Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Tour 2024: Jonas Vingegaard slaat aanval Pogacar af in knotsgekke bergrit en stunt met ritzege in sprint
De Tour de France-etappe naar Le Lioran is uitgedraaid op een spektakel tussen de favorieten en gewonnen door Jonas Vingegaard. In een razendsnelle rit door het Centraal Massief, met vier beklimmingen in de laatste 50 kilometer, plaatste Tadej Pogačar een serieuze aanval op de Puy Mary, maar wist Vingegaard een gat van ruim 30 seconden te dichten. In Le Lioran draaide het uit op een sprint-à-deux, die verrassend werd gewonnen door de Deen. Remco Evenepoel werd derde en zag Primož Roglič vallen in de slotfase.
De elfde etappe van de Tour de France naar Le Lioran werd vooraf gezien als een echte vluchtersetappe. Het ging continu op en af, met in de laatste 50 kilometer de Col de Néronne (3,8 km à 9,1%), Puy Mary Pas de Peyrol (5,4 km à 8,1%), Col du Perthus (4,4 km à 7,9% met extra bonificaties) en de Col de Font de Cère (3,3 km à 5,8%). De rit was goed voor een totaal van ruim 4.350 hoogtemeters, waar meerdere scenario’s mogelijk waren.
Denderende, donderende openingsuren
In de openingsfase werd slag om slinger gedemarreerd. Meerdere groepjes probeerden in de vlucht van de dag te raken, maar al die pogingen strandden. Opvallend was dat Visma | Lease a Bike meermaals een poging deed om renners mee te sturen in de vlucht, met onder meer Wout van Aert, Bart Lemmen en Christophe Laporte, maar daar stak UAE Emirates dan weer een stokje voor. Op die manier was er lange tijd geen kopgroep vooruit die echt de zegen kreeg van het peloton.
foto: Cor Vos
Uiteindelijk was een aanvalslustige Richard Carapaz (EF Education-EasyPost) de aanstoker van de vlucht van de dag. Nadat een eerdere poging van de olympisch kampioen strandde, had een poging met Mattéo Vercher (TotalEnergies) meer succes. Paul Lapeira (Decathlon AG2R), Ben Healy (EF Education-EasyPost), Oier Lazkano (Movistar) en Oscar Onley (dsm-firmenich PostNL) sloten aan, net als Julien Bernard (Lidl-Trek), Bruno Armirail (Decathlon AG2R), Romain Grégoire (Groupama-FDJ), Guillaume Martin (Cofidis), waardoor tien vluchters vooruit reden. Pas na 90 kilometer kregen zij de ruimte van het peloton.
UAE Emirates geeft kopgroep weinig ruimte
Alhoewel, de troepen van UAE Emirates lieten de voorsprong niet verder oplopen dan 2.34 minuut. Zou het dan toch een strijd der favorieten worden in het Centraal Massief? De voorsprong van de koplopers werd door Nils Politt en Tim Wellens rond de twee minuten gehouden. Dat de renners meer dan 30 (!) minuten voor het snelst voorziene tijdschema reden, tekende hoe hard de renners reden en hoe zwaar de finale ging worden.
De kopgroep begon uiteindelijk met minder dan minuut aan de Néronne, de eerste klim van de finale, omdat er in het pak serieus gesprint werd naar de voet. Dat ging ten koste van Van Aert, die te hard een bocht instuurde en ten val kwam. De rest kon hem net ontwijken. Op de Néronne nam UAE het initiatief, terwijl de kopgroep uiteen spatte door een hoog tempo van Lazkano en Healy. Alleen Carapaz kon nog terugkeren, maar op de eerste flanken van Puy Mary kwamen de favorieten al gevaarlijk dichtbij. Het was toen wachten op een aanval.
foto: Cor Vos
Verschroeiende aanval Pogacar op Puy Mary
Na werk van Pavel Sivakov, Juan Ayuso – die vervolgens wel loste – en Adam Yates was de favorieten uitgedund tot een groep met Pogacar, João Almeida, Jonas Vingegaard, Wilco Kelderman, Primoz Roglic, Remco Evenepoel, Carlos Rodriguez en Giulio Ciccone. Al de rest was al gelost op de steile stroken, waarna de gele trui wegknalde op 600 meter van de top. Hij sloeg direct een gat, terwijl Roglic en Vingegaard elkaar vonden en daarachter Evenepoel zijn eigen tempo koos. Dat was de top-4 op de top, op 30 kilometer van de meet.
Vingegaard had Roglic nog gelost en kwam kort achter Pogacar over de top, maar in de afdaling liep de Sloveen uit naar 12 seconden. Roglic volgde op 17 seconden en sloot aan bij zijn oud-ploegmaat, terwijl Evenepoel al op ruim 30 seconden volgde in de afzink. De Belg kreeg daar aansluiting van Rodriguez, Ciccone, Almeida en Yates. De gele trui nam alle risico’s in de afdaling en daarbij slipte hij ook een keer weg, maar wist hij overeind te blijven. Desondanks liep Pogacar steeds verder uit; vlak voor de Col du Perthus (4,4 km à 7,9%) kon de groep-Evenepoel zo aansluiten bij Vingegaard en Roglic.
Vingegaard herpakt zich en dicht kloof van 30 seconden
Op die Perthus was het Vingegaard die in de achtervolging aan de boom schudde. Evenepoel en Roglič konden in eerste nog volgen, maar moesten een voor een afhaken bij de kopman van Visma | Lease a Bike, die het gat op Pogačar verkleinde van 33 seconden naar 19 seconden. Het werd een man-tegen-mangevecht, want daarachter kon Evenepoel aansluiting vinden bij Roglič, al was dat wel 50 seconden achter Pogi. Ondertussen kwam Vingegaard steeds dichterbij; vlak voor de top van de Perthus sloot hij aan, waarna Pogačar met moeite 8 bonificatieseconden pakte. Vingegaard (5 seconden) en Evenepoel (2 seconden) grepen ook nog boni’s.
foto: Cor Vos
In de afdaling draaiden Pogačar en Vingegaard goed rond, met Evenepoel en Roglič op ongeveer 35 seconden. Wat toen nog wachtte was de Col de Font de Cère (3,3 km à 5,8%), gevolgd door een korte afdaling richting Le Lioran. Op de brede weg bleef het status quo tussen de twee duo’s vooraan, waarna de Font de Cère begon. Die was niet lastig genoeg om echte verschillen te maken; Vingegaard en Pogačar kwamen samen over de top, 30 seconden later gevolgd door Evenepoel en Roglič.
Verrassende sprintzege Vingegaard in Le Lioran
De afdaling richting de finish was smal, technisch en op sommige plekken nat. Dat zorgde voor een val voor Roglič, die onder druk gezet werd door Evenepoel en zo tijd verloor. Ondertussen gingen Vingegaard en Pogačar strijden om de ritwinst. Het draaide uit op een oplopende sprint met twee. Vingegaard maakte er een lange sprint van, waarna Pogačar langszij kwam en hem tot het uiterste dwong. Vingegaard had nog een extra jump in huis en wist verrassend de rit te winnen, waardoor hij ook nog extra bonificatieseconden pakte op de streep.
Remco Evenepoel beperkte de schade en kwam 25 seconden na Vingegaard over de finish. De gevallen Roglič volgde op 55 seconden, maar werd door de 3 kilometer-regel nog in dezelfde tijd als Evenepoel gezet. De strijd om de vijfde plaats volgde op bijna twee minuten, met een groepje met Ciccone, Almeida, Adam Yates en Landa. Kort daarachter volgde Carlos Rodriguez nog.
foto: Cor Vos
RIT 
AK 
JONGEREN 
BERG 
PNT 
C 
In de RIDE Magazine Zomergids 2025 (€12,50) lees je een uitgebreid interview met wereldkampioen Tadej Pogačar. De Sloveen kwam spontaan naar de Alpecin Barbershop voor een knipbeurt en dat draaide uit op een interessant interview. Pogačar praat over het pakken van KOM's en het nastreven van nieuwe doelen. Bestel jouw exemplaar van het zomernummer 2025 van RIDE Magazine hier!!
Als Evenepoel dit kan volhouden en zo slim blijft rijden, zou hij nog tweede kunnen worden deze Tour, al zie ik hem nog altijd een veel minder moment hebben op een van de lange cols.
Daarbij zie je dat het gehele team zijn limieten begint tegen te komen. De kopbeurten van de supersterrenformatie waren maar een handvol seconden.
De fout is naar mijn mening niet zozeer de voeding, maar eerder het idee hebben dat je overal en altijd onverslaanbaar bent. Want zo is Pogacar steeds meer gaan rijden... en praten.
Het enige lichtpunt voor Pogaçar is dat hij bijna een halve minuut op Evenepoel wint. De kloof groeit.
Misschien zit ik mis maar ik had toch ergens het idee dat Pogi toen die bij gehaald werd niet maximaal reedt.
Het leek eerder alsof die na dat slippertje wat materiaal pech had. En dat die wat schakelproblemen kende.
Mocht ik totaal mis zitten dan is de tour wel boeken toe.
En iets wat al voor onmogelijk leek de combi Giro-Tour dan is dit het bewijs.
Pogi gaat ergens nog een minuut of 10 verliezen en Jonas wint de tour alsnog.
Toch heb ik het idee dat zowel Pogi als Jonas echt niet 100 procent zijn van hun kunnen