Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Tour 2025: Arensman volgt Boogerd op met zege op La Plagne, Pogacar en Vingegaard kijken naar elkaar
Thymen Arensman heeft de negentiende etappe van de Tour de France gewonnen. De Nederlander viel van ver aan op de slotbeklimming, waarna Tadej Pogacar en Jonas Vingegaard naar elkaar keken. De twee kwamen zo enkele seconden te laat aan de streep, waardoor Arensman Michael Boogerd opvolgde op La Plagne én zijn tweede rit in deze Tour won. Vingegaard werd nog tweede, Pogacar derde. Verder stelde Florian Lipowitz zijn derde plaats in het eindklassement veilig.
De negentiende etappe van Albertville naar La Plagne was een zeer korte rit. Door de uitbraak van een besmettelijke dierziekte op de Col des Saisies werd er besloten deze beklimming en die van de Côte d’Héry-sur-Ugine te schrappen, waardoor de renners slechts 95 kilometer moesten afleggen. Dat zorgde er niet voor dat het een makkelijke laatste bergrit werd in de Tour, want er stonden nog steeds drie zware beklimmingen op het menu.
- Start:
- 14:30 ( Albertville)
- Finish:
- 17:18 ( La Plagne)
Primoz Roglic weer in de aanval
De rit werd niet meteen geopend met demarrages, want de mannen van Lidl-Trek reden meteen een strak tempo. Na een goede tien kilometer stond er namelijk een tussensprint op het menu en zij wilden zo Jonathan Milan richting de volle buit te loodsen. De andere ploegen namen vrede met die situatie, waarna Milan de 20 punten pakte en nu helemaal op beide oren kan slapen in de strijd om de groene trui. Meteen na die tussensprint barstte de strijd voor de vroege vlucht wel los.
Thibau Nys op kop van de Lidl-Trek-trein – foto: Cor Vos
Jonas Abrahamsen was de eerste aanvaller van de dag. Lang hield Abrahamsen niet stand op de Col du Pré. Op die klim van buiten categorie zagen we Primoz Roglic weer ten aanval trekken. De nummer vijf van het algemeen klassement zag Victor Campenaerts, Michael Storer, Valentin Paret-Peintre, Lenny Martinez, Bruno Armirail, Tobias Foss en Einer Rubio meeglippen. Sterke renners, waardoor de deur achteraan in het peloton meteen openstond. Verrassend genoeg was Matteo Jorgenson (Visma | Lease a Bike) een van die renners die het lastig had, net als Pavel Sivakov en Marc Soler (UAE Emirates-XRG).
UAE laat kopgroep niet ver wegrijden
In het peloton lag het tempo dan ook erg hoog. Dat was te danken aan Belgisch kampioen Tim Wellens, die het peloton meteen uitdunde. Jonas Vingegaard geraakte zo al snel heel wat ploeggenoten kwijt; op enkele kilometers van de top van de Col du Pré had hij alleen nog Simon Yates bij zich. Pogacar had meer ploeggenoten bij zich en leek die ook te willen gebruiken met het oog op de ritzege. Wellens liet Roglic en co niet al te ver wegrijden. Na de lastige Col du Pré had de kopgroep, die flink uit elkaar was geslagen op de klim, een voorsprong van een kleine minuut.
Vooraan waren Roglic, Martinez en Paret-Peintre de beste klimmers. Martinez kon zo de volle buit pakken op de top van de Col du Pré en deed daarmee een goede zaak in het bergklassement. Toch leek de strijd voor de bolletjestrui bijna onbegonnen werk voor de jonge Fransman, want het peloton maakte in de vallei heel wat tijd goed (én Pogacar stond nog voor hem in het klassement). Ze rekenden de achtergebleven aanvallers in en kwamen op een halve minuut van Roglic, Martinez en Paret-Peintre. Er werd met andere woorden razendsnel gereden in de laatste bergrit.
Vreemd genoeg kwam het kopwerk in het peloton niet alleen van de mannen van UAE, maar ook van de renners van Uno-X Mobility. Kopman Tobias Halland Johannessen zag namelijk dat Kévin Vauquelin, de man voor hem in het klassement, gelost was en probeerde de Fransman verder op achterstand te rijden door Andreas Leknessund op kop te zetten. Vauquelin verloor steeds meer tijd en kende een echte off-day.
Pogacar kreeg hulp uit onverwachte hoek – foto: Cor Vos
Roglic redt het niet, Arensman nog in peloton
Roglic en co zagen het peloton heel even op een twintigtal seconden komen, maar daarna kregen de drie renners weer wat meer vrijgeleide. Met een minuut voorsprong doken ze de afdaling na de top van de Cormet de Roselend in. Dat was een zeer lange afdaling, waarin Roglic zijn medevluchters onder druk zette. Uiteindelijk bleef Roglic nog in zijn eentje over, Martinez en Paret-Peintre werden gegrepen door het peloton. Daar reed nog altijd een onverstoorbare Wellens op kop.
Wellens rekende niet veel later ook de eenzame Roglic in, die dan quasi meteen overboord ging. Zo begon een uitgedund peloton samen aan de laatste zware klim van de negentiende rit en van de Tour de France tout court, de beklimming van La Plagne (19,4 km aan 7,2%). Dat was het sein voor Decathlon AG2R La Mondiale om het initiatief over te nemen, in functie van Felix Gall. Een tiental renners kon nog volgen, met daarbij ook nog Nederlander Thymen Arensman.
Pogacar, Vingegaard én Arensman
Pogacar en Vingegaard hadden elk nog een ploeggenoot bij zich met respectievelijk Jhonatan Narváez en Simon Yates. Arensman zag op veertien kilometer zijn moment daar om aan te vallen, maar de klimmer van INEOS Grenadiers werd al snel gecounterd door gele trui Pogacar. Die ging op en over Arensman, mét Vingegaard in zijn wiel. De Deen nam na de demarrage echter niet over, waarna Arensman weer kon komen aansluiten.
Arensman kwam dicht bij een tweede ritzege in de Tour – foto: Cor Vos
De Nederlander viel vervolgens meerdere keren aan, maar telkens dichtte Pogacar het gat. Vingegaard bleef nog altijd in het wiel van de Sloveen zitten, die dat op zijn beurt duidelijk beu was. Bij een volgende aanval van Arensman reageerde Pogacar niet, waardoor Arensman snel een mooie voorsprong te pakken had. In de achtergrond kwamen een aantal andere favorieten weer aansluiten bij Pogacar en Vingegaard, wat mede te danken was aan kopwerk van een zeer sterke Frank van den Broek.
Gouden kans voor Arensman
Gall zette zich dan maar weer op kop van de groep met favorieten, waardoor de voorsprong van Arensman rond de 30 seconden bleef hangen. Op een kleine zeven kilometer van de streep kwam er een nieuwe aanval van Pogacar, maar daar zat niet zó veel op. Vingegaard, Onley en Lipowitz konden relatief makkelijk volgen. Arensman – die Michael Boogerd kon opvolgen op La Plagne – moest op die manier amper iets van zijn voorsprong prijsgeven, waardoor het er niet onaardig uitzag voor de renner van INEOS Grenadiers.
De prijs voor de strijdlust had Arensman al binnen, maar ook de ritzege was nog binnen handbereik op drie kilometer van de top. Pogacar voerde het tempo wel lichtjes op, waardoor Arensman een tiental seconden van zijn voorsprong verloor. Pogacar bleef echter wachten om een definitieve aanval te lanceren, waardoor het een bloedstollende finale werd.
Tactisch en zeer sterk, zo deed Arensman het – foto: Cor Vos
Arensman doet het
In de voorlaatste kilometer moest Onley de rol lossen, waarna Lipowitz tempo begon te maken om de renner van Picnic PostNL de genadeslag toe te dienen. De Duitser bracht Pogacar en Vingegaard zo dichter bij Arensman, die bij het ingaan van de laatste 500 meter wel nog steeds een voorsprong van een tiental seconden had.
Het werd nog een echte nagelbijter, maar er kwam geen grote explosie meer van Pogacar of Vingegaard. Het was de Deen die op enkele honderden meters van de streep nog een poging deed, maar hij kwam te laat. Zo won Arensman op fenomenale wijze zijn tweede ritzege in de Tour en volgde hij Boogerd op. Vingegaard werd nog tweede, voor Pogacar. Lipowitz kwam als vierde over de streep en stelde zo zijn derde plaats in het eindklassement en witte trui veilig.
RIT 
AK 
JONGEREN 
BERG 
PNT 
C 
In de RIDE Magazine Zomergids 2025 (€12,50) lees je een uitgebreid interview met wereldkampioen Tadej Pogačar. De Sloveen kwam spontaan naar de Alpecin Barbershop voor een knipbeurt en dat draaide uit op een interessant interview. Pogačar praat over het pakken van KOM's en het nastreven van nieuwe doelen. Bestel jouw exemplaar van het zomernummer 2025 van RIDE Magazine hier!!
NEE, dit was niet dom of slecht van Vini. Pogi reed de hele klim hard op kop en klopt Vini iedere etappe al in de sprint. het leek er continu op dat Arensman binnen schot was en vini gokte erop om 1 aanval te bewaren. Ik denk zelfs dat, als hij eerder aangevallen had en Arensman terug was gepakt Pogi m gewoon geklopt had.
Had hij een andere tactiek kunnen toepassen, ja. Was dit dom, nee.
Ok, ik ga hier verder niet over in discussie. Ik ga verder genieten van de overwinning.
Daar jaag je Kooij dan voor weg.
Moet Visma een compliment geven in hoe ze nu al tien jaar bijna alle mooie momenten van het Nederlandse mis weten te lopen.
Voor de etappe roepen dat je Tourwinst nog niet opgeeft en vertrouwen hebt om nog 5 minuten te kunnen goedmaken, maar tegelijkertijd niet het vertrouwen hebben om van Pogacar weg te kunnen rijden of de sprint te kunnen winnen als je 1 keertje overneemt nadat je concurrent al kilometerslang alleen kopwerk doet?!
Als je wil winnen, moet je durven verliezen, en dat heeft Vingegaard nagelaten. Zo’n grote schrik om mogelijk 2de te worden in een sprint, dat hij niet meerijdt en zo met zekerheid max 2de wordt.
Draai of keer het hoe je wil, gewoon dom en laf gekoerst en zo de kans op ritwinst zelf weggegooid.
Dit was juist de tactiek maar diva Pogacar vond het niet leuk dat ze een keer profiteren van hem.
Vandaag rijdt UAE een heel hard tempo en is zijn hele ploeg eraf. Het liefste rijdt hij op de slotklim ook iedereen op een hoop en pakt ie geel. Maar dat zit er niet in. Dus past ie de logische tactiek toe zodat ie misschien nog de etappe kan winnen.
Is toch te bizar voor worden dat de nummer 2 van de Tour die zo vaak heeft aangevallen hier door een paar bankzitters wordt uitgemaakt voor een anti wielrenner.
Treurig vind ik dat
Helaas geen all-in of all-out gezien, terwijl al dagenlang dat geroepen werd bij monde van VLab. En Jonas zelf ook enige dagen de Tour is nog niet voorbij... Mss toch een verkeerde tactiek mbt 'het plan'. Of was er geen plan B? Jammer, want ze leken wel de sterkste ploeg.
Jep, tactische masterclass. Zo stond het ongetwijfeld in het vooraf uitgedokterde plan.
Vingegaard en Pogi hebben beiden gegokt en verloren. Als Pogi wat meer had gegokt en 10 seconden extra op Arensman dicht had gereden, wellicht had hij dan nog steeds het sprintje van vingegaard kunnen winnen en daarmee de etappe. Zo kan je het ook bekijken.
Tactisch steekspel en renners die aan elkaar gewaagd zijn ipv watt gods die iedereen er overal vanaf rijden, dat maakt mijn insziens wielrennen juist zo’n spannende en interessante sport
Na Pogacar is Arensman toch wel de 2e meest succesvolle renner deze Tour. Winnen op Superbagneres en La Plagne. Wat bizar sterk!
Neemt niet weg dat Arensman een geweldige Tour rijdt en ook nog kans mag maken op de superstrijdlust. Het is hem gegund.
Sowieso zijn de enige groene truien die me echt nog bijstaan die van Matthews voor Sunweb destijds, met hulp van Barguil in de bollentrui, en in mindere mate die van Van Aert (omdat ik daarbij niet weet wie zijn concurrenten waren en bij Matthews wel).
Die Tour was zo dicht als je als Nederlandse ploeg bij het Bau en Lau gevoel kunt komen met twee buitenlanders.
Als Vingegaard ook maar 1x had overgenomen was Pogacar ermee naar de streep gereden en had hij er vrede mee gehad dat de beste man uiteindelijk won, want Pogacar wil altijd koersen en méér dan zijn deel van het werk doen als sterkste renner ter wereld, maar met renners die niet willen koersen heeft hij helemaal niets. En terecht, hij heeft al 4 zeges en het geel. Voor hem was dit gewoon bonus geweest.
Als je de hele dag je team op kop zet en je bent de sterkste. Dan moet je het op die slotklim ook zelf managen.
Jonas was kansloos voor het klassement, beste kans was Pogi laten rijden en hem kunnen pakken op de streep voor de etappe. Gegokt en verloren. Zelfde gold voor pogi in de Ventoux etappe toen ie niet overnam. Daar hadden ze ook kans gemaakt op de etappe.
Uiteindelijk zullen ze allebei balen
Kans dat je rit wint als je met Pogi voorop rijdt: Niet gigantisch, maar wel een stuk groter.
Als hij eerst (zelfs al is het maar doen alsof - overnemen met een slappe ketting zoals José De Cauwer dat zo mooi omschrijft) mee het gat dichtrijdt en dàn in het wiel blijft zitten rijdt hij een verstandige koers, nu koerste hij gwn dom en smeet hij zijn eigen ruiten in.
Verwachtte hij nu echt dat Pogacar, wiens Tour al compleet geslaagd is doordat die al 4 ritten won en de gele trui draagt, hem als een overijverige junior de rode loper zou uitrollen?
Moest daar nu iemand rijden die zijn Tour enkel nog kan redden door ritwinst zou je daar eventueel nog op kunnen gokken, maar ook die gaan dan in principe gwn temporiseren en proberen jou uit het wiel te kletsen.
Dit scenario kon zelfs het kleinste kind zien aankomen, hier zijn simpelweg geen excuses voor. Voor een ploeg die altijd pretendeert de koers te analyseren en een plan te hebben, was dit gewoon oerdom gekoerst.
En het is niet voor het eerst dat ze een compleet onvermogen demonstreren om hun vooraf opgestelde plan te kunnen aanpassen, als de benen van hun renners of de situatie in de koers dat vereist.
Ben bang dat met Zeeman ook meteen het meeste koersinzicht is vertrokken.
No way dat Pogacar zijn ploeg de hele dag zich helemaal uit elkaar laat trekken om iemand anders te laten winnen en Vingegaard te jennen. Daarnaast weet Vingegaard ook dat als hij te vroeg aangaat, hij altijd op een counter van Pogacar loopt en ook tweede wordt. Die twee hebben de benen gevoeld en niemand van ons kan dat zeggen
Nog effe: die bollen?
Hetzelfde gaat gebeuren in de Vuelta. Plek 2 it is. Pogacar zal ongemotiveerd moeten zijn, willen anderen kans maken. Op de langere beklimmingen en muurtjes gaat hij weer z’n slag slaan.
Blijkbaar wilde Pogacar niet zo graag winnen om de kans te lopen van Vingegaard te verliezen qua etappewinst.
Vingegaard denkt alleen in een eindsprint kans te maken, maar komt te laat.
Voorts heel knappe rit van Arensman. Pogacar reed misschien niet 110% door, maar hij heeft deze zege absoluut niet gestolen. Zou hem in het vervolg beter passen misschien. Niet meer voor klassement willen gaan om dan een mokerslag in week 1 te krijgen, gewoon tijd pakken en dan voor ritten en bergtrui gaan. Overigens ook een verbazingwekkende Van den Broek, zo diep in koers het tempo bepalen in de laatste bergrit van de ronde is niet iedereen gegeven.