Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Tour 2025: Pogacar beantwoordt slooppoging Visma met genadeklap, O’Connor wint rare koninginnenrit
Ben O’Connor heeft de koninginnenrit van de Tour de France op zijn naam geschreven. De vroege vlucht waar de Australiër zich in bevond, werd vroeg gegrepen, maar in de vallei richting de Col de la Loze reed O’Connor weer weg bij de naar elkaar kijkende favorieten. Dat kijken zette zicht voort op de slotklim, waar Jonas Vingegaard wachtte tot de voorlaatste kilometer om aan te vallen. Tadej Pogacar kon echter gemakkelijk, counterde Vingegaard en pakte nog wat extra tijd op de Deen.
Vif was de startplek van de loodzware achttiende etappe. Deze rit begon nog met 60 kilometer vals plat zonder gecategoriseerde beklimmingen, maar daarna volgden drie cols van de buitencategorie. Eerst de Col du Glandon (21 km aan 5,2%), dan de pittige Col de la Madeleine (19,3 km aan 7,8%) en tot slot de Col de la Loze, de langste beklimming van de dag van 26,5 kilometer aan 6,4%. De grote vraag vooraf was of Jonas Vingegaard en Visma | Lease a Bike de ogenschijnlijk onaantastbare Tadej Pogacar toch nog in de problemen konden brengen.
- Start:
- 12:10 ( Vif)
- Finish:
- 17:12 ( Courchevel Col de la Loze)
In aanloop naar de Col du Glandon zagen we niet meteen een kopgroep ontstaan. Dat had alles te maken met de controle van Lidl-Trek, dat de boel bijeen wilde houden tot de eerste tussensprint. Zo zou Jonathan Milan daar immers de volle buit aan punten kunnen pakken. En inderdaad, de Italiaan kwam als eerste over de streep en liep in de strijd om het groen weer twintig punten verder uit op naaste belager Tadej Pogacar. Het verschil was na de tussensprint 92 punten.
Roglic valt aan op Glandon
Aansluitend op die tussensprint kwam het spel meteen op de wagen. Lidl-Trek verdween van het front en de aanvallers vlogen erin. Onder meer Wout van Aert en Tim Wellens roerden zich. Die laatste reed even alleen voor de meute uit, waarna Van Aert, Alexey Lutsenko, Jonas Rutsch en Kaden Groves de aansluiting maakten. De vijf begonnen met voorsprong aan de Glandon, maar achter hen viel het nog niet stil. Integendeel. De een na de ander probeerde over te steken.
Een actieve Tim Wellens – foto: Cor Vos
En eenmaal op de Glandon spatte de kopgroep ook al snel uiteen. Enkel Lutsenko kon het verschroeiende tempo van Wellens, de rest – inclusief Van Aert – ging overboord. Nog interessanter was wat in het peloton gebeurde: niemand minder dan Primoz Roglic trok ten strijde. Onder meer Matteo Jorgenson ging in eerste instantie mee met de nummer vijf van het klassement, maar de Sloveen reed daarna zelf richting Wellens en Lutsenko.
Arensman en Jorgenson op kop
Vervolgens kwamen nog meer renners aansluiten, onder wie Thymen Arensman, de eerdergenoemde Jorgenson, bolletjestruidrager Lenny Martinez en klassementsman Felix Gall. De kopgroep van aanvankelijk vijftien renners dunde hoger op de Glandon echter alweer uit. Martinez had het ook moeilijk met het tempo van Bruno Armirail, maar kwam mede geholpen door een wel heel lange plakbidon wel als eerste boven. De Fransman klopte Arensman in een sprintje.
De Nederlander sloeg in de daaropvolgende afdaling echter een gat samen met Matteo Jorgenson. Aan de voet van de Madeleine hadden de twee ruim een halve minuut op de eerste achtervolgers: Roglic, Wellens, Gall, Armirail, Lutsenko, Ben O’Connor, Alex Baudin, Einer Rubio en Raúl García Pierna. Het ging in die groep te hard voor Wellens en Lutsenko, maar de rest sloot na enkele kilometers klimmen weer aan bij Arensman en Jorgenson.
Visma neemt heft in handen
De voorsprong op het peloton bedroeg op dat moment drie minuten. Daar had Visma | Lease a Bike in de persoon van Van Aert en vervolgens Tiesj Benoot de kop overgenomen van UAE Emirates XRG. Het tempo van laatstgenoemde lag te hoog voor Kévin Vauquelin: de nummer zes van het klassement moest nog voor de helft van de beklimming afhaken in de favorietengroep. Victor Campenaerts zat er toen nog gewoon bij en was de volgende die de Visma-trein aanvoerde. Nu ging het te hard voor onder meer nummer negen Ben Healy. Toen Campenaerts op 6,6 kilometer van de top afgaf, bestond het pelotonnetje nog maar uit twaalf renners.
Visma | Lease a Bike had plannen – foto: Cor Vos
Nadat Simon Yates nog een beurt had gedaan, gaf Sepp Kuss er écht een klap op. Enkel Vingegaard, Pogacar en – op hangen en wurgen – Lipowitz konden de Amerikaan volgen. Kuss leidde met zijn versnelling een aanval in van Vingegaard, die op vijf kilometer van de top zelf ging. Nu bleef alleen Pogacar over in zijn wiel. De twee tenoren reden in één ruk naar de kopgroep, waar Jorgenson zich nu op kop zette. Dat was de doodsteek voor Arensman. Van de vroege vluchters waren op de top enkel Roglic, Gall, Rubio en O’Connor nog over. Vingegaard kwam trouwens als eerst over de top door in de laatste meters zijn ploegmaat Jorgenson nog voorbij te steken.
Lipowitz krijgt dik twee minuten cadeau
Jorgenson leidde vervolgens weer de afdaling. Het verschil met Lipowitz (die bij Arensman kwam) liep zo op tot de 45 seconden, maar eenmaal beneden stopte Jorgenson met zijn werk en viel het stil in het elitegroepje. Daarop besloot O’Connor de aanval te kiezen. Rubio sprong mee, net als Jorgenson. De drie pakten al snel een grote voorsprong op het groepje erachter, waar Lipowitz en Arensman op veertig kilometer van de finish aansloten. Arensman probeerde daarop meteen aan te vallen, maar dat liet Vingegaard niet gebeuren.
Lipowitz ging van achtervolger naar aanvaller – foto: Cor Vos
De Deen van Visma | Lease a Bike liet Lipowitz wél rijden. De Duitser begon zo met bijna drie minuten voorsprong op de achtervolgers – waar het hollen en (vooral) stilstaan was – aan de Col de la Loze. Het trio Rubio, O’Connor en Jorgenson had inmiddels zelf een kleine vier minuten op Pogacar en co. Aan de voet van de slotklim kwam daardoor een hele groep gelosten terug bij de groep gele trui, inclusief de nodige renners van Visma | Lease a Bike en UAE Emirates XRG. Maar ook verschillende renners van Picnic PostNL, die meteen het tempo de hoogte injoegen voor Onley.
O’Connor gaat solo
Terwijl Jorgenson vooraan al gauw moest lossen, nam UAE het initiatief in de favorietengroep al even snel over van Picnic PostNL. En toen Soler niet veel later leeggereden was, nam Visma | Lease a Bike weer over. De Nederlandse ploeg zag Jorgenson met nog twintig kilometer klimmen terugvallen tot Lipowitz, die op zijn beurt ook terrein verloor. Zowel ten opzichte van de koplopers als ten opzichte van de favorietengroep. Bij die koplopers liet O’Connor op zestien kilometer van de streep Rubio achter. De renner van Jayco AlUla had op dat moment nog altijd meer dan drie minuten op de groep gele trui.
Ben O’Connor – foto: Cor Vos
De leeggereden Jorgenson, die Lipowitz had moeten laten gaan, viel terug in deze groep, maar kon niets meer betekenen voor Vingegaard. Simon Yates reed wel kilometerslang op kop, maar O’Connor liep ondertussen juist verder uit. Het verschil begon pas een beetje te slinken toen Jhonatan Narváez namens UAE overnam van Yates. Maar het was secondenwerk. Terwijl Lipowitz weer in de kraag werd gevat, bleef O’Connor stevig doorstampen. En hij zou tot de streep standhouden. De Australiër boekte zo zijn tweede ritzege ooit in de Tour de France, nadat hij in 2021 al eens de beste was in de bergrit naar Tignes.
Favorieten wachten lang
Tussen de klassementsrenners bleef het lang wapenstilstand. Door het tempo van Adam Yates, die Narváez afloste, ging wel de een na de ander overboord. Zo moest ook Lipowitz passen. Op drie kilometer van het einde zaten enkel Pogacar, Vingegaard, Onley, Gall en Roglic nog in het wiel van Yates. Gall was de volgende die eraf ging. Even later kwam er dan toch een aanval van Vingegaard, maar naast Pogacar kon ook Onley volgen. In de laatste kilometer voerde Pogacar dan zelf het tempo maar even op.
De Sloveen reed zo nog maar een paar tellen weg bij Vingegaard en pakte bovendien zes bonificatieseconden, terwijl de Deen genoegen moest nemen met vier seconden. Met nog slechts één bergrit te gaan, is het verschil tussen de twee tenoren bijna viereneenhalve minuut.
RIT 
AK 
JONGEREN 
BERG 
PNT 
C 
Vingegaard weet dat. Visma weet dat ook.
Minstens even leuk was Adam Yates die een enorme en, zo bleek, fatale kopbeurt deed nadat heel Visma opgerookt was. Dat moet binnenpret gegeven hebben in het UAE-kamp!
In de chat heeft een heel leger aan trollen ook weer hun jaarlijkse uitje gehad. :-)
Welke rit heb jij gekeken? Yates had ik nog op een eenwieler bij kunnen houden. Het was gewoon Vingegaard die zei jongens dit kunnen we niet winnen, ik win deze rit over een jaar of 15 wel als alles openbaar gemaakt gaat worden!
Dat moet een heerlijk gevoel zijn bij alle ploegen die weten dat ze een hoop overwinningen terug gaan krijgen!
Tot dit moment. Er hebben een pak of wat ‘leden’ geen flauw benul wat er momenteel gaande is in de wielerwereld met ene ‘Tadej Pogacar’.
Ik ben geen fan van een bepaalde ploeg, ik anti-support niemand, (een beetje extra juichen doe ik voor MvdP) maar het gros van de reacties gaat over de tactiek van VLab. Als je niet kan zien dat Visma alles goed doet behalve het lossen van Pogacar dan kijk je pas net wielrennen, of je hebt het wiel niet uitgevonden. Om maar in de context te blijven.
PS. Ik insinueer nergens doping, voor de mensen waar begrijpend lezen lastig voor is.
Nu hopen dat Onley of Lipowitz nog stappen kunnen zetten om die uitdagersrol over te nemen.
"Nieuwe theorie, die eigenlijk dezelfde is: na 3 weken en op lange klimmen is het verschil tussen Pogacar en Vingegaard kleiner" En steevast in het voordeel van Pogacar.
Bovendien, met meer dan 4 minuten voorsprong, waarom zou hij nog met zijn krachten smijten? De Vuelta komt er immers aan.
Geef 1 manier die een ander resultaat had gegeven.
Scoreboord journalistiek. Als Pogi te verslaan was hadden ze hem met de toegepaste tactiek verslagen. Maar volgens jou niet dus vertel ons jouw meesterplan.
Ik denk dat ik hem al weet. Vini had Pogi eraf moeten fietsen op moment x? Briljant.
@Ze hadden dit en dat moeten doen : Visma deed er alles aan maar kon niet beter. Er rijdt eentje mee die onoverwinnelijk is.
Denk dat Jonas ook niet super was anders had ie wel eerder aangevallen op de Loze.
Vanaf de bank kunnen wij de benen niet voelen, het is jammer dat er geen spanning meer is, maar ze hebben alles gegeven en verloren.
Vingegaard is gewoon een paar maatjes te klein, het is zoals de meesten van ons al voor de Tour zagen aankomen: het is rijden voor de 2e plek.
Zal dan al 3 j niks van betekenis gewonnen hebben. Ik snap niet dat visma daar hun geld blijven insteken en dan nog de kritiek van zijn madam moeten slikken. Ze hadden beter ook voor rit overwinningen gegaan , daar hebben ze wel de renners voor.
Misschien omdat ze weten/hopen dat er over 10 jaar een alle overwinningen naar plek 2 gaan.
Want hoe UAE rond fietst is natuurlijk een beetje ''sus''
Maar toen reed ie tegen een muurtje aan en nooit meer geweest wat t was, zie Bernal.
Ik gun t niemand maar ongeluk zit in een klein hoekje
Een ploeg met een plan, waarvan de kopman het niet kan.
Is Vingegaard nog steeds de meester van de lange klimmen?
Enige interessante was het achterhoedgevecht: Bora - Onley.
Gelukkig voor de spanning voelt Vingegaard zich elke dag beter.
Lipo blaast zichzelf op in die aanval. Moedig maar ook onverantwoord. Daarna is het zijn eigen verantwoordelijkheid de schade te beperken. Dat weet Lipo, dat weet Roglic, dat weet RB/Bora en vrijwel iedereen met basiskennis van de koers. Alleen Jan bleef maar blèren en volkomen misplaatste aannames in de lucht slingeren.
Geen enkele keer in de problemen gekomen al was dat voor de commentator van dienst (clement) schijnbaar de hele rit anders.
Vandaag lekker volgen, geen onnodige energie verspelen met het oog op de vuelta.
De 4e tourzege is bijna binnen!
Maar genoeg 'food for thought' voor VLAB.
Muv Campenaerts niemand in topvorm in combi met slechte dagen.
Vandaag raar om na een hele goede klim op de Madeleine Jorgenson 3 minuten weg te laten rijden. Dan heb je daar geen steun meer aan. Vreemde indeling van de rit.
Morgen Roglic in de vlucht en Lipowitz alleen maar in het wiel van Onley, anders grote kans dat het misloopt.
Tijdens de koers vond ik dat ze het goed deden. Door Roglic mee te sturen kon hij mee met Vingegaard en Pogacar over de top van de Madeleine, leek me goed gezien en met roglic kan je risico’s nemen (wat interesseert het hem of hij nu vierde of vijfde wordt).
Lipo had misschien al iets te lang alleen gereden en teveel gegeven op de Madeleine om die actie in het dal tot een goed einde te brengen blijkt achteraf. Tot dan leek ook dat me een goede move omdat hij toch maar even met 2 minuten voorsprong start aan de slotklim, ik dacht eerder dat hij naar O’Connor ging rijden maar hij liep leeg. De heren van het podium hebben op de Madeleine echt heel veel gegeven waar onley zijn krachten gelijkmatiger heeft verdeeld. Dat pakt nu goed uit door het tactisch spel in het dal. Wordt er in het dal doorgereden is Bora de winnaar en onley de verliezer.
Visma heeft geprobeerd wat het kon maar de Pogacar was te sterk of Vingegaard niet sterk genoeg.
O’Connor wel echt heel sterk hoe hij dit heeft klaargespeeld. Maakt ook tactisch vaak de goede keuzes waardoor zijn uitslagen beter zijn dan ik omwille van zijn pure fysieke capaciteiten zou verwachten. (Of ik onderschat hem door zijn wisselvalligheid)
Niet jouw sport blijkbaar. Even goede vrienden, maar wat doe je dan op een wielerforum? Ga lekker wat anders doen, niemand houd je tegen.