Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Van Aert werkt voor Vingegaard: “We moesten wat versnellen om het geel te verzekeren”
Een opvallend moment vroeg in de veertiende etappe: Tadej Pogacar plaatste in de eerste kilometers van de overgangsrit een aanval, waarna Jumbo-Visma en geletruidrager Jonas Vingegaard in de reactie moesten. Wout van Aert maakte het vanaf de eerste rij mee.
“Het was denk ik niet echt een aanval”, zei Van Aert na afloop voor de camera van Eurosport/GCN. “Er waren denk ik zo’n veertig renners verdeeld over verschillende groepen vooraan. Toen ik de sprong wilde maken, zat Tadej in mijn wiel. Vervolgens wisselden we posities. Ik wachtte tot mijn ploeggenoten terugkwamen, toen Pogacar het probeerde.” Mede door het werk van Wout van Aert kwam alles weer bij elkaar.
Na zijn inspanning om de orde te herstellen, moest Van Aert wel even op adem komen. “Het was een superzware start. Toen ik wat terugviel, zag enkel nog klassementsrenners en andere sterke renners bij elkaar. Vanaf daar was een hevige strijd om in de kopgroep te komen.”
Meintjes
Met nog 25 kilometer te gaan, was Van Aert opnieuw nodig om een situatie recht te zetten. Vluchter Louis Meintjes dreigde wel heel dichtbij Vingegaard te komen in het klassement en dus moest het verschil met de kopgroep weer wat verkleind worden. Van Aert had daar een flink aandeel in. “Ik ben heel blij met mijn vorm. Al een paar jaar voel ik me heel goed in de Tour en gaat het klimmen steeds beter naarmate de ronde vordert.”
“Vooral vandaag voelde ik me goed. Ik was daar en dat was nodig. Het was een sterke kopgroep, die om een of andere reden geen spelletjes speelde voor de ritoverwinning. Ze bleven vol gaan. We moesten wat versnellen om het geel te verzekeren.”
Het is dat ik geen fanboyschap ambieer, maar Wout is echt fenomenaal
Al hoeft natuurlijk niet iedereen enkel bezig te zijn met zijn eigen palmares en wat er achteraf overblijft. Van Aert kan persoonlijk best meer plezier overhouden aan een Tourwinst van een ploegmaat waarin hij een rol heeft gespeeld, en het kan hem bovendien in andere koersen nog worden terugbetaald door Vingegaard of de ploeg(leiding).
Uit veel blijkt eigenlijk dat Wout veel meer teamplayer is (en het #samenwinnen belangrijk vindt) dan pure opportunisten type Gilbert, die dan misschien wel een grotere erelijst bij elkaar rijden.
Bij grote renners gaat het over hun eigen grote overwinningen, niet over hoe ze ooit in een ploeg zaten die de Tour won, een enkele fetisjist niet te nagesproken.
Van Aert zijn zege op Cap Blanc-Nez gaat blijven hangen, en de groene trui als hij die wint. Niet hoe hij op kop sleurde voor Vingegaard of hem terugbracht op de kasseien. Wie heeft het daar nog over binnen 10 jaar?
Maar zoals gezegd: dat hoeft niet voor alle grote coureurs de drijfveer zijn, van Aert kan prima in het nu leven. Maar de geschiedenisboeken gaat hij daar - volgens mij - niet mee in.
Binnen een paar jaar weten mensen ook totaal niet meer wat zo'n van Aert bv. tijdens een rit van vandaag heeft gedaan. Of de kasseienrit: idem. Wie weet hier nog dat het Cancellara was die voor Andy Schleck in zijn (achteraf) gewonnen Tour van 2010 alles kapot reed op de kasseien?
Je haalt trouwens grotere overwinningen aan. Juist die behaalt hij nu wel en daarmee bedoel ik niet enkel de naam van de wedstrijd waar deze tot stand kwam. Van Aert z'n palmares was tot vorig jaar start van de Tour hoofdzakelijk gevuld met sprintoverwinningen in etappekoersen (nou dat is spannend) en TT's in diezelfde wedstrijden. Het is dat hij een keer op mooie wijze Strade Bianchi won want anders was het buiten de veelzijdigheid en de verbazing die je daarover kan hebben allemaal niet bijster spectaculair. Daaraan is prima gewerkt en het is allemaal mogelijk binnen de rol die hij zo her en der in rondes voor het team moet invullen. Ik zou daar zelf als renner niet ontevreden over zijn en ge kunt als publiek ook niet verwachten dat hij nog meer van zulke nummertjes kan opvoeren. Ik verwacht ook niet dat hij als hij wel full support heeft en mag doen wat hij wil, hij dan 2 of 3 zoiets kan doen als daar bij Calais in de buurt.
Ik reageerde op RV zijn zinnetje dat van Aert met zijn luitenantenrol de geschiedenisboeken ingaat, wat ik niet zo geloof.
Verder is het een fantastische Tour van Wout, maar volgens mij gaan vooral de eigen ritzeges (en dan bij uitstek het nummertje op Blanc-Nez) en - mocht hij die winnen - de groene trui bijblijven. Niet de kilometers die hij voor Vingegaard op kop reed, of de touwtjes die hij strak in handen zou hebben binnen de ploeg.
De eigen (grote) triomfen van de grote coureurs blijven hangen, de rest vervaagt naar mijn gevoel snel.
Verder heeft iedereen het over hem. Wij zijn wielernerds, maar ook lieden die alleen de Tour kijken zien het. Dat kan ik me van Cancellara niet herinneren hoor