Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Van Aert klopt Van der Poel en Pogacar na gedroomde finale E3 Saxo Classic
Wout van Aert heeft de E3 Saxo Classic op zijn naam geschreven. De Belgische renner van Jumbo-Visma klopte Mathieu van der Poel en Tadej Pogacar aan de streep in Harelbeke. De drie topfavorieten waren samen weggereden op de Paterberg.
De E3 Saxo Classic is een zeer zware wedstrijd. De eendagskoers wordt gezien als een Ronde van Vlaanderen-light en dat komt vooral door de zeventien hellingen in het parcours. Ook de vijf kasseistroken horen bij het lastige karakter van de E3 Saxo Classic. Grote namen tekenden Mathieu van der Poel, Wout van Aert en Tadej Pogacar present in Harelbeke, waardoor de spanningsboog zeer strak stond.
In de openingsfase van de klassieker reden vijf renners weg. Mathias Norsgaard (Movistar), Mathis Le Berre (Arkéa-Samsic), Kelland O’Brien (Jayco AlUla), Thomas Bonnet (TotalEnergies) en Martin Urianstad (Uno-X). Het vijftal reed drie minuten weg, maar meer voorsprong kregen ze niet. Dat had veel te maken met de renners van Jumbo-Visma en UAE Emirates, die al snel het tempo verzorgden in het peloton.
De kopgroep in beeld – foto: Cor Vos
Nervositeit in het peloton
Richting de heuvelzone ontstond er wat nervositeit in het peloton. Meerdere ploegen wilden hun kopman in de ideale positie brengen, waardoor het tempo flink de lucht in ging. De voorsprong van de vijf vluchters werd dan ook snel minder. Bij het ingaan van de laatste 100 kilometer reden ze minder dan twee minuten voor het peloton uit.
Op dat moment moest Mathieu van der Poel even van fiets wisselen. De Nederlander leed rek, maar kon snel weer richting het peloton trekken. Vervolgens gingen we richting het eerste belangrijke punt van de E3 Saxo Classic; de Taaienberg. Deze heuvel, op 80 kilometer van de finish, is een van dé plaatsen waar de koers kan opengebroken worden. Nog voor de Taaienberg kwam er een demarrage van Dries De Bondt. De renner van Alpecin-Deceuninck anticipeerde en dichtte het gat naar de vluchters.
Gibbons leidt het peloton in barre omstandigheden – foto: Cor Vos
Van der Poel demarreert op de Taaienberg
In het peloton was het alle hens aan dek. De renners van Jumbo-Visma, waaronder Wout van Aert, zetten zich dominant op de eerste rij en even later zagen we Van der Poel en Julian Alaphilippe op de kop van het peloton. Op de Taaienberg zelf kwam er een verschroeiende aanval van Van der Poel. Van Aert zag het gevaar en kroop naar het wiel van de Nederlander. De twee tenoren kwamen samen boven op de Taaienberg.
De derde grote topfavoriet, Tadej Pogacar, zat slecht gepositioneerd en was aangewezen op achtervolgen. Niet alleen, want heel wat andere favorieten hadden de slag gemist. Zij kwamen redelijk snel terug aansluiten, want Van der Poel en Van Aert reden niet meteen door. Een samensmelting was onvermijdelijk. Een grote groep met onder meer Pogacar, Alaphilippe en Mads Pedersen keerden terug. De grote afwezigen waren Biniam Girmay en Tiesj Benoot. Laatstgenoemde kreeg te maken met pech.
Van der Poel en Van Aert op de Taaienberg – foto: Cor Vos
Indrukwekkende kopgroep van zes
Op een nieuwe oplopende strook werd er andermaal doorgetrokken. Van der Poel nam het initiatief en deze keer was Pogacar wel aandachtig. Van Aert zat niet meteen op het wiel, maar keerde makkelijk terug dankzij Nathan Van Hooydonck. Diezelfde Van Hooydonck counterde vlak daarna een aanval van Søren Kragh Andersen. Matej Mohoric sloot ook aan en zodoende kregen we een gevaarlijke kopgroep van drie.
Van der Poel was zeer hongerig vrijdagnamiddag. Op de Stationsberg toonde hij nog maar eens zijn goede benen. Van Aert en Pogacar waren de enige twee die hem konden volgen en de drie topfavorieten reden in een mum van tijd naar de drie vluchters toe. Een zeer sterke kopgroep van zes, met daarin twee renners van Alpecin-Deceuninck en Jumbo-Visma en twee Slovenen, werd gevormd.
De zes aanvallers – foto: Cor Vos
Van Aert kraakt op de Paterberg en Oude Kwaremont
Het zestal besloot de handen in elkaar te slaan en daardoor hadden ze meteen een mooie voorsprong te pakken. In de achtergrond probeerde Ben Turner, voor kopman Filippo Ganna, de scheve situatie recht te trekken. De Brit hield de voorsprong onder de minuut, maar dichter kwam de tweede groep niet. Dat veranderde op de Paterberg. Dat had alles te maken met een versnelling van Pogacar.
De coureur van UAE Emirates deed Van Hooydonck, Kragh Andersen en Mohoric lossen. Na de top van de Paterberg viel het echter stil en konden deze drie renners weer de aansluiting maken. Dat duurde niet lang, want op de Oude Kwaremont was het opnieuw Pogacar die de knuppel in het hoenderhok gooide. Deze keer kreeg ook Van Aert het lastig, de Belg moest een gaatje laten, maar brak niet.
De drie topfavorieten maakten indruk – foto: Cor Vos
Van der Poel, Van Aert en Pogacar samen naar Harelbeke
De Oude Kwaremont was duidelijk het territorium van Pogacar. Net zoals vorig jaar tijdens de Ronde van Vlaanderen was hij duidelijk de sterkste op die klim. Van Aert, die een tweede moeilijke moment kende, sloop ondertussen terug naar het wiel van zijn twee concurrenten en kon weer ademhalen. De drie werkten daarna goed samen en liepen verder uit.
In de achtergrond werden Mohoric, Kragh Andersen en Van Hooydonck gegrepen door een groep met onder meer Ganna, Stefan Küng, Valentin Madouas en Matteo Jorgenson. Vooraan was het wachten op de laatste beklimming van de dag, de Tiegemberg. De voet van deze klim lag op 20 kilometer van de streep.
Een foto om in te kaderen – foto: Cor Vos
Met drie naar Harelbeke
Van der Poel begon de Tiegemberg op kop, maar de Nederlandse winnaar van Milaan-San Remo versnelde niet. Van Aert nam even over, maar het tempo ging niet zo hard de lucht in. Het leek erop dat de drie samen naar de streep in Harelbeke reden. Bij het ingaan van de laatste tien kilometer hadden ze een minuut voorsprong, waardoor ze alle tijd hadden om te pokeren.
Op een goede drie kilometer van de streep probeerde Pogacar het eens. Van Aert zag het gebeuren en zat quasi direct op het wiel. Ook een nieuwe aanval van Pogacar, deze keer counterde Van der Poel, leidde tot niks. Zodoende gingen de drie topfavorieten met drie de laatste kilometer van de E3 Saxo Classic in.
Pogacar begon de laatste kilometer op de kop, maar het was Van Aert die als eerste begon te sprinten. De Belg had meteen een gaatje en viel niet stil. Van der Poel leek even in de buurt te komen, maar moest zich uiteindelijk toch gewonnen geven. Van Aert knalde zo naar zijn eerste zege van het seizoen. Van der Poel en Pogacar werden tweede en derde en zorgden voor een gedroomd podium.
In de RIDE Magazine Zomergids 2025 (€12,50) lees je een uitgebreid interview met wereldkampioen Tadej Pogačar. De Sloveen kwam spontaan naar de Alpecin Barbershop voor een knipbeurt en dat draaide uit op een interessant interview. Pogačar praat over het pakken van KOM's en het nastreven van nieuwe doelen. Bestel jouw exemplaar van het zomernummer 2025 van RIDE Magazine hier!!
Geen idee hoe de regels zijn, ik ken regelement niet, maar spelregels zijn vaak nogal fluide als het de bazen van tal van sportbonden beter uitkomt. Dus mocht het in het regelement staan en het wordt niet toegepast dan zal dat het wel zijn.
Heeft natuurlijk niet die explosieve punch van de 2 anderen maar op duur-hardheid leken ze mij niet beter. Die kleine gaatjes vertellen wat mij betreft niet zo heel veel voor Vlaanderen. Asgreen moest bv. ook even afstand laten toen VDP aanzette op de Oude Kwaremont maar reed er daarna vlotjes naartoe.
Leek mij niet dat ze hem echt eraf konden rijden vandaag, Van Aert was ook duidelijk de sterkste in de sprint. Het is volgende week trouwens ook geen aankomst op de Paterberg maar 11 km erna.
Beschouw hem wel als favoriet voor Roubaix.
en hoe knap het is dat ze daar pakweg 20 van de voorbije 25 jaarin geslaagd zijn,
Patje en de zijnen.
Ik mis wel dat brede blok die onze wonderboys in de problemen kan brengen.
INEOS zou het moeten kunnen. Met Piddy T, TopGanna, Turner op z'n sloffe en die briljante Sheffield.
jumbo toch ook wat tegenvallend, van hooydonck netjes geanticipeerd, maar de rest zat toch meestal een groepje te ver (ook al voor ze uitvielen met pech)
verder alaflip en girmay wel héél slap, had ze niet verwacht op het podium, maar wel iets meer dan anoniem opgeven
Ps dat schreeuwen naar de camera hoeft dan van mij niet zo. Laat lekker gaan joh.
(grinnik)
zie het liever veel breken en samenkomen.
van km 80 tot 30 wel gehad maar je zag natuurlijk wel al wie er weer ging overblijven.
Los daarvan is KVN inderdaad hoogst irritant.
Waar Wuyts zJosé nog wist ze triggeren kan je het nu deduceren tot "reclame voor de sport", "fantastisch he", "hier moet je alleen maar van genieten he".
zJosé valt me vies tegen. Ook een dikke schijnheiligaard en mes in de rug van Michel. Michel had zeker z'n kleine kantjes maar waar dat wist je. zJosé voelt zich precies bevrijd maar hij vervalt in Pogaboyisme vanwege z'n innige band met diens ploegleider Alan Piper.
Jammer wel dat Van Aert zelf nooit eens aanvalt. De saaiste coureur heeft gewonnen!
Van Aert is de saaiste coureur op aarde, zeker met zijn kwaliteiten.
gebruik van hyperbolen is altijd illustratief voor een inhoudelijk sterk argument.
De achtervolgers zullen ook flink moe zijn, hebben heel hard moeten werken om het supertrio bij te houden.
We zijn door het attractieve en aanvallende koersen van de afgelopen jaren enorm verwend geraakt en vergeten even bij wielrennen het voornamelijk gaat is minder energie verspelen dan je grootste concurrenten en het gebruiken als het er echt toe doet.
Kost een wel paar centen!