Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Tour 2025: Voorbeschouwing etappe 19 naar La Plagne – Probeert Visma het nog eens tijdens ingekorte rit?
De Australische rockband AC/DC scoorde een van hun grootste hits met het wereldberoemde Highway to Hell. Dat deuntje en het refrein zal ’s morgens al door het hoofd bonzen van de sprinters en zwaarder gebouwde renners. Want voor hen is deze korte, negentiende etappe een verschrikking. Een laatste gevecht in de bergen tussen de klassementsrenners en een strijd voor de achterblijvers met de tijdslimiet. Zal nóg korter dan voorzien. WielerFlits blikt vooruit!
Parcours
Albertville was tot de midjaren tachtig een onbekende plek in de sportwereld. Dat veranderde daarna voorgoed toen in 1986 de Olympische Winterspelen van 1992 toegekend werden aan het kleine stadje aan de voet van de Alpen. In meerdere opzichten was dit een bijzonder evenement door de vele geopolitieke verschuivingen in die tijd: de Sovjetunie was net uit elkaar gevallen, net als de Berlijnse Muur. Veel huidige landen deden toen voor het eerst onder een eigen vlag mee. De grote ster van die Winterspelen was de Italiaanse skiër Alberto Tomba, ook bekend als Tomba la Bomba. Nu ondenkbaar, toen wel realiteit: Nederland haalde slechts vier schaatsmedailles.
Ook nu nog zijn er in Albertville veel olympische invloeden terug te vinden. Tijdens de Winterspelen van 2030 in de Franse Alpen zal Albertville ongetwijfeld opnieuw een rol spelen. Eerst terug naar de wielersport. We hebben in deze rit een regional de l’etape. EF Education-EasyPost-renner Alex Baudin is namelijk geboren en getogen in Albertville. De 24-jarige klimmer brak vorig najaar definitief door, met onder andere een derde plek in de Tour of Guangxi. Je kunt er vergif op innemen dat de Fransman vanuit zijn geboorteplaats de aanval zal zoeken. Hij vindt er zijn lievelingsterrein.
- Start:
- 14:30 ( Albertville)
- Finish:
- 17:18 ( La Plagne)
Organisator ASO heeft maar liefst vijf beklimmingen in deze etappe gestopt. En dat op twee dagen voor Parijs. Het ergste van alles: ze zijn in amper 131 kilometer gepropt. Voor alle sprinters die nog hopen op een laatste strohalm in de hoofdstad, is deze rit een nachtmerrie. Na amper zeven kilometer staat de eerste klim van de dag al op het menu en vanaf dat moment weten de snelle mannen en anti-klimmers dat ze vijf gangen krijgen in de strijd tegen de tijdslimiet. Dat komt vooral omdat de middelste drie gerechten in de geschiedenis van de Tour de nodige gevechten hebben opgeleverd. De eerste is de Col des Saisies, die er voor de vijftiende keer in zit.
Na een relatief lange afdaling begint het peloton aan de volgende klim van de dag: de Col du Pré. Vooral de laatste kilometers van deze bergpas zijn loeisteil. Fietsavonturiers die bekend zijn in de regio weten bovendien dat deze klim overfietsen een pre is richting de prachtige Cormet de Roselend. Die naam klinkt als een klok voor de Tourliefhebber, maar dat is niet vanwege een duizelingwekkend stijgingspercentage of haar lengte. Het weidse karakter en de in de zomer vaak bloeiende rododendrons tekenen dit prachtige fiets- en wandelgebied. Vaak denkt men dat de klim haar naam ook dankt aan de bloeiende, roze rododendrons. Dat is niet waar. Dat komt door het dorpje Roselend, dat in 1960 werd opgeofferd ten bate van het stuwmeer dat er nu ligt.
Een kerkje naast het stuwmeer is het enige wat over is van het dorpje van weleer. Bid daar vooral, heren wielrenners. Want de afdaling van de Cormet du Roselend naar Bourg-Saint-Maurice is vanwege de vele haarspeldbochten berucht. Meerdere renners zijn daar in het verleden het ravijn ingesukkeld. Eenmaal beneden in de vallei gaat het via licht dalende wegen naar Mâcot.
Dat ligt aan de voet van de slotklim naar La Plagne, 19,5 kilometer lang met een gemiddelde stijging van ruim zeven procent. In de volksmond noemt men dat een loper. Het is ook pas de vijfde keer dat de Tour hier finisht. Wijlen Laurent Fignon won in 1984 én 1987, Alex Zülle was de beste in 1995 en de al vaker bewierookte solo van Michael Boogerd eindigde in 2002 op La Plagne.
We gaan nog even terug naar die bewuste julidag, naar 24 juli 2002. Op de Galibier, de eerste klim van de zestiende etappe van de Ronde van Frankrijk, schuift Boogerd mee in een groepje dat vlak achter Santiago Botero de top passeert. Vier kilometer onder de top van de Télégraphe rijdt de 30-jarige Nederlander weg en korte tijd later ziet hij Stuart O’Grady, Gian Matteo Fagnini en Robert Hunter aansluiten.
Zijn drie mede-aanvallers hebben vooral interesse in de tussensprint in het dal en op de Madeleine gaat Boogerd alleen op avontuur. Daar weerstaat hij een tegenaanval van Laurent Jalabert en Iban Mayo en komt hij over de top met een voorsprong van ruim drie minuten. Die weet hij daarna uit te breiden naar vijf minuten richting de voet van de lange slotklim. Even is hij bang dat het te weinig is om zijn achtervolgers voor te blijven.
Michael Boogerd, op weg naar een heroïsche zege in de Tour – foto: Cor Vos
Maar als hij zijn voorsprong in eerste instantie weet vast te houden, groeit het vertrouwen. In de slotfase naderen Carlos Sastre en Lance Armstrong nog snel, maar uiteindelijk komen zij bijna anderhalve minuut tekort om Boogerd in La Plagne van de overwinning te houden. De emoties komen los bij de Rabo-renner. Boogerd lacht zijn tanden bloot als hij de streep passeert en kust zijn kruisje, in de wetenschap dat hij – zes jaar na zijn succes in Aix les Bains – zojuist zijn tweede Touretappe heeft gewonnen.
Klassementen
Favorieten
Er werd reikhalzend uitgekeken naar de koninginnenrit van deze Tour de France naar de Col de la Loze. En in de eerste koersuren leken we ook af te stevenen op een duel voor de eeuwigheid tussen Tadej Pogacar en Jonas Vingegaard, maar we moeten toch concluderen dat de etappe een muis heeft gebaard. Visma | Lease a Bike en zijn Deense kopman bleken – alle goede bedoelingen ten spijt – niet in staat om het de Sloveense geletruidrager echt lastig te maken.
Sterker, het was Pogacar die op de slotklim een kleine en misschien wel beslissende uppercut wist uit te delen. Met een imponerende versnelling in de laatste kilometer reed hij nog wat verder weg van zijn Deense rivaal, maar nog belangrijker: waar er na de etappe naar de Mont Ventoux nog hoop was binnen het kamp van Visma| Lease a Bike voor een ommekeer, lijkt dit nu wel vervlogen. Natuurlijk, in de korte maar zware Alpenetappe naar La Plagne kan er nog veel gebeuren, maar het zou ons verbazen mochten we nog een omwenteling zien.
Heeft Jonas Vingegaard nog iets in de tank? – foto: Cor Vos
Dit wil echter niet zeggen dat Jonas Vingegaard en Visma | Lease a Bike de strijdbijl zullen begraven. De Nederlandse ploeg zal zich vasthouden aan het credo: hoop doet leven. Of zou Vingegaard nu toch vooral bezig zijn met de ritzege? De tweevoudig Tourwinnaar wist nog niet te winnen de voorbije drie koersweken en zal zijn ploeg ongetwijfeld nog wel een ritzege willen ‘schenken’, als blijk van waardering voor het vele kopwerk van zijn ploeggenoten. Bij een strijd tussen de favorieten voor de dagzege, moeten we altijd rekening houden met de Deen.
Maar, dan zal hij op de slotklim naar La Plagne wel moeten afrekenen met die verduivelde Tadej Pogacar en dat blijkt in deze Ronde van Frankrijk (voorlopig) te hoog gegrepen. De Sloveen zwaait met zwier de scepter en heeft een meer dan geruststellende voorsprong in het klassement. Pogacar heeft ook al vier ritoverwinningen op zak, maar zal als veelvraat toch ook graag wel willen zegevieren in de laatste bergrit in deze Tour. Als Pogacar in een kansrijke positie begint aan de slotklim, moet de concurrenten van zeer goeden huize komen om hem van de zege te houden.
Zet Tadej Pogacar de puntjes op de i? – foto: Cor Vos
Voor de andere klassementsrenners lijkt schade beperken het devies, al heeft de etappe naar de Col de la Loze ons geleerd dat het – met de grote verschillen in de algemene rangschikking – zeker niet onmogelijk is om al in een vroeg stadium te anticiperen. Dat is nu precies wat Florian Lipowitz deed in de rit van donderdag, maar dit kwam de jonge Duitser duur te staan. De renner van Red Bull-BORA verloor er namelijk bijna zijn podiumplaats mee. Hij wist zijn naaste belager Oscar Onley toch nog achter zich te houden in het klassement, al zijn de verschillen nu wel zeer klein.
Ronderevelatie Oscar Onley is de voorlopige nummer drie Lipowitz nu genaderd tot op slechts 22 seconden. Kortom, alles is nog speelbaar met de zware bergrit naar La Plagne en twee verraderlijke slotritten voor de boeg. Op basis van zijn optreden in de rit naar de Col de la Loze is Onley misschien wel de belangrijkste gegadigde voor die derde plek, al moeten we daarbij ook de kanttekening plaatsen dat Lipowitz zich donderdag in zijn jeugdig enthousiasme wellicht stuk heeft gereden. Nu zijn derde plek serieus in gevaar is, kiest hij misschien wel voor een meer conservatieve koerswijze.
Kan Florian Lipowitz zijn derde plek behouden? – foto: Cor Vos
Mocht Lipowitz vrijdag in de problemen komen, dan kan hij misschien wél rekenen op de steun van Primoz Roglic. Al weet je het bij Roglic nooit helemaal zeker. De Sloveen is en blijft een enigma en is zeker in deze Ronde van Frankrijk niet te peilen. Zijn koersgedrag op de flanken van de Col de la Loze was toch op zijn minst opvallend te noemen. Op het moment dat zijn ploeggenoot en nummer drie Lipowitz moest lossen, bleef Roglic zitten. En besloot hij zijn wagonnetje aan te haken bij Pogacar en Vingegaard. Vaart hij vrijdag ook weer zijn eigen koers?
Roglic was in de eerste Alpendag met aankomst op de Col de la Loze lang op pad met Felix Gall. De Oostenrijker deed donderdag goede zaken in het klassement, want hij steeg ten koste van Kévin Vauquelin naar de zesde plaats. Meer lijkt er niet in te zitten voor Gall, gezien de achterstand van een kleine drie minuten op nummer vijf Roglic, maar wellicht kan de kopman van Decathlon AG2R La Mondiale nog wel een gooi doen naar de ritzege. Gall klimt er goed genoeg voor en hij is – op ruim vijftien minuten van het geel – ook niet meteen een gevaar voor Pogacar en diens ploeg.
Mag Sepp Kuss vrijdag voor eigen kans gaan? – foto: Cor Vos
De klassementsrenners zien vrijdag weer de meeste ogen op zich gericht, maar een strijd op twee fronten is niet uitgesloten. Nu Vingegaard heeft ondervonden dat Pogacar nog altijd de beste man in koers is, zien we Visma | Lease a Bike het deels over een andere boeg gooien. Ze zullen opnieuw de nodige renners in de aanval sturen, die eventueel nog als springplank kunnen dienen voor een Deense alles-of-niets aanval. En mocht de aanval van Vingegaard uitblijven, dan krijgen deze mannen ongetwijfeld groen licht om voor de ritzege te strijden.
Dan denken we in de eerste plaats aan Sepp Kuss en Simon Yates, de twee beste klimluitenanten van Vingegaard. Yates wist eerder deze Tour al een rit te winnen uit de vlucht en maakte in de rit naar de Col de la Loze nog een sterke indruk door kilometerslang op kop te sleuren van de groep der favorieten. Kuss week de voorbije weken nauwelijks van de zijde van kopman Vingegaard, maar in de rit naar La Plagne kan hij misschien zelfs wel eens schitteren in de rol van rittenkaper. Het parcours – met van bij de start al een eerste beklimming – lijkt hem op het lijf geschreven.
Zien we een bisnummer van Ben O’Connor? – foto: Cor Vos
Wie we verder moeten opschrijven, mochten de vluchters een vrijgeleide krijgen op weg naar La Plagne? Thymen Arensman zal maar wat graag in de voetsporen willen treden van zijn landgenoot Michael Boogerd. De klimmer van INEOS Grenadiers won natuurlijk al de Pyreneeënrit naar Superbagnères en was donderdag in de rit naar de Col de la Loze ook nog in de aanval. Net als Einer Rubio, die pas in de laatste meters werd ingerekend door de klassementsrenners en zo genoegen moest nemen met een vijfde stek. Is het één dag later wel raak voor de Colombiaan van Movistar?
Wie op de Col de la Loze wel uit de greep wist te blijven van Pogacar en Vingegaard was Ben O’Connor. De Australiër reed na enkele frustrerende weken weer als vanouds rond en won toch wel op zeer knappe en overtuigende wijze de eerste Alpenrit. Het is de vraag of hij vrijdag alweer is hersteld van zijn inspanningen, maar zijn ritzege geeft hem ongetwijfeld vleugels. Kan hij een bisnummer opvoeren?
Andere renners om in de gaten te houden, zijn Michael Storer (Tudor Pro Cycling), Ben Healy (EF Education-EasyPost), Matteo Jorgenson (Visma | Lease a Bike), Sergio Higuita (XDS Astana), Valentin Paret-Peintre (Soudal Quick-Step), Michael Woods (Israel-Premier Tech), Santiago Buitrago (Bahrain Victorious) en – wie weet – Adam Yates (UAE Emirates XRG).
Weer en tv
In startplaats Albertville is het vrijdag een graad of 18 en overwegend droog, al kan er een regenbui vallen. Dat is een beetje het weerbeeld voor de daaropvolgende koersuren. Er zijn droge periodes, maar zeker in de finale neemt de kans op buien toe. In La Plagne komt het kwik niet boven de veertien graden uit. Kortom, erg warm zal het niet worden.
De negentiende etappe is van start tot finish live te zien op Eurosport 1 en via HBO Max. Ook de NOS en Sporza beschikken over de uitzendrechten voor de Ronde van Frankrijk en zijn er dus live bij. Voor de exacte uitzendtijden kun je altijd terecht in onze tv-gids Wielrennen op TV.
In de RIDE Magazine Zomergids 2025 (€12,50) lees je een uitgebreid interview van 8 pagina's met Thymen Arensman. Hij gaat uitgebreid in op zijn nieuwe rol bij INEOS Grenadiers en de ontwikkeling die hij de afgelopen jaren heeft gemaakt, als wielrenner, maar ook als persoon. En wanneer gaat hij als kopman naar de Tour de France? Bestel jouw exemplaar van het zomernummer 2025 van RIDE Magazine hier!!
Overigens niets mis met teletekst. Mijn favoriete cultapp.
Dus minder kans op slijtageslag.