Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Tour 2025: Thymen Arensman zorgt met grootse solo voor Nederlandse zege in loodzware Pyreneeënrit
Een Nederlandse zege in de de derde en laatste Pyreneeënrit. Thymen Arensman sprong op de Col du Tourmalet mee met de vroege vlucht, ging alleen op de Peyresourde en rondde zijn fantastische solo met succes af op de slotklim naar Superbagnères. Bij de favorieten pakte Tadej Pogacar na een sprint enkele seconden op Jonas Vingegaard. Remco Evenepoel, voor de start nog derde in het klassement, gaf vroeg in de etappe op.
Daags voor de tweede rustdag kregen de Tourrenners nog een bergrit met bijna 5000 hoogtemeters voorgeschoteld. De openingsfase vanuit startplaats Pau was nog goed te doen, maar daarna volgden enkele klassieke cols: eerst de Tourmalet (18,9 km à 7,4%), dan de Col d’Aspin (5 km à 7,4%) en vervolgens de Col du Peyresourde (7,1 km à 8,1%). En daarmee was het nog niet gedaan. Na de Peyresourde wachtte namelijk nog de slotklim naar Luchon-Superbagnères, die in de praktijk langer was dan de 12,6 kilometer (à 7,5%) die het routeboek noemde.
- Start:
- 12:00 ( Pau)
- Finish:
- 17:07 ( Luchon-Superbagnères)
In de openingsfase waren er verschillende uitvalspogingen, maar het bleek lastig om met een groepje weg te geraken. Wel zagen we beurtelings eenlingen voor het peloton uitrijden. Zo was Jonathan Milan even alleen op pad en begon Fred Wright daarna aan een korte solo. Ondertussen was er ook een opgave te melden: de zieke Steff Cras (TotalEnergies) kon zijn weg niet vervolgen. Even later dreigde hetzelfde lot voor Mattias Skjelmose, maar de klimmer van Lidl-Trek stapte na een zware val toch weer op.
Evenepoel lost vroeg en geeft op
Richting de voet van de Tourmalet leken we dan toch een vroege vlucht te krijgen. Oud-Tourwinnaar Geraint Thomas pakte samen met Quentin Pacher en Mattéo Vercher een halve minuut, maar ook zij kregen niet definitief de ruimte. Ondanks dat Skjelmose nog altijd achter het peloton reed, begon Lidl-Trek gas te geven. Net voor de Tourmalet lag namelijk nog een tussensprint, waar Jonathan Milan de volle buit wilde bemachtigen. Zo werden de drie al snel weer ingerekend. En vervolgens won Milan inderdaad het sprintje, voor Mathieu van der Poel en Biniam Girmay.
Eenkhoorn probeert Evenepoel er nog doorheen te slepen – foto: Cor Vos
Daarna was het klimmen geblazen. Julian Alaphilippe trok de eerste kilometer door in dienst van Michael Storer, maar de eerste aanval kwam van Santiago Buitrago. De Colombiaan kwam niet weg, waarna Tim Wellens maar op kop begon te rijden voor geletruidrager Tadej Pogacar. Het peloton was op op dit moment – met nog bijna zestien kilometer klimmen voor de boeg – nog behoorlijk groot, maar voor Remco Evenepoel ging het al te hard. De nummer drie van het klassement zakte er doorheen en zou enkele kilometer later opgeven.
Arensman vormt kopgroep, Martinez gaat solo
Thymen Arensman had duidelijk betere benen. De Nederlander van INEOS Grenadiers trok ten aanval en bracht zo een kopgroep tot stand van aanvankelijk vier renners: Arensman zelf, Einer Rubio, Lenny Martinez en Valentin Paret-Peintre. Kort daarachter vormde zich een groep met sterke klimmers, onder wie Sepp Kuss, Simon Yates, Carlos Rodríguez, Michael Storer, Ben Healy, Michael Woods, Enric Mas, Ben O’Connor, de Belg Emiel Verstrynge en Tobias Halland Johannessen, de nummer acht van het klassement. Een deel van hen sloot aan bij de koplopers.
Martinez vond het gezelschap duidelijk te groot en trok nog maar hij eens door. Hij reed in eerste instantie weg met O’Connor, maar liet de Australiër al snel staan. De Fransman van Bahrain Victorious fietste al snel een voorsprong van bijna twee minuten bijeen op de groep van nu zestien achtervolgers. Daarbij alle zojuist genoemde namen, behalve Healy. Verder zaten Aleksandr Vlasov, Gregor Mühlberger, Sergio Higuita en Jordan Jegat mee. Intussen voerde Nils Politt het peloton aan namens UAE Emirates XRG. Zij rondden de top op drieënhalve minuut van Martinez.
Martinez leidt de dans voor Arensman – foto: Cor Vos
In de natte en mistige afdaling verloor Martinez wel wat van zijn pluimen ten opzichte van de eerste achtervolgers. Dat waren inmiddels Sepp Kuss en Valentin Paret-Peintre, die met driekwart minuut achterstand begonnen aan de Col d’Aspin. De groep met onder meer Johannessen en Arensman volgde op iets meer dan een minuut, maar verloor bergop weer meer terrein. Dat gold niet voor Kuss en Paret-Peintre. Zij hielden het verschil ongeveer stabiel op de Aspin om vervolgens in de afdaling naar Martinez toe te rijden. Zo begonnen we met drie koplopers aan de Peyresourde.
Arensman gaat solo
Het groepje achtervolgers bestond nu uit Arensman, Rodríguez, Johannessen, O’Connor en Yates. Zij kwamen op de klim snel dichter bij Kuss, Martinez en Paret-Peintre. Op zes kilometer van de top sloten ze aan. Yates was op dat moment trouwens al gelost en vervolgens kwam ook O’Connor in de problemen, vooral door het hoge tempo van Arensman. Die laatste ging op 4,5 kilometer van de top in de aanval. Johannessen en Martinez konden in eerste instantie nog volgen, maar een tweede demarrage was er ook voor hen te veel aan. Arensman ging solo.
Een mooie situatie voor de Nederlander, maar hij moest ook nog rekening houden met het peloton. Politt, vervolgens Sivakov en daarna Soler zorgden ervoor dat het verschil met de kopgroep beperkt bleef. Al was Arensman op de top van de Peyresourde wel weer uitgelopen tot drieënhalve minuut. Het verschil met de eerste achtervolgers was anderhalve minuut. Kon Arensman standhouden in de laatste 32 kilometer?
Arensman begint alleen aan Superbagnères
Richting de slotklim liep de voorsprong van Arensman ten opzichte van de groep Johannessen nog wat verder op, het verschil met de groep gele trui liep juist iets terug. Het gevaar leek vooral van Pogacar te komen. De Sloveen zette in het begin van de beklimming Soler op kop, wiens tempo Matteo Jorgenson al de das om deed. Daarna nam Jhonatan Narváez over, maar Arensman hield voorlopig sterk stand. Hij begon pas meer tijd te verliezen toen Felix Gall op 7,5 kilometer van de top aanviel.
De Oostenrijker was op vijf kilometer van de top genaderd tot twee minuten. De groep Pogacar, met nu Adam Yates op kop, volgde twintig seconden verderop. Een kilometer later spatte deze groep uit elkaar door een aanval van Jonas Vingegaard. Pogacar dichtte de bres zittend in het zadel, Lipowitz kwam even later ook aansluiten, de rest was gezien. De drie reden vervolgens richting Gall. Pogacar nam even over, waarna Lipowitz loste, maar de Sloveen trok niet echt door. Dat verleidde Vingegaard tot een nieuwe aanval, maar hij kreeg Pogacar er niet af.
Laatste kilometer
Ondertussen kwamen de twee snel dichterbij Arensman, maar de Nederlander lag nog steeds op kop bij het ingaan van de laatste kilometer. En dat met een voorsprong van anderhalve minuut. Het bleek genoeg voor Arensman om stand te houden. Hij boekte zo zijn vierde en grootste zege uit zijn profcarrière.
Achter Arensman bleven Vingegaard en Pogacar bij elkaar tot de laatste honderden meters. Daar sprintte Pogacar nog weg uit het wiel van zijn concurrent om enkele (boni)seconden te pakken. Hij werd tweede, Vingegaard derde.
RIT 
AK 
JONGEREN 
BERG 
PNT 
C 
In de RIDE Magazine Zomergids 2025 (€12,50) lees je een uitgebreid interview van 8 pagina's met Thymen Arensman. Hij gaat uitgebreid in op zijn nieuwe rol bij INEOS Grenadiers en de ontwikkeling die hij de afgelopen jaren heeft gemaakt, als wielrenner, maar ook als persoon. En wanneer gaat hij als kopman naar de Tour de France? Bestel jouw exemplaar van het zomernummer 2025 van RIDE Magazine hier!!
Koersverloop was niet ongunstig, maar hij was duidelijk de sterkste van de kopgroep, viel geen moment stil op de superbagneres..
Had de Tour als kijkspel eigenlijk opgegeven vanwege 'one guy wins all'
Dankjewel Thymen!
Het lijkt erop dat UAE alleen maar een tempo reed die Pogacar vandaag goed aankon. Hij kon Vingegaard wel volgen, maar hem niet lossen. De afgelopen dagen was hij beter.
Maar laat ons eerlijk wezen, tegen een wederom fladderende Pogi had hij het niet gehaald. Gelukkig voor hem bleef Pogi dit keer grotendeels op z'n tak zitten.
Maar zeker mooi van Arensman.