gedurende de dag geplaagd door pech. Het begon allemaal na tien kilometer koers toen hij na een gebroken achterwiel moest achtervolgen. Op de gravelsector van Monte Sante Marie had Alaphilippe voor de laatste maal af te rekenen met pech.
“Ik ben doorgegaan, uit respect en liefde voor deze wedstrijd”
De Fransman reed toen voor de vijfde keer lek en daarmee was zijn rol uitgespeeld. Hij kwam uiteindelijk als 24e over de meet. “Het was echt een onmogelijke dag. Ik ben de tel kwijtgeraakt hoe vaak ik heb moeten stoppen en moest achtervolgen. De wedstrijd is an sich al zwaar genoeg en dan kun je deze mechanische problemen wel missen.”
Alaphilippe weigerde echter vroegtijdig op te geven. “Uit respect en liefde voor deze koers ben ik doorgegaan tot de finish. Het was mijn eerste koers na Parijs-Nice en een goede test met het oog op de rest van het seizoen.” Zijn werkgever Deceuninck-Quick-Step reed de hele wedstrijd achter de feiten aan.
Zdeněk Štybar (6e): “De conditie is goed, maar ik had last van de hitte”
Zdeněk Štybar, winnaar van de Strade Bianche in 2015, was uiteindelijk de beste renner namens de Belgische sterrenformatie. De Tsjech finishte na een lange achtervolgingsrace als zesde. “Het is mooi om weer in de top-10 te eindigen, maar ik mikte toch op iets meer eigenlijk. De conditie is goed, maar ik had last van de hitte.”
“Daardoor miste ik net wat procentjes om te reageren op de aanvalspogingen. Ik weet uit ervaring dat er geen reden was om te panikeren en ik bleef daarom een stevig tempo rijden. Toen de wedstrijd vorderde begon ik me beter te voelen. Het was vandaag zwaar, maar ik was blij dat we opnieuw mochten koersen. Ik heb het echt gemist!”
Ik vind jouw reactie in dat andere artikel anders ook wel niet netjes. Zeker niet omdat je die maakte o.b.v. informatie die tot dat moment nog niet beschikbaar was. Daarom dat ik besloot om er daar niet verder op te reageren.
Ik was niet de enige die net ervoor dacht dat Stybar de forcing aan het voeren was en dat hij dus door pech teruggeslagen moest zijn, als hij een halve kilometer later al plots niet meer in beeld was (met al zijn ervaring) en daarna toch zo gezwind terugkeerde op al die andere renners. Maar blijkbaar wilde hij gewoon het tempo bepalen voor Alaphilippe omdat hij aanvoelde dat hij bij eerdere plotse versnellingen ook niet meteen kon volgen. En zelfs daarover, dat het in dienst was van een kopman, kunnen we nu niet zeker zijn, want dat zegt hijzelf niet en uit het interview spreekt toch vooral persoonlijke ambitie. Dat toonde hij daarna ook door zo vol jacht te blijven maken op de koplopers.
Al bij al is het interview zo summier en heb ik op deze website al zo vaak halve weergaves van feiten en commentaren gelezen, dat ik er liever niet te veel conclusies uit trek. Wie weet, wat hijzelf allemaal heeft meegemaakt? Niet elke renner gaat een lekke band vermelden na zo'n koers, zeker niet als zijn ploegmaat zes keer langs de kant heeft gestaan. En 90-95% van de pech zal wel op een slecht moment geweest zijn, omdat je nu eenmaal veel vaker lek rijdt op de grindwegen en dat zijn precies de fases waarin je vooraan moet trachten te zitten.
Er zijn een paar renners die dat wel deden. Maar tenzij die pech zich voordeed in volle koers aan het begin van een grindstrook toen de concurrenten vol doorgingen of moesten reageren op een aanval van een andere concurrent, vind ik dat persoonlijk in deze koers een beetje te gemakkelijk. Alleen al door het uitzonderlijk hoge aantal pechmomenten. In welke andere wedstrijd stapt een volledige ploeg uit koers vanwege pech?
Ik zie hier onder elk artikel conclusies gemaakt worden die nog veel minder gemotiveerd worden dan de mijne en o.b.v. veel minder informatie dan wat ik ter beschikking had (t.w., de wedstrijdbeelden, wat nu eenmaal niet anders kon omdat er op het moment van schrijven simpelweg nog geen andere bronnen waren: iets met roeien en riemen, weet je wel). Het leek wat mij betreft helemaal geen onlogisch idee. Dat heb ik uitgelegd. Eerder integendeel zelfs. Lossen door vermoeidheid leek juist erg onlogisch óf het gevolg van een wel erg domme move (voor zo'n ervaren renner), en zelfs met zijn uitleg blijf ik het onlogisch vinden dat hij net daarvoor dat allemaal gedaan had voor een ploegmaat die op dat moment al vijf keer pech had gehad (de zesde keer volgde blijkbaar in diezelfde fase). Er moet dan toch iets serieus fout gelopen zijn in de communicatie tussen de renners en met de ploegwagen.
@harryjohan71
Pech van de kopmannen lijkt toch de hoofdreden geweest te zijn, hoor. Kijk maar naar wat Benoot allemaal had meegemaakt nog voor de finale goed en wel begonnen was. Jammer genoeg geen interview met hem zien passeren, toch ook een ex-winnaar. Misschien heb ik eroverheen gekeken.
Ach, hij had op voorhand ook al aangegeven dat zijn vorm niet ideaal was omdat dit geen doel was.
Noteren op 'als niet / zonder provisoir palmares' van 'misschien wel grootste,
ooit'.