Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Tour 2025: Pogacar beantwoordt slooppoging Visma met genadeklap, O’Connor wint rare koninginnenrit
Ben O’Connor heeft de koninginnenrit van de Tour de France op zijn naam geschreven. De vroege vlucht waar de Australiër zich in bevond, werd vroeg gegrepen, maar in de vallei richting de Col de la Loze reed O’Connor weer weg bij de naar elkaar kijkende favorieten. Dat kijken zette zicht voort op de slotklim, waar Jonas Vingegaard wachtte tot de voorlaatste kilometer om aan te vallen. Tadej Pogacar kon echter gemakkelijk, counterde Vingegaard en pakte nog wat extra tijd op de Deen.
Vif was de startplek van de loodzware achttiende etappe. Deze rit begon nog met 60 kilometer vals plat zonder gecategoriseerde beklimmingen, maar daarna volgden drie cols van de buitencategorie. Eerst de Col du Glandon (21 km aan 5,2%), dan de pittige Col de la Madeleine (19,3 km aan 7,8%) en tot slot de Col de la Loze, de langste beklimming van de dag van 26,5 kilometer aan 6,4%. De grote vraag vooraf was of Jonas Vingegaard en Visma | Lease a Bike de ogenschijnlijk onaantastbare Tadej Pogacar toch nog in de problemen konden brengen.
- Start:
- 12:10 ( Vif)
- Finish:
- 17:12 ( Courchevel Col de la Loze)
In aanloop naar de Col du Glandon zagen we niet meteen een kopgroep ontstaan. Dat had alles te maken met de controle van Lidl-Trek, dat de boel bijeen wilde houden tot de eerste tussensprint. Zo zou Jonathan Milan daar immers de volle buit aan punten kunnen pakken. En inderdaad, de Italiaan kwam als eerste over de streep en liep in de strijd om het groen weer twintig punten verder uit op naaste belager Tadej Pogacar. Het verschil was na de tussensprint 92 punten.
Roglic valt aan op Glandon
Aansluitend op die tussensprint kwam het spel meteen op de wagen. Lidl-Trek verdween van het front en de aanvallers vlogen erin. Onder meer Wout van Aert en Tim Wellens roerden zich. Die laatste reed even alleen voor de meute uit, waarna Van Aert, Alexey Lutsenko, Jonas Rutsch en Kaden Groves de aansluiting maakten. De vijf begonnen met voorsprong aan de Glandon, maar achter hen viel het nog niet stil. Integendeel. De een na de ander probeerde over te steken.
Een actieve Tim Wellens – foto: Cor Vos
En eenmaal op de Glandon spatte de kopgroep ook al snel uiteen. Enkel Lutsenko kon het verschroeiende tempo van Wellens, de rest – inclusief Van Aert – ging overboord. Nog interessanter was wat in het peloton gebeurde: niemand minder dan Primoz Roglic trok ten strijde. Onder meer Matteo Jorgenson ging in eerste instantie mee met de nummer vijf van het klassement, maar de Sloveen reed daarna zelf richting Wellens en Lutsenko.
Arensman en Jorgenson op kop
Vervolgens kwamen nog meer renners aansluiten, onder wie Thymen Arensman, de eerdergenoemde Jorgenson, bolletjestruidrager Lenny Martinez en klassementsman Felix Gall. De kopgroep van aanvankelijk vijftien renners dunde hoger op de Glandon echter alweer uit. Martinez had het ook moeilijk met het tempo van Bruno Armirail, maar kwam mede geholpen door een wel heel lange plakbidon wel als eerste boven. De Fransman klopte Arensman in een sprintje.
De Nederlander sloeg in de daaropvolgende afdaling echter een gat samen met Matteo Jorgenson. Aan de voet van de Madeleine hadden de twee ruim een halve minuut op de eerste achtervolgers: Roglic, Wellens, Gall, Armirail, Lutsenko, Ben O’Connor, Alex Baudin, Einer Rubio en Raúl García Pierna. Het ging in die groep te hard voor Wellens en Lutsenko, maar de rest sloot na enkele kilometers klimmen weer aan bij Arensman en Jorgenson.
Visma neemt heft in handen
De voorsprong op het peloton bedroeg op dat moment drie minuten. Daar had Visma | Lease a Bike in de persoon van Van Aert en vervolgens Tiesj Benoot de kop overgenomen van UAE Emirates XRG. Het tempo van laatstgenoemde lag te hoog voor Kévin Vauquelin: de nummer zes van het klassement moest nog voor de helft van de beklimming afhaken in de favorietengroep. Victor Campenaerts zat er toen nog gewoon bij en was de volgende die de Visma-trein aanvoerde. Nu ging het te hard voor onder meer nummer negen Ben Healy. Toen Campenaerts op 6,6 kilometer van de top afgaf, bestond het pelotonnetje nog maar uit twaalf renners.
Visma | Lease a Bike had plannen – foto: Cor Vos
Nadat Simon Yates nog een beurt had gedaan, gaf Sepp Kuss er écht een klap op. Enkel Vingegaard, Pogacar en – op hangen en wurgen – Lipowitz konden de Amerikaan volgen. Kuss leidde met zijn versnelling een aanval in van Vingegaard, die op vijf kilometer van de top zelf ging. Nu bleef alleen Pogacar over in zijn wiel. De twee tenoren reden in één ruk naar de kopgroep, waar Jorgenson zich nu op kop zette. Dat was de doodsteek voor Arensman. Van de vroege vluchters waren op de top enkel Roglic, Gall, Rubio en O’Connor nog over. Vingegaard kwam trouwens als eerst over de top door in de laatste meters zijn ploegmaat Jorgenson nog voorbij te steken.
Lipowitz krijgt dik twee minuten cadeau
Jorgenson leidde vervolgens weer de afdaling. Het verschil met Lipowitz (die bij Arensman kwam) liep zo op tot de 45 seconden, maar eenmaal beneden stopte Jorgenson met zijn werk en viel het stil in het elitegroepje. Daarop besloot O’Connor de aanval te kiezen. Rubio sprong mee, net als Jorgenson. De drie pakten al snel een grote voorsprong op het groepje erachter, waar Lipowitz en Arensman op veertig kilometer van de finish aansloten. Arensman probeerde daarop meteen aan te vallen, maar dat liet Vingegaard niet gebeuren.
Lipowitz ging van achtervolger naar aanvaller – foto: Cor Vos
De Deen van Visma | Lease a Bike liet Lipowitz wél rijden. De Duitser begon zo met bijna drie minuten voorsprong op de achtervolgers – waar het hollen en (vooral) stilstaan was – aan de Col de la Loze. Het trio Rubio, O’Connor en Jorgenson had inmiddels zelf een kleine vier minuten op Pogacar en co. Aan de voet van de slotklim kwam daardoor een hele groep gelosten terug bij de groep gele trui, inclusief de nodige renners van Visma | Lease a Bike en UAE Emirates XRG. Maar ook verschillende renners van Picnic PostNL, die meteen het tempo de hoogte injoegen voor Onley.
O’Connor gaat solo
Terwijl Jorgenson vooraan al gauw moest lossen, nam UAE het initiatief in de favorietengroep al even snel over van Picnic PostNL. En toen Soler niet veel later leeggereden was, nam Visma | Lease a Bike weer over. De Nederlandse ploeg zag Jorgenson met nog twintig kilometer klimmen terugvallen tot Lipowitz, die op zijn beurt ook terrein verloor. Zowel ten opzichte van de koplopers als ten opzichte van de favorietengroep. Bij die koplopers liet O’Connor op zestien kilometer van de streep Rubio achter. De renner van Jayco AlUla had op dat moment nog altijd meer dan drie minuten op de groep gele trui.
Ben O’Connor – foto: Cor Vos
De leeggereden Jorgenson, die Lipowitz had moeten laten gaan, viel terug in deze groep, maar kon niets meer betekenen voor Vingegaard. Simon Yates reed wel kilometerslang op kop, maar O’Connor liep ondertussen juist verder uit. Het verschil begon pas een beetje te slinken toen Jhonatan Narváez namens UAE overnam van Yates. Maar het was secondenwerk. Terwijl Lipowitz weer in de kraag werd gevat, bleef O’Connor stevig doorstampen. En hij zou tot de streep standhouden. De Australiër boekte zo zijn tweede ritzege ooit in de Tour de France, nadat hij in 2021 al eens de beste was in de bergrit naar Tignes.
Favorieten wachten lang
Tussen de klassementsrenners bleef het lang wapenstilstand. Door het tempo van Adam Yates, die Narváez afloste, ging wel de een na de ander overboord. Zo moest ook Lipowitz passen. Op drie kilometer van het einde zaten enkel Pogacar, Vingegaard, Onley, Gall en Roglic nog in het wiel van Yates. Gall was de volgende die eraf ging. Even later kwam er dan toch een aanval van Vingegaard, maar naast Pogacar kon ook Onley volgen. In de laatste kilometer voerde Pogacar dan zelf het tempo maar even op.
De Sloveen reed zo nog maar een paar tellen weg bij Vingegaard en pakte bovendien zes bonificatieseconden, terwijl de Deen genoegen moest nemen met vier seconden. Met nog slechts één bergrit te gaan, is het verschil tussen de twee tenoren bijna viereneenhalve minuut.
RIT 
AK 
JONGEREN 
BERG 
PNT 
C 
En meer moest niet, want hij had er al meer dan 4 minuten.
Nog even en de Vuelta vangt aan.
Trine heeft door het interview er persoonlijk voor gezorgd dat ze juist minder voor vingegaard rijden. Nog steeds dom om zo'n interview te geven.
Nu het geel rustig naar Parijs fietsen.
Benieuwd hoe Evenepoel - nog even een poeltje ellende - dit schouwspel gadeslaat vanop de bank…
Al kan ik goed begrijpen dat er over 10/15 jaar een Armstrongetje krijgen.