Van Aert emotioneel na superdag voor Jumbo-Visma: “Echt een droomscenario”
Wout van Aert kon zijn emoties nauwelijks bedwingen in het flashinterview na afloop van de individuele tijdrit naar Rocamadour. De Belgische alleskunner noteerde de snelste tijd aan de meet, boekte zo zijn derde etappezege in deze Tour en zag ploeggenoot Jonas Vingegaard de eindzege veiligstellen.
“Ik ben echt emotioneel. Om de Tour te winnen als team is heel erg speciaal”, begint een zichtbaar geëmotioneerde Van Aert zijn verhaal. “Vandaag is echt een droomscenario. Jonas (Vingegaard, red.) is zo’n sterke vent, maar vooral ook een goede kerel. Ik wil de hele ploeg bedanken voor drie speciale weken. Het is ongelofelijk.”
Vingegaard had in de tijdrit niets te vrezen van Tadej Pogačar en leek zelfs nog even op weg naar de dagzege, maar liet het in de laatste honderden meters wat lopen om zijn aanstaande Tourzege helemaal in zich op te nemen. Van Aert: “Ik hoopte vandaag op de overwinning en dat Jonas de gele trui kon behouden. Blijkbaar heeft hij zo’n groot hart dat hij er hetzelfde over dacht.”
“Het was echt een snelle tijdrit, maar je moest nog wel iets overhouden voor de laatste zes kilometer met twee lastige klimmetjes. Ik heb echter goed ingedeeld en kon nog versnellen op het einde. Technisch heb ik ook geen fouten gemaakt. Het is opnieuw een geweldige dag.” Met (voorlopig) drie etappezeges en de groene puntentrui kan Van Aert – ook op persoonlijk vlak – terugkijken op een zeer succesvolle Tour.
“Ik heb hier geen woorden voor”
Van Aert keek niet veel later ook nog met Sporza terug op zijn tijdrit. “Ik ben zelden zo emotioneel geweest, maar ben ook ontdaan na drie waanzinnige weken. Het is een speciale dag geworden. Ik hoopte voor ritwinst te gaan. Ik voelde me bij de verkenning al een stuk beter dan vrijdag. Ik heb ook amper fouten gemaakt tijdens de tijdrit. Ik kon nog versnellen op de laatste bergjes.”
“Er moesten echter nog wel drie sterke renners komen”, doelt Van Aert op Geraint Thomas, Tadej Pogačar en zijn ploegmaat Jonas Vingegaard. “Ik wist het echter te houden. Dit is gewoon… Dit kan je vooraf niet voorspellen, dat we hier ook nog eens een en twee worden. Het is een waanzinnige Tour geweest. Ik heb hier geen woorden voor.”
De tijdmetingen onderweg waren trouwens weer niet erg betrouwbaar. Op 5,6 km zat JoVi twee seconden achter WvA, op 5 km zat hij vier seconden voor hem en op 4 km stond hij weer zes seconden in het krijt.
Wel een slimme truc van Vinnie natuurlijk: hij kon al niet meer winnen, maar zo laat-ie wel (ik vermoed) half Nederland en Denemarken én zijn belangrijkste ploegmaat in de waan dat hij in al zijn nobelheid de overwinning heeft weggeschonken. Persoonlijk denk ik weliswaar niet dat dat zijn bedoeling was, maar je zag het zo aankomen dat de beslissing om in de laatste 200 m uit te bollen, de adoratie voor de meesterlijk gulle Vin bij een deel van het Deense en geel-zwarte legioen tot nieuwe recordhoogtes zou doen aanzwellen.
Van Aert leek dat zeer te waarderen, los van de vraag of Vingegaard hem net wel of net niet kon verslaan.
Het was niettemin wel wat laat dat hij zijn tempo aanpaste. Misschien was dat niet pas op 200 m van de meet, maar het zal niet veel hebben gescheeld. Zeker tot de grote bocht na de tunnel reed hij aan hetzelfde tempo als WvA.
Ik stel dit enkel op waarneming en gevoel. Jij hebt het meer analytisch benaderd. Als ik het zo lees, kan ik wel aannemen dat het verschil een tiental seconden zou geweest zijn.
Waarom sommigen, weer provocerend, toch absoluut beweren dat Vingegaard de zege weggeschonken heeft, kan ik niet begrijpen. Het geeft opnieuw het bedroevend lage inhoudelijke en persoonlijke niveau aan van een aantal volgers hier. Het zijn steeds dezelfden die excelleren in het provoceren, verdraaien van de waarheid, haat spuien.
Van Aert vertelde het verhaal dat Vingegaard vooraf de ploegleiding had gevraagd hem te informeren als het tussen hen twee ging voor de ritzege bij Maarten Vangramberen in Vive le Vélo. Waarop Vangramberen suggereerde dat hij ook anders waarschijnlijk gewonnen had.
Waarop Van Aert antwoordde: "Misschien, maar dat maakt verder ook niets uit."
Is dat niet gewoon de logische conclusie? De intentie was er, of het nu al dan niet nodig was maakt verder helemaal niets uit...
Gewoon een groot gebaar naar een ploeggenoot die je Tour heeft gered in de kasseienrit.
Aangezien er beslist is om hier niet verder over te communiceren draait hij wat rond de pot opdat hier de aandacht niet op gevestigd wordt
Al kan er ook gewoon een hoop ontlading uitkomen na zo'n poos met druk op de ketel.
Ja dat met Van Hooydonck zal ook meespelen, maar ook de vermoeidheid na 3 weken vlammen of vliegen.
Van Aert hintte er in het Engels op dat Vinnie hem de zege geschonken heeft. Dat denk ik, gezien zijn matige snelheid op de laatste klim, zeker ook. Maar zo sterk was Vingegaard dus.
Dit is zonder twijfel de beste wielrenner op aarde en hard op weg om de beste alleen tijden te worden. Daar hoeft van Aert geen 5 gele truien voor naar Parijs te brengen.
Geef deze man een contract voor het leven. Betere publiciteit is niet mogelijk.
Topper!
Ik ben het met het merendeel van de jubelwoorden van Kevin trouwens niet eens. Er zijn veel fanclubs in Vlaanderen. En veel biermerken. En het is zaterdagavond. Laat ons het daarop houden.
Natuurlijk is snel zijn ook een kwaliteit maar telt in mijn ogen niet zo zwaar mee als kwaliteiten die je veel vaker nodig hebt om de wedstrijd te beslissen.
De meeste toppers tegenwoordig zijn trouwens niet traag.
Maar zaken als klimmen, dalen, temporijden, techniek enzovoorts zijn veel belangrijker.
En alles samen zet ik dan iemand die grote rondes en klassiekers wint toch op het hoogste podium.
De kans dat Pogacar de ronde van Vlaanderen wint is veel groter dan dat van Aert of van der Poel de Tour wint. Zelfs groter dan dat ze een klein rondje winnen.
Je moet niet de beste (allround) renner zijn om de Tour te winnen. De klimcapaciteiten prevaleren hier. Maar in alle andere domeinen moet een Tourwinnaar toch dicht het niveau van de beste all-rounders benaderen.
Pogacar is de net iets explosievere klimmer. Maar in lange en zware klimmen lijkt Vingegaard een tikje beter. Ondertussen lijkt Vingegaard ook in de langere tijdritten net iets beter te zijn geworden dan Pogacar.
In de toekomst zal het dus meer dan ooit van de omkadering en de sterkte van de ploegen afhangen. Maar die sterkte van de ploegen kan dan weer teniet gedaan worden door pech, ziekte, valpartijen.... Als beiden in de toekomst in topconditie aan de Tour beginnen, durf ik echt niet te stellen wie er zal winnen. Het zal van details en omstandigheden afhangen.