Materiaalzone 
Fietstoerisme 
‘Verlies lichaamsgewicht grote factor in succes Froome’
Chris Froome heeft veel gehad aan zijn gewichtsverlies, in zijn jacht op wielersucces. Dat vertelt een publicatie in het magazine Esquire, dat data publiceerde van tests gedaan in 2007 en 2015. Hieruit blijkt dat Froome vooral veel gewicht verloor en nog wel hetzelfde vermogen kon trappen.
Froome onderging in 2007 en 2015 tests in het laboratorium van Lausanne. In 2007 gaf de weegschaal 75,6 kilogram aan, in 2015 nog maar 67. Het vermogen dat Froome kon trappen was ondertussen gestegen van 5,56 watt per kilogram lichaamsgewicht, naar iets meer dan 6 watt.
Volgens Jeroen Swart, sportfysioloog in Kaapstad, maakte dit het verschil. “De motor zat er altijd al”, merkt hij op. “Hij is gewoon vet verloren.” Swart liet verder weten dat de krachtsinspanningen van Froome niet gezien hoeven worden als abnormaal; zowel zijn maximale vermogen als de zuurstofopname doen de meters niet op tilt slaan.
Niets van dat.
Hij verliest vermogen en gaat sneller tijdrijden.
Wat krom is, moet je niet proberen recht te praten.
Tijdrijden is een specialisatie, niet alleen vermogen, wat kan men toch weer makkelijker oordelen vanuit de zetel. Dumoulin reed misschien wel zijn beste tijdrit op het wk, juist door lichamelijk ongemak ging hij dieper dan ooit zoals ie zelf zei. Zelfs bauke heeft flink progressie geboekt, gedeeltelijk de verdienste van zijn ploeg waarschijnlijk en niet door wattage.
Gezien hoe nys weer vleugels kreeg door een nieuwe partner?
Als Froome als onbekende zonder enige ervaring met wielrennen in 2007 en 2008 iets bovengemiddeld kon was het wel tijdrijden met o.a. een 17e plek op het WK van 2007 (bijv. voor Wiggins) en een 14e plek in de laatste tijdrit in de Tour van 2008. De huidige tijdritkwaliteiten van Froome worden ook wat overschat blijkbaar, want ik heb al sinds de Dauphiné van 2014 (met klimmetje) geen toptijdrit meer gezien van hem.