Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Tour 2023: Mohoric wint enerverende vluchtersrit na millimetersprint met Asgreen
Video Matej Mohoric heeft de negentiende etappe van de Tour de France gewonnen. De Sloveen van Bahrain Victorious was na 173 kilometer de snelste van een kopgroep van drie. Mohoric versloeg Kasper Asgreen, de winnaar van gisteren, met miniem verschil. Ben O’Connor werd derde. Jasper Philipsen en Mathieu van der Poel, die in een achtervolgend groepje zaten, werden respectievelijk vierde en twaalfde.
De negentiende rit van de Tour de France leek op papier geschikt voor de vluchters. Onderweg naar Poligny kwamen de renners weliswaar slechts twee gecategoriseerde hellingen tegen, maar tijdens de rest van de etappe was het ook geen meter vlak. Vooral de openingsfase was pittig. Na de Côte d’Ivory (2,4 km aan 5,8%), de tweede en dus laatste gecategoriseerde beklimming, was het nog een kleine dertig kilometer naar de streep.
Explosief begin, Yates op achterstand
Nadat het peloton Moirans-en-Montagne had verlaten en het officiële startsein was gegeven, kwamen er meteen verschillende uitvalspogingen. Zo zagen we Victor Campenaerts, een van de hoofdrolspelers van donderdag, even solo voor de meute uit rijden. Later kregen Alexey Lutsenko en Mads Pedersen wat meer ruimte.
De twee reden kilometerslang tien, twintig seconden voor het peloton uit. In dat peloton ontstonden door het hoge tempo scheuren. Adam Yates, de nummer drie van het algemeen klassement, had de slag gemist en keek al snel tegen een achterstand van een halve minuut aan. Hij moest in de achtervolging. Met de hulp van enkele ploeggenoten kon hij terugkeren bij de eerste grote groep, waar het onrustig bleef. Mannen als Julian Alaphilippe, Stefan Küng, Nils Politt, Alberto Bettiol, Matej Mohoric en ook Lars van den Berg waren zeer actief.
Alaphilippe en Küng in het offensief – foto: Cor Vos
Eindelijk een kopgroep
Alaphilippe en Politt zaten ook in de uiteindelijke ‘vroege’ vlucht, die zo’n 120 kilometer voor het einde dan toch tot stand kwam. De overige zeven renners vooraan waren Tiesj Benoot, Victor Campenaerts, Matteo Trentin, Jack Haig, Mads Pedersen, Warren Barguil en Georg Zimmermann. Een grote voorgift kregen zij aanvankelijk niet, want Uno-X, Israel-Premier Tech en EF Education-EasyPost bleven achtervolgen. Het gat bleef zo beperkt tot ongeveer een minuut.
Met nog negentig kilometer te gaan, was er dan een opmerkelijk moment. Politt brak zijn ketting en vroeg om een fiets van de neutrale Shimano-wagen, maar kreeg tot drie keer toe een fiets die niet paste, dan wel het verkeerde pedaalsysteem had. De onfortuinlijke Duitser viel zo terug in het peloton. De overgebleven aanvallers waren een grote motor kwijtgeraakt en dat leek meteen gevolgen te hebben voor de voorsprong. Bij de tussensprint, waar Pedersen als eerste doorkwam, was het verschil geslonken tot een halve minuut.
Campenaerts leidt de kopgroep – foto: Cor Vos
Groep met Philipsen en Van der Poel maakt de sprong
Philipsen tikte de streep van de tussensprint als eerste renner van het peloton aan. Daarna trok hij door, waardoor de groep in twee stukken brak. Zo’n dertig renners probeerden naar de acht koplopers toe te rijden. Naast Philipsen, waren dat onder meer Mathieu van der Poel, Dylan Groenewegen en Tom Pidcock. Ook EF Education-EasyPost, Uno-X en Israel-Premier Tech, de ploegen de aanvankelijk de slag hadden gemist, zaten nu allen met meerdere renners mee.
Intermarché-Circus-Wanty, dat enkel Zimmermann meehad, sputterde nog even tegen, maar uiteindelijk viel het stil in het peloton. Jumbo-Visma nam de controle en gaf de grote groep ontsnappers de ruimte. Campenaerts en Simon Clarke (Israel-Premier Tech) waren daar op dat moment al weggereden met hun tweetjes. Ondanks het werk van Uno-X, pakte het duo al gauw bijna een minuut.
Campenaerts en Clarke – foto: Cor Vos
O’Connor, Mohoric en Asgreen
Het verschil was alweer wat gereduceerd toen Clarke op 32 kilometer van het einde kramp kreeg. Campenaerts moest alleen door en zag aan de voet van de Côte d’Ivory (2,4 km aan 5,8%) drie renners aansluiten: Ben O’Connor, Matej Mohoric en Kasper Asgreen, de winnaar van donderdag. De Lotto Dstny-renner kon nog even aanhaken bij de frisse krachten, maar uiteindelijk ging het toch te snel. Hij zakte terug in de achtervolgende groep. Het eerste deel van die groep – met onder meer Pedersen en Van der Poel – had op de top een achterstand van vijftien seconden op de drie koplopers.
Terwijl Groenewegen en Philipsen terugkeerden bij dit eerste deel van de groep, groeide de voorsprong van de drie aanvallers weer. Christophe Laporte dacht het gat niettemin te kunnen dichten. Hij kreeg echter Mathieu van der Poel op zijn wiel en de Nederlander nam niet over. Hij had met Philipsen de snelste man van de Tour achter zich. Toen MVDP even later met Bettiol, Zimmermann en Matteo Trentin wegreed, deed hij wel zijn beurtjes.
Millimetersprint
Door het spel met de wind, ontstonden er bij de achtervolgers nog meer scheuren. Al was er ook een samensmelting. Luka Mezgec, Laporte, Pidcock, Pedersen en Philipsen kwamen bij de groep Van der Poel, die desondanks weer wat terrein begon te verliezen ten opzichte van het leidende trio. Met nog vijf kilometer te gaan was het verschil, dat even was teruggelopen tot vijftien seconden, weer gegroeid tot boven de halve minuut. Het zou tussen O’Connor, Mohoric en Asgreen gaan.
De drie begonnen samen aan de slotkilometer, waarin O’Connor zijn vluchtmakkers probeerde te verrassen door van ver aan te gaan. Asgreen sprong naar het wiel en lanceerde vervolgens zijn eigen sprint. De Deen leek op weg naar zijn tweede zege op rij, maar met een jump kwam Mohoric in de slotmeters nog naast hem. En er voorbij, zo bleek even later. De Sloveen won de rit met miniem verschil. Asgreen was tweede, O’Connor derde. Een kleine veertig seconden later sprintte Philipsen naar plaats vier, na een lead-out van Van der Poel, die zelf twaalfde werd.
foto: Cor Vos
Mooi verder om te zien dat Asgreen weer opleeft na een lastig voorjaar. Knap gekoerst van het trio op kop, al had O'Connor echt meer kunnen bluffen. Daar was ik verbaasd over.
Leek teken te doen dat hij niet meereed omdat Philipsen erachter zat, maar een normale van der Poel draait dan gewoon mee, denk dat hij voelde dat hij het momenteel niet zou halen tegen deze Laporte.
Heb me in de finale weer verbaasd over Alpecin. Toen ze in opkomst waren was het een leuke ploeg, nu hellen ze over naar agressief en arrogant. Net als gisteren missen ze toch vooral weer een kans op +1, ook al hebben ze er al 4.
Edit: ah, volgens Jasper en Alpecin lag het aan de motoren voor de kopgroep. Nou, ik heb het idee dat hij en Mathieu het grotendeels aan de motoren voor het peloton te danken hebben dat de oorspronkelijke kopgroep aanvulling kreeg vanuit het peloton na de tussensprint. Anders hadden ze er vooraan überhaupt niet bij gezeten.
Na de finish kregen de motards de schuld van meneertje!
Met Mohoric een prachtige ritwinnaar!
Misschien goed nieuws voor Van Baarle of Kooij, mogelijk kan van der Poel dan met een sportieve zelfmoordpoging meteen enkele andere favorieten mee doen sneuvelen.
Toch mooie etappes twee dagen achter elkaar.
Mooie winst voor Mohoric die je als speerpunt in een uitstekende WK selectie zetten kan zonder zelfs Pogacar te hoeven uitmergelen of Roglic uit zijn vuelta focus te halen.
Denemarken de sterkste equipe naast Belgie en nu met Asgreen een tweede speelbare kopman zoals NL die met een van Baarle heeft. Dat maakt enorm veel uit.
Als Belgie het wk aanpakt zoals Jumbo monstercolritten kunnen ze met Philipsen de WK gewoon binnenhengelen. Dat gaan ze niet als zodanig voor elkaar krijgen. Wat ze gaan doen is polderen tussen de kopmannen op een manier waar we hier in het noorden jaloers op zijn.
MvdP deed zijn best maar leek te hangen tussen eigen kans en die van de student, hopelijk weet hij die focus voor Glasgow van zich af te schudden. Ik zit me wel af te vragen hoe hij daar überhaupt wil gaan winnen, wat is het plan? Vandaag de dag zijn er zoveel sterke tegenstanders in een spurt na zware koers, nooit gezged dat hij eenander er per definitie opleggen gaat.
aangezien hij er al eentje binnen heeft, had hij dat gewoon aan mohoric moeten overlaten, die werd nu in een zetel naar de finish gebracht
Philipsen weer sterk trouwens tussen de klassieke types. Zet hem maar op zelfde hoogte als Van Aert en Evenepoel voor het WK. Alert vooraan koersen en dan is er veel mogelijk.
Hoe gaat dit lopen nu? Voor REVKET is het parcours eigenlijk te week, voor van Aert is het erg lastig om de sweet spot te vinden tussen gedecimeerde spurt en massale aankomst. Philipsen aan de meet afleveren hebben ze absoluut het team en de kracht voor.
Wat is de stem van Belgie (het volk) : is Philipsen al wat terrein aan het winnen qua starboyschap? Die bondscoach van ‘jullie’ lijkt me een gevoelig type daarvoor.
Van Aert de populairste maar maakt het moeilijk af. Denk dat het idee All4Wout bij niet zoveel Belgen meer leeft. Zal het wellicht in de laatste 2 ronden mogen proberen en kan sprinten in een klein groepje.
Evenepoel kan volgens mij op elk parcours wel een gevaar zijn. Zie maar het BK, wel tegen een andere tegenstand uiteraard. Denk dat men het over het algemeen wel eens is dat die zijn eigen kans moet kunnen gaan, tenzij er een type Colbrelli aan zijn wiel plakt. Kan de andere sterke blokken ook pijn doen, en hem kennende er vroeg aan beginnen.
Philipsen voor deze Tour geen serieuze factor maar ondertussen wel aan een succesvoller seizoen bezig dan Van Aert. Wie gaat hem kloppen als hij er op het eind nog bij zit? 1 mannetje als lijfwacht wellicht, idealiter Stuyven die ook kan aantrekken.
Maar waarom zou Philipsen ook niet durven meeschuiven in een ontsnapping? Zal “meester-tacticus” Vanthourenhout wellicht verbieden en hem opsparen voor een mogelijke sprint van een grotere groep. Compromis voor WVA/REV dat zij de kopmannen zijn en Philipsen zijn kaart enkel wordt getrokken in geval van een sprint.
Denk dat de koers het wel gaat uitmaken wie uiteindelijk in kansrijke positie komt, het blijft uiteraard een WK met veel andere sterke ploegen met hun eigen plannen. Hoop dat Vanthourenhout ondertussen heeft geleerd om niet te veel vast te houden aan de op voorhand gemaakte plannen en wat meer ruimte voor improvisatie te laten. En Evenepoel gaat net als vorig jaar toch gewoon zijn eigen zin doen, vermoed ik.
Mads vond ik weer beresterk!
haha, ik ging ook kijken tot de vroege vlucht gevormd was en dat wat nuttigs gaan doen tot de finale. :-)