UCI wijzigt reglement: twee transferperiodes en strenge straffen bij contractbreuk
De UCI heeft zijn transferreglement op twee belangrijke punten gewijzigd. De internationale wielerunie werkt voortaan met twee ’transferperiodes’ en kan contractbreuken bestraffen met boetes en zelfs schorsingen voor zowel de renner, de nieuwe ploeg als zijn makelaar.
Hoe zit het ook alweer: transfers voor het volgende seizoen mogen – volgens de UCI-reglementen – pas vanaf 1 augustus worden geofficialiseerd en aangekondigd. Wielerteams zijn daarvoor achter de schermen vaak al druk bezig met het afronden van transfers, die vaak uitlekken en dan ook breeduit worden uitgemeten in de media. De UCI wil hier vanaf en gooit zijn transferreglement dan ook deels op de schop, voor zowel mannen als vrouwen op WorldTour én pro-continentaal niveau.
Transferperiodes
De UCI werkt voortaan met ‘transferperiodes’. Het gaat om een eerste registratieperiode van 1 tot en met 15 augustus met onmiddellijke ingang, waardoor renners nog tijdens het seizoen van ploeg kunnen ruilen. De tweede registratieperiode begint op 15 oktober en eindigt op 31 december, in functie van het seizoen nadien.
Renners die niet beschikken over een lopend contract, mogen zich ook op andere dagen in het jaar registreren bij een ploeg. Dit is ook het geval voor een renner die zijn contract heeft beëindigd mét wederzijdse toestemming van zijn huidige en nieuwe werkgever.
Contractbreuk
De misschien wel belangrijkste wijziging is bestemd voor renners die onder het contract bij hun huidige ploeg willen uitkomen, maar daar geen toestemming voor krijgen. Dit was bijvoorbeeld het geval bij de overstap van Wout van Aert van Vérandas Willems-Crelan naar (toen nog) Jumbo-Visma en Cian Uijtdebroeks van BORA-hansgrohe naar Visma | Lease a Bike.

Cian Uijtdebroeks belandde eind vorig jaar in een heuse transfersoap – foto: Cor Vos
De UCI kan zich voortaan opwerpen als een soort scheidsrechter en in eerste instantie beoordelen dat een eenzijdige beëindiging van een contract door een renner niet correct is verlopen. Als een renner zijn lopende overeenkomst eenzijdig verbreekt, om nadien een nieuwe verbintenis te sluiten bij een nieuwe ploeg, kan de UCI volgens de nieuwe regels boetes en zelfs schorsingen opleggen aan renners, teams en makelaars.
Fikse straffen
De internationale wielerunie kan dit alleen doen als een ‘competent authority’ (rechtbank) ook heeft geoordeeld dat de eenzijdige verbreking niet rechtsgeldig is. Mocht dit het geval zijn, dan zou de renner een schadevergoeding moeten betalen aan zijn huidige ploeg. De schadevergoeding staat dan gelijk aan het bedrag dat de renner in kwestie nog aan salaris zou ontvangen tot het contract bij de huidige ploeg afloopt, met een minimum van zes maanden salaris. Ook riskeert de coureur een schorsing van drie maanden.
Maar dat is nog niet alles: de nieuwe ploeg zal ook een boete moeten betalen, die kan oplopen tot een bedrag dat gelijk is aan drie maanden salaris bij de huidige ploeg. De nieuwe werkgever van de renner in kwestie riskeert ook een verbod van twaalf maanden om nieuwe renners te registreren. De betrokken makelaar zal tevens een boete moeten betalen (gelijk aan het salaris van één maand bij de huidige ploeg van de renner) en kan zijn UCI-licentie verliezen voor één maand.
De internationale wielerunie hoopt op deze manier een einde te maken aan de trend dat contracten niet worden gerespecteerd. Er is echter wel een belangrijke kanttekening: als een renner van team wisselt zonder zijn salaris te verhogen, mag dit soort contractbeëindiging niet als misbruik worden beschouwd en zal dit dus ook niet worden bestraft.
Maar wat me nog niet helemaal duidelijk is: die boetes en straffen kunnen er dus enkel komen als er ook al door een rechtbank is geoordeeld dat het verbreken van het contract niet rechtsgeldig was? Want dat is nu toch vaak het probleem dat dat maanden/jaren kan aanslepen.
Meestal zal daar dan een conflict over ontstaan, en zal de rechter moeten bepalen wie er in zijn recht staat. Pas als de rechter uitspraak heeft gedaan kunnen er evt sancties volgen.
Als het anders was, kan een malafide werkgever zijn (voormalige) werknemer nog jarenlang gijzelen, en zijn carrière breken.
Dat gezegd hebbene hoe zit het met ploegen die contracten eenzijdig opzeggen? Ben er nog niet over uit wat ik ervan moet vinden.
Als werknemer kan je ten alle tijden je contract verbreken, evenzeer als een werkgever dit ook kan... Uiteraard moet dit binnen een bepaalde omkadering vallen en deze moet getoetst kunnen worden...
Maar iedereen begrijpt dat als beide partijen een consensus hebben gevonden, dat er niets of niemand is die het overstappen van een werknemer kan tegenhouden.
Het Europese hof niet, en dus al helemaal de UCI niet...
Een tweede transferperiode juich ik overigens wel toe...
Dit soort regels zijn er in het voetbal dus al lang, en het is volkomen logisch dat de UCI ook naar zoiets zoekt. Als iedereen zonder reden zomaar een lopend contract kan opzeggen omdat ze het ergens niet meer leuk vinden of ergens anders meer betaald kunnen krijgen, dan heeft zo’n contract natuurlijk geen enkele waarde. De cultuur in het wielrennen was altijd dat dat soort dingen niet gebeurde, maar dat is de laatste jaren veranderd.
Maar desalniettemin heeft ook de UCI zich gewoon aan de internationale wetgeving te houden. Een opzegtermijn of een bepaalde clausule wordt vaak al in ieder contract opgenomen, dus de stoere praat van de UCI aangaande het uitdelen van boetes kunnen we gelijk de prullenbak ingooien.
Ik geef eerlijk toe dat ik niet echt thuis ben in de juridische kant van deze materie, maar dat de UCI boetes zou kunnen uitdelen lijkt mij niet geheel legaal. Zij hebben immers helemaal niets van doen tussen de contracten en clausules tussen werkgever en werknemer. Het is niet de UCI die kan bepalen wat de arbeidsvoorwaarden zijn en hoe contracten ontbonden kunnen worden, daar hebben internationale wetgeving voor.
Dit bedoelde ik met zaak omtrend contracten voetballers. Als die in hun gelijk gesteld worden met eenzijdig contract kunnen opzeggen dan gaat het overal voor gelden.
Schorsingen opleggen voor contractbreuk juich ik uiteraard van harte toe maar als ze in de praktijk gaan wachten totdat er een rechterlijke uitspraak ligt zijn we zo jaren verder. Wellicht zit de renner dan zelfs alweer bij een volgende ploeg, gaan je hem dan bij die nieuwe werkgever schorsen? Vast niet!
En dan mag overstappen tegen een gelijk salaris wel.... Hoe naïef zijn ze bij die UCI? Dat worden dus contracten met idiote bonusbedragen of kortlopende contracten tegen een laag salaris waarbij dit salaris ruimschoots wordt gecompenseerd door een hoger salaris bij het volgende, langlopende contract.
Dit betekend dat vermogende ploegen bij veel blessureleed bijvoorbeeld ook afloop naar de Tour met een andere ploeg kunnen onderhandelen en een afkoopsom vaststellen. Vervolgens kan deze renner met het welbevinden van beide ploegen per direct overstappen! Betekent feitelijk dat transfers het hele seizoen kunnen plaatsvinden...
Wat ik wel een goede zaak vind is dat er ook een straf is voor de zaakwaarnemer. In het voetbal zie je vaak dat dit de aanstichters zijn van gedoe, om zelf een flinke bonus te verdienen aan een transfer. In het wielrennen is dit nog niet echt aan de orde, maar je ziet wel dat het steeds vaker gebeurd. Het is dus wel zaak om te zorgen dat het niet die kant op gaat.