Tour 2025: Arensman volgt Boogerd op met zege op La Plagne, Pogacar en Vingegaard kijken naar elkaar
Thymen Arensman heeft de negentiende etappe van de Tour de France gewonnen. De Nederlander viel van ver aan op de slotbeklimming, waarna Tadej Pogacar en Jonas Vingegaard naar elkaar keken. De twee kwamen zo enkele seconden te laat aan de streep, waardoor Arensman Michael Boogerd opvolgde op La Plagne én zijn tweede rit in deze Tour won. Vingegaard werd nog tweede, Pogacar derde. Verder stelde Florian Lipowitz zijn derde plaats in het eindklassement veilig.
De negentiende etappe van Albertville naar La Plagne was een zeer korte rit. Door de uitbraak van een besmettelijke dierziekte op de Col des Saisies werd er besloten deze beklimming en die van de Côte d’Héry-sur-Ugine te schrappen, waardoor de renners slechts 95 kilometer moesten afleggen. Dat zorgde er niet voor dat het een makkelijke laatste bergrit werd in de Tour, want er stonden nog steeds drie zware beklimmingen op het menu.

- Start:
- 14:30 ( Albertville)
- Finish:
- 17:18 ( La Plagne)
Primoz Roglic weer in de aanval
De rit werd niet meteen geopend met demarrages, want de mannen van Lidl-Trek reden meteen een strak tempo. Na een goede tien kilometer stond er namelijk een tussensprint op het menu en zij wilden zo Jonathan Milan richting de volle buit te loodsen. De andere ploegen namen vrede met die situatie, waarna Milan de 20 punten pakte en nu helemaal op beide oren kan slapen in de strijd om de groene trui. Meteen na die tussensprint barstte de strijd voor de vroege vlucht wel los.

Thibau Nys op kop van de Lidl-Trek-trein – foto: Cor Vos
Jonas Abrahamsen was de eerste aanvaller van de dag. Lang hield Abrahamsen niet stand op de Col du Pré. Op die klim van buiten categorie zagen we Primoz Roglic weer ten aanval trekken. De nummer vijf van het algemeen klassement zag Victor Campenaerts, Michael Storer, Valentin Paret-Peintre, Lenny Martinez, Bruno Armirail, Tobias Foss en Einer Rubio meeglippen. Sterke renners, waardoor de deur achteraan in het peloton meteen openstond. Verrassend genoeg was Matteo Jorgenson (Visma | Lease a Bike) een van die renners die het lastig had, net als Pavel Sivakov en Marc Soler (UAE Emirates-XRG).
UAE laat kopgroep niet ver wegrijden
In het peloton lag het tempo dan ook erg hoog. Dat was te danken aan Belgisch kampioen Tim Wellens, die het peloton meteen uitdunde. Jonas Vingegaard geraakte zo al snel heel wat ploeggenoten kwijt; op enkele kilometers van de top van de Col du Pré had hij alleen nog Simon Yates bij zich. Pogacar had meer ploeggenoten bij zich en leek die ook te willen gebruiken met het oog op de ritzege. Wellens liet Roglic en co niet al te ver wegrijden. Na de lastige Col du Pré had de kopgroep, die flink uit elkaar was geslagen op de klim, een voorsprong van een kleine minuut.
Vooraan waren Roglic, Martinez en Paret-Peintre de beste klimmers. Martinez kon zo de volle buit pakken op de top van de Col du Pré en deed daarmee een goede zaak in het bergklassement. Toch leek de strijd voor de bolletjestrui bijna onbegonnen werk voor de jonge Fransman, want het peloton maakte in de vallei heel wat tijd goed (én Pogacar stond nog voor hem in het klassement). Ze rekenden de achtergebleven aanvallers in en kwamen op een halve minuut van Roglic, Martinez en Paret-Peintre. Er werd met andere woorden razendsnel gereden in de laatste bergrit.
Vreemd genoeg kwam het kopwerk in het peloton niet alleen van de mannen van UAE, maar ook van de renners van Uno-X Mobility. Kopman Tobias Halland Johannessen zag namelijk dat Kévin Vauquelin, de man voor hem in het klassement, gelost was en probeerde de Fransman verder op achterstand te rijden door Andreas Leknessund op kop te zetten. Vauquelin verloor steeds meer tijd en kende een echte off-day.

Pogacar kreeg hulp uit onverwachte hoek – foto: Cor Vos
Roglic redt het niet, Arensman nog in peloton
Roglic en co zagen het peloton heel even op een twintigtal seconden komen, maar daarna kregen de drie renners weer wat meer vrijgeleide. Met een minuut voorsprong doken ze de afdaling na de top van de Cormet de Roselend in. Dat was een zeer lange afdaling, waarin Roglic zijn medevluchters onder druk zette. Uiteindelijk bleef Roglic nog in zijn eentje over, Martinez en Paret-Peintre werden gegrepen door het peloton. Daar reed nog altijd een onverstoorbare Wellens op kop.
Wellens rekende niet veel later ook de eenzame Roglic in, die dan quasi meteen overboord ging. Zo begon een uitgedund peloton samen aan de laatste zware klim van de negentiende rit en van de Tour de France tout court, de beklimming van La Plagne (19,4 km aan 7,2%). Dat was het sein voor Decathlon AG2R La Mondiale om het initiatief over te nemen, in functie van Felix Gall. Een tiental renners kon nog volgen, met daarbij ook nog Nederlander Thymen Arensman.
Pogacar, Vingegaard én Arensman
Pogacar en Vingegaard hadden elk nog een ploeggenoot bij zich met respectievelijk Jhonatan Narváez en Simon Yates. Arensman zag op veertien kilometer zijn moment daar om aan te vallen, maar de klimmer van INEOS Grenadiers werd al snel gecounterd door gele trui Pogacar. Die ging op en over Arensman, mét Vingegaard in zijn wiel. De Deen nam na de demarrage echter niet over, waarna Arensman weer kon komen aansluiten.

Arensman kwam dicht bij een tweede ritzege in de Tour – foto: Cor Vos
De Nederlander viel vervolgens meerdere keren aan, maar telkens dichtte Pogacar het gat. Vingegaard bleef nog altijd in het wiel van de Sloveen zitten, die dat op zijn beurt duidelijk beu was. Bij een volgende aanval van Arensman reageerde Pogacar niet, waardoor Arensman snel een mooie voorsprong te pakken had. In de achtergrond kwamen een aantal andere favorieten weer aansluiten bij Pogacar en Vingegaard, wat mede te danken was aan kopwerk van een zeer sterke Frank van den Broek.
Gouden kans voor Arensman
Gall zette zich dan maar weer op kop van de groep met favorieten, waardoor de voorsprong van Arensman rond de 30 seconden bleef hangen. Op een kleine zeven kilometer van de streep kwam er een nieuwe aanval van Pogacar, maar daar zat niet zó veel op. Vingegaard, Onley en Lipowitz konden relatief makkelijk volgen. Arensman – die Michael Boogerd kon opvolgen op La Plagne – moest op die manier amper iets van zijn voorsprong prijsgeven, waardoor het er niet onaardig uitzag voor de renner van INEOS Grenadiers.
De prijs voor de strijdlust had Arensman al binnen, maar ook de ritzege was nog binnen handbereik op drie kilometer van de top. Pogacar voerde het tempo wel lichtjes op, waardoor Arensman een tiental seconden van zijn voorsprong verloor. Pogacar bleef echter wachten om een definitieve aanval te lanceren, waardoor het een bloedstollende finale werd.

Tactisch en zeer sterk, zo deed Arensman het – foto: Cor Vos
Arensman doet het
In de voorlaatste kilometer moest Onley de rol lossen, waarna Lipowitz tempo begon te maken om de renner van Picnic PostNL de genadeslag toe te dienen. De Duitser bracht Pogacar en Vingegaard zo dichter bij Arensman, die bij het ingaan van de laatste 500 meter wel nog steeds een voorsprong van een tiental seconden had.
Het werd nog een echte nagelbijter, maar er kwam geen grote explosie meer van Pogacar of Vingegaard. Het was de Deen die op enkele honderden meters van de streep nog een poging deed, maar hij kwam te laat. Zo won Arensman op fenomenale wijze zijn tweede ritzege in de Tour en volgde hij Boogerd op. Vingegaard werd nog tweede, voor Pogacar. Lipowitz kwam als vierde over de streep en stelde zo zijn derde plaats in het eindklassement en witte trui veilig.

Pogacar en Vingegaard kunnen dus ook anti-koersen. Soort van wie is de mol actie, wordt ongetwijfeld vervolgt in de Vuelta.
Visma wilde duidelijk Pogi slopen door hem het werk te laten doen wat erg logisch is, of zijn we vergeten hoe sterk Pogi kan zijn? Immers in een sprint aan de streep weten we wie er wint.
Verder schort het voor de zoveelste keer aan de tactiek van UAE als het er aan toe doet of als er een onverwachte wijziging tijdens de rit wordt doorgevoerd. Zie ook de Giro.
Oh ja, Jonas wilde aanvallen??? Jazeker, maar na het inkorten van de race daalden zijn kansen.
Al met al apetrots op Thijmen, toen ik zag met de snelheid waarmee hij de bocht doorging op 550 m voor de streep met 10 seconden voorsprong op het groepje met locomotief Lipo, dacht ik “dit gaat goed komen”.
Een grote sjappoo!
Compleet begrijpelijk. Moet je er zelf maar voor rijden. En dan chagrijnig worden.
Geweldige overwinning en nu toch al een geslaagde carriere.
Sport is en blijft toch het mooiste wat er is, iedereen kan er zijn eigen waarheden en passie in kwijt.