Tourbaas Christian Prudhomme pleit na vele valpartijen voor gele en rode kaarten
Veiligheid in de wielersport is al langere tijd een heet hangijzer, maar na de vele valpartijen van de voorbije weken staat het nog nadrukkelijker op de agenda. Maar wat is nu de oplossing? Tourbaas Christian Prudhomme is een voorstander van een systeem met gele en rode kaarten.
Prudhomme is zeker niet de eerste die oppert voor een kaartensysteem in het wielrennen, maar volgens de Fransman is het nu tijd om het ook daadwerkelijk te implementeren. “Het systeem met gele en rode kaarten is er en de wielerwereld is er gewoon klaar voor. Voor mij is het duidelijk dat die zware val (in Baskenland, red.) de invoering alleen maar versneld heeft”, citeert Het Nieuwsblad.
“We hebben er al heel goed bij nagedacht en je moet blijven nadenken over hoe je de renners beter kan beschermen”, vervolgt Prudhomme. “In het algemeen ligt de snelheid van de renners veel te hoog. Nieuwe talenten, die pas in het wielrennen komen, worden almaar jonger en jonger, maar zij missen de jaren ervaring in het peloton en de gewoonte om de regels te respecteren.”
Kledij
Volgens Prudhomme ligt het ook aan de kledij. “Als je kijkt naar de valpartijen van Wout van Aert, Jonas Vingegaard en Steff Cras, dan zie je een volledig ontblote rug bij die renners. Het shirt is gewoon niet in staat om het lichaam van een renner te beschermen. Vele dingen in de wielersport zijn al op een positieve manier geëvolueerd, maar dit kan duidelijk nog beter. Het enige positieve wat uit de zware val in de Ronde van het Baskenland kwam, is het uitspreken van de echte oorzaken.”
Bovendien gaat er natuurlijk in zo'n systeem klassejustitie optreden: Christophe Noppe geven ze makkelijk een tweede gele kaart waardoor hij zijn favoriete koers gaat missen, maar ze gaan Wout van Aert echt geen kaart geven waardoor hij de RVV zou moeten missen.
En hoe zit het met de organisaties? Verkeerde dranghekken? Gele kaart! Auto op het parcours? Rode kaart! En ook hier weer: de Ronde van Bovenkarspel krijgt gerust een schorsing, Vlaanderen, Roubaix en de Tour zeker niet. Krijgen koersen waar ze waardeloze parcoursen presenteren ook kaarten? En dan de UCI leden die dat soort parcoursen goedkeuren? Krijgen die ook kaarten?
Kortom: allemaal gewauwel om populair te doen in de veiligheidsdiscussie zonder dat er over nagedacht is of het haalbaar of zelfs maar uitvoerbaar is.
Te veel van je lijn afwijken in de sprint zonder een concurrent in de dranghekken te rijden, of een lead-out die zich gevaarlijk doorheen het peloton laat zakken zijn goede voorbeelden van wat met gele kaarten bestraft zou kunnen worden.
Als er dan een valpartij ontstaat, wie krijgt dan een kaart? Een renner die er totaal niets aan kon doen?
Als je het betrekt tot de twee recente valpartijen met de meeste/bekendste slachtoffers; de valpartijen in DDV en Baskenland, wie krijgen er kaarten?
Bij een kwak in een sprint is het wel duidelijk vaak wie het doet, dan heb je ook beelden van alle kanten.
Maar zo'n valpartij als in het Baskenland, ik heb geen idee wie of wat de hoofdschuldige is.