Op dag één van de Tour de France Femmes vertrekken de rensters vanuit Rotterdam om te finishen in Den haag. Ter ere van vrouwelijke pioniers in de wielersport plaatsen veertig Nederlandse kwekers van bloemen en planten een 1000 m² groot mozaïek in de laatste kilometers van de rit. Het mozaïek van bloemen en planten toont Mien van Bree, een vergeten held van het vrouwenfietsen in Nederland.

Mien van Bree zette zich in de vorige eeuw in om het beeld van vrouwenwielrennen te veranderen. Toentertijd werd er op neer gekeken dat vrouwen aan wielrennen deden, maar Van Bree wilde deze barrière doorbreken. Zelf werd de Nederlandse officieus wereldkampioen in 1938 en 1939. In haar leven kreeg zij echter nooit waardering voor haar inzet.

Aan de hand van het bloemenmozaïek krijgt Van Bree toch nog het internationale podium dat zij verdient. Bovendien is het mozaïek gelegen op de plek waar Van Bree zelf opgroeide en leerde fietsen. Keetie van Oosten-Hage, Nederlandse oud-wereldkampioen, legde symbolisch de laatste bloemen bij het mozaïek.

bron: Gemeente Westland