Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Tour 2025: Tadej Pogacar rekent na spectaculaire finale af met Mathieu van der Poel
De vierde etappe van de Tour de France is op naam gekomen van Tadej Pogacar. De Sloveen was in Rouen te snel voor Mathieu van der Poel, die wel zijn gele trui behoudt. Jonas Vingegaard werd derde in de daguitslag.
De vierde etappe van de Tour ging van Amiens naar Rouen en kende een pittig slot. In de laatste dertig kilometer wachtten vier gecategoriseerde beklimmingen. De finale opende met de Côte de Belbeuf (1,3 km aan 9,3%), gevolgd door de Côte de Bonsecours (900 meter aan 7,2%) en de Côte de Grand’Mare (1,8 km aan 5%). De zwaarste prik volgde zes kilometer voor de meet: de Rampe Saint-Hillaire (900 eter aan 10,6%, tot 13%). Daarna ging het in dalende lijn naar Rouen, al lagen daar nog wat venijnige stroken van zo’n 5%. Ideaal voor geletruidrager Mathieu van der Poel?
- Start:
- 13:15 ( Amiens)
- Finish:
- 17:22 ( Rouen)
Kopgroep van vier
In de openingsfase zagen we geen grote strijd om in de vroege vlucht te komen. De eerste poging van Johan Abrahamsen (Uno-X Mobility) en Lenny Martinez (Bahrain Victorious) was meteen raak. Al snel stak Thomas Gachignard (TotalEnergies) ook over en vervolgens waagde Kasper Asgreen (EF Education-EasyPost) eveneens de sprong. De Deen moest een aardig gaatje dichtrijden, maar slaagde daar wel in. Zo kregen we vier koplopers.
foto: Cor Vos
De controle in het peloton kwam van het Alpecin-Deceuninck van Van der Poel. Zij hielden het verschil beperkt tot ongeveer twee minuten. In aanloop naar de Côte Jacques Anquetil (3,5 kilometer aan 3,6 procent), de eerste gecategoriseerde beklimming van de dag, liep de voorsprong al wat terug. In deze fase zagen we ook enkele valpartijen. Eerst gingen Sepp Kuss, Matteo Vercher en Yevgeniy Fedorov onderuit, later lagen onder meer Cees Bol en Ilan Van Wilder bij een val. Maar allen konden ze hun weg vervolgen.
Weer een val
Asgreen kwam even later eerste boven op het klimmetje en pakte zo het enige bergpunt. De twee punten op de Côte de Belbeuf waren dan weer voor Lenny Martinez, die zijn medevluchters op dit punt overboord had gegooid. Hij kwam met tien seconden voorsprong boven op het peloton, waar bolletjestruidrager Tim Wellens ook nog een puntje meesnoepte. In dat peloton trouwens geen Julian Alaphilippe. De Fransman had voor het klimmetje materiaalpech gehad, maar zou na een lange achtervolging toch weer terugkeren.
Zijn landgenoot Martinez zette ondertussen in zijn eentje door, maar was niet opgewassen tegen het peloton, dat door UAE Emirates XRG werd aangevoerd. Op 21 kilometer van de streep zat zijn avontuur erop. Net daarvoor was er – opnieuw – een valpartij geweest. Behoorlijk wat renners lagen op de grond of moesten vol in de remmen, maar de favorieten voor de dag -en eindzege ontsprongen de dans. Het ging vervolgens vol gas naar de Côte de Bonsecours (900 meter aan 7,2%).
Rampe Saint-Hillaire
Aanvallen bleven uit op deze helling. En omdat UAE Emirates XRG en Alpecin-Deceuninck hard doortrokken op de Côte de Grand’Mare (1,8 km aan 5%), zagen we ook hier geen echte demarrage. Het ging simpelweg te hard. Ben O’Connor ondervond dat aan den lijve: de Australiër, vorig jaar nog tweede in de Vuelta, bezweek onder het gebeuk van Tim Wellens. Het werk van laatstgenoemde werd na de top overgenomen door de troepen van Visma | Lease a Bike. Victor Campenaerts gaf gas in dienst van Jonas Vingegaard.
Tim Wellens op kop – foto: Cor Vos
Het ging zo hard, dat de groep flink uitdunde op de slingerwegen naar de Rampe Saint-Hillaire (900 meter aan 10,6%, tot 13%), de ultieme scherprechter. Onder meer Florian Lipowitz begon met achterstand aan de loeisteile helling. Tiesj Benoot begon op kop aan de klim, maar Jhonatan Narváez nam meteen over van de Belg. Vervolgens stoof João Almeida naar voren om het tempo op te krikken voor Tadej Pogacar. Die laatste zette op driehonderd meter van de top zijn aanval in.
Vingegaard kraakt, maar breekt niet
Mathieu van der Poel kon de wereldkampioen niet volgen. Hij moest een gaatje laten, dat opgevuld werd door Vingegaard, die naar het wiel van Pogacar sprong. Pogacar bleef daarna alles geven en leek Vingegaard even te breken. De Deen van Visma | Lease a Bike moest net voor het einde van de klim een klein gaatje laten, maar wist het net voor de top tóch weer dicht te rijden. Zo kwamen de twee topfavorieten voor de Tour samen boven.
foto: Cor Vos
Achter Pogacar en Vingegaard vormde zich een groepje met Remco Evenepoel, Matteo Jorgenson, Oscar Onley, de eerdergenoemde Almeida én Van der Poel. De zes achtervolgers hadden een paar tellen achterstand, maar konden kort daarna alsnog terugkeren. Jorgenson koos daarop meteen de aanval, maar Pogacar reageerde alert. Vervolgens nam Almeida over. Hij hield het tempo hoog richting de laatste kilometers en wist een aanval van Evenepoel te neutraliseren. Een tweede aanval, nu van Jorgenson, leek meer kans van slagen te hebben. De Amerikaan sloeg in de laatste kilometer een mooi gaatje.
Pogacar klopt Van der Poel
Almeida riep ook hem echter tot de orde, met Van der Poel in het wiel. De Nederlander ging daarna de sprint aan op tweehonderd meter van de streep. In tegenstelling tot in de tweede etappe, kon hij Pogacar dit keer niet afhouden. De wereldkampioen kwam er in de laatste honderd meter voorbij en pakte zo de overwinning. Hij boekte zo zijn honderdste profzege. Ook kwam hij in het klassement in dezelfde tijd als Van der Poel, die woensdag echter wel in het geel mag rijden in de tijdrit. Het totaal aan rituitslagen van Van der Poel is namelijk kleiner dan dat van Pogacar.
RIT 
AK 
JONGEREN 
BERG 
PNT 
C 
In de RIDE Magazine Zomergids 2025 (€12,50) lees je een uitgebreid interview met wereldkampioen Tadej Pogačar. De Sloveen kwam spontaan naar de Alpecin Barbershop voor een knipbeurt en dat draaide uit op een interessant interview. Pogačar praat over het pakken van KOM's en het nastreven van nieuwe doelen. Bestel jouw exemplaar van het zomernummer 2025 van RIDE Magazine hier!!
Sprinters zullen heel wat punten nemen bij de tussensprints.
Als ik even gauw kijk zijn de laatste 4 ITT's in de Tour gewonnen door de drager van een trui.
Finale als in een videogame.