Vanthourenhout en Nieuwenhuis kijken terug op duel in Ruddervoorde: “Vond dat hij vroeg afstapte”
Video Michael Vanthourenhout is uitstekend begonnen aan de Superprestige. In de eerste manche in Ruddervoorde boekte hij een felbevochten zege door Joris Nieuwenhuis te verslaan in een sprint. “Het was echt tot op de limiet, of erover”, zei een uitgeputte Vanthourenhout in het flashinterview na afloop. “Maar als je wint, is het altijd goed.”
Vanthourenhout passeerde Nieuwenhuis in de zandstrook. “Ik vond dat hij redelijk vroeg afstapte en redelijk traag omhoog liep. Ik dacht: ik ga nog proberen om hem net voor de balken voorbij te steken. Vanaf daar was het alles of niets.”
Nieuwenhuis ging er eerder in de cross al alleen vandoor. Was het voor Vanthourenhout toen zaak om rustig te blijven? “Ik vond dat hij echt wel rap reed. We moesten met drie, vier man samenwerken om dat gat kleiner te maken. Ik denk dat Joran (Wyseure, red.) het laatste gaatje dicht. Toen wist ik dat alles gespeeld ging worden in de laatste ronde. Je moest als eerste of tweede de zandbak uitkomen.”
Vanthourenhout won nog niet eerder in Ruddervoorde. “Het is altijd een cross geweest waar ik graag naartoe kom. Het is ook tien kilometer van mijn ouderlijk huis, dus het is leuk dat ik deze kan afvinken.”
Nieuwenhuis: “Ik verzuurde daar al aardig”
De nummer twee, Nieuwenhuis dus, was tevreden over zijn cross. “Ik heb exact gedaan wat ik wilde doen: koersen”, aldus de Nederlander van het Ridley Racing Team. “Richard (teammanager Richard Groenendaal, red.) kon er niet zo goed tegen dat er steeds naar elkaar gekeken werd. Hij zei: ‘Ik wil dat je één keer probeert om vol door te rijden.’ Dat probeerde ik.”
“Ik dacht ook: als ik een gat heb, dan kijken ze daarachter hopelijk ook naar elkaar. Maar er werd daar toch vol doorgereden. Toen dacht ik: nu komen ze terug en gaan ze goed over me heen, want ze hebben goed in het wiel kunnen zitten. Maar ze zaten ook wel kapot. Het was een zware cross. We hebben van het eerste tot het laatste moment hard gereden.”
Ook Nieuwenhuis werd nog gevraagd naar de zandpassage, waar Vanthourenhout hem passeerde. “Ik had al aardig wat gegeven, dus ik verzuurde daar al aardig. Eventueel had ik daarna nog een kans gehad, want ik zat in het wiel, maar ik verzuurde gewoon. Het was klaar.”
Om te reageren moet je ingelogd zijn.