Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Tour 2022: Van Aert verslaat Matthews en Pogacar in heuvelrit naar Lausanne
Wout van Aert heeft de achtste etappe in de Tour de France gewonnen. De Belg versloeg Michael Matthews en Tadej Pogacar op de lastige aankomst in Lausanne. Pogacar verstevigt, dankzij de bonificatieseconden aan de streep, zijn leiding in het algemeen klassement.
Na Denemarken, Frankrijk en België, trok de Tour de France op dag vier naar het vierde land van deze editie. Vanuit het Franse Dole zette het peloton namelijk koers naar het Zwitserse Lausanne. De renners kregen een 184 kilometer lange heuvelrit voorgeschoteld. Op de route lagen vier korte bergjes van tussen de drie en vijf kilometer. Een kleine vijftig kilometer van het eind rondden de renners de top van de voorlaatste helling.
De finishstreep was vervolgens getrokken op de Côte du Stade Olympique. Deze 4,8 kilometer lange klim kent in de voorlaatste kilometer een piek tot 12%. Door een korte afdaling halverwege het heuveltje komt het gemiddelde uit op 4,6%.
Geletruidrager Pogacar betrokken bij valpartij
Het peloton vertrok iets na één uur ’s middags vanuit Dole met 170 renners, twee minder dan er gisteren gefinisht waren. Vegard Stake Laengen, uit het team van geletruidrager Tadej Pogacar, en Geoffrey Bouchard verlieten beiden de wedstrijd na een positieve coronatest. De overgebleven renners reden er in de vlakke openingsfase niet minder hard om: na het startschot zat het tempo erin door meerdere demarrages van coureurs die in de vlucht van de dag wilden komen.
De drie vluchters – foto: Cor Vos
Aanvankelijk zagen we een groepje van vier met bolletjestruidrager Magnus Cort een stukje voor het peloton uitrijden, maar zij kregen niet de ruimte. Later deden Mattia Cattaneo (Quick-Step Alpha Vinyl), Fred Wright (Bahrain Victorious) en Frederik Frison (Lotto Soudal) een poging. Toen ze zo’n twintig seconden voorlagen, was er in het peloton een massale valpartij. Het grootste slachtoffer daarvan was Kevin Vermaerke, die de wedstrijd moest verlaten. Verder gingen onder anderen Nairo Quintana, Maximilian Schachmann, Ben O’Connor én geletruidrager Tadej Pogacar tegen de grond.
Drie koplopers
Pogacar kon al snel weer terugkeren. Dat was te danken aan de hulp van zijn ploeggenoten, maar kwam ook door het feit dat er in het peloton gewacht werd. Hoewel vooral Taco van der Hoorn en Quin Simmons de oversteek naar de drie koplopers nog wel wilden maken, werd de boel uiteindelijk stilgelegd. De kopgroep kreeg daarmee de zegen. Cattaneo, Wright en Frison reden een voorsprong bijeen van drieënhalve minuut, maar daar bleef het bij. Cattaneo stond namelijk nog behoorlijk dicht in het klassement. De Italiaan van Quick-Step Alpha Vinyl begon de dag als 32ste, met een achterstand van tweeënhalve minuut op Pogacar.
Van der Hoorn probeerde het nog – foto: Cor Vos
In het peloton was het evenwel niet UAE Emirates dat controleerde. Jumbo-Visma en BikeExchange-Jayco waren de ploegen die het tempo bepaalden. Bij die eerste ploeg bereidden ze ook de tussensprint voor, waar groenetruidrager Wout van Aert nipt voorgegaan werd door Jasper Philipsen. De Belg liep wel weer wat verder uit op Fabio Jakobsen, die na Christophe Laporte als vierde van het peloton over de streep kwam. Even later was er in de kopgroep een stuk minder strijd om de bergpunten. Op de Côte du Marechet en Côte des Rousses zagen we geen gevecht.
Klap op kaak van Pinot
Met nog zeventig kilometer te gaan, had het trio nog ruim een minuut voorsprong. Op dat moment besloten ze echter een tandje erbij te zetten. Zodoende liepen ze weer uit naar twee minuten. Voor Frederik Frison ging het met nog zestig kilometer te gaan echter te hard, waardoor we twee koplopers overhielden. Zij rondden samen de top van de Col de Petrá Félix, de laatste gecategoriseerde klim voor de finale.
Op deze klim kende Thibaut Pinot de nodige pech. Eerst kwam hij ten val en nadat hij terugkeerde, kreeg hij per ongeluk een klap op zijn kaak van een verzorger. Een soigneur van Trek-Segafredo wilde een tasje geven aan een van zijn renners, maar raakte daarbij Pinot in zijn gezicht. De Fransman kon zijn weg na een kort oponthoud weer vervolgen.
Controle in het peloton – foto: Cor Vos
Sprint met uitgedunde groep
In de afdaling en daarna werd het tempo in het peloton opgevoerd, waardoor Cattaneo en Wright snel van hun pluimen verloren. Wright wist uiteindelijk nog het langst stand te houden, maar ook de Brit werd in het eerste deel van de slotklim ingehaald door het peloton. Dat pak was voor de voet een tijdlang aangevoerd door Mathieu van der Poel, die zich opofferde voor Jasper Philipsen.
Eenmaal op de klim was er een aanval van Warren Barguil, maar zonder succes. Later kwam er een versnelling van BORA-hansgrohe. Lennard Kämna, die gisteren net naast de zege greep, bepaalde het tempo. Op 1,5 kilometer van de streep kwam er een overname van Rafal Majka. Uiteindelijk probeerde niemand het meer met een aanval en werd het een sprint. Daarin zat Wout van Aert enigszins opgesloten, maar toch wist hij er uiteindelijk uit te komen en Michael Matthews te remonteren. De Australier werd opnieuw tweede, voor Tadej Pogacar.
Bleef kalm, geen nood aan de man
Geen oorlog dit keer
Neutraal des te meer
’t is Sabbat, zo lang het nog kan
Vreemde betekenis heb jij van "met rasse schreden naderen"
Gisteren was van Aert zijn voorsprong op Pogacar in het groene klassement 95 punten, vandaag 136 punten.
Correct, had mij anders uit moeten drukken. Ik anticipeerde op wat komen gaat, Pogi gaat waarschijnlijk meer ritten winnen.
Meen je dit nu?
Van Aert oogde totaal niet moe. Kom op zeg
En daarop stellingen baseren. Sjo-ng-e-jo-nge
Wout 265
Fabio 149
Pogi 128
Tweede plek voor Matthews zag je ook van ver aankomen. Hij zal het vanuit de vlucht moeten doen om van Van Aert af te geraken.
Fronsen
Wacht ik ben Groenewegen en Jakobsen vergeten, die kunnen als ze de bergen overleven nog wel eens winnen in Parijs
Nee, hij niet. Gratuit.
Vast ook van mening dat het vreemd is dat de gemiddelde Europeaan wél ontvankelijk is voor Oekraïnse vluchtelingen binnen te halen, i.p.v. pakweg een Syriër?
Geef alleen mijn twijfel weer, leg dat niemand anders op.
Overigens is fan zijn, muziek, kunst, cultuur wel degelijk ergens op gebaseerd en zo ook bij sport. Ik vind gewoon een disclaimer vooraf dat er wel het juiste paspoort aan vast moet zitten vreemd. Trouwens net zo goed als dat de artiest dan ook nog eens iemand dient te zijn die je mag, dat kan makkelijk los van elkaar.
Supporters die altijd liever hebben dat hun vlaggetje wint...
Tja dat mag. Maar dan is dus het koersverloop van ondergeschikt belang.
Ik denk dat bij de "liefhebbers", het koersverloop voorop staat.
En wie der dan wint is van ondergeschikt belang.
Waarom zijn supporters van vlaggen zo trots?
Omdat die sporter hun nationale normen, waarden en cultuur deelt?
Dat lijkt me nobel.
Omdat zij als eerlijke belastingbetaler voor een optimale ontwikkelingsomgeving voor die sporter hebben gezorgd?
Dat gun ik ze heel erg.
Maar in de praktijk gaat dat niet altijd op.
Max Verstappen en MVDP hebben hun vaardigheid ontwikkeld in het veel beter georganiseerde (kuch) België.
Grappig dat ik je er vandaag niet over hoorde, waar zou dat aan liggen?
Arensman weegt te zwaar voor een echt klassement. 5 kg moet er af, maar dat gaat niet lukken met zijn lengte.
Zelfs dan is de gemiddelde snelheid niet zo laag.
Er komen niet zoveel kansen voor ploegen als B&B, Wanty, Total, Cofidis en noem ze maar op. Dan moet je je niet als een klein kind laten wegzetten door de slokops van het peloton, die er vervolgens ook vandaag weer gewoon met de prijzen vandoor gaan.
Wordt met de mantel der liefde bedekt.
Waar zit de kritische NLer nu?
Oh ja, TDekker werd weggehoond.
"Ok mannen, uitdewaaier op Wielerflits wilt dat Mathieu zich laat zien en wint, dus gaan we voor Jasper gewoon om hem een neus te zetten. Moehahahahahahaha"
De echte reden is dat hij ongeveer anderhalve km op kop trok en dan moest lossen. 2 dagen geleden was een compleet dieptepunt, en hij is zich nu aan het terugvinden. Als hij voor zichzelf had gereden denk ik niet dat hij veel verder was geraakt dan Philipsen
Komt ontzettend authentiek over.
Maar ik begin een beetje Wout moe te worden.
Drinkt ie wel eens een biertje teveel ? eet die weleens een hamburger ? Schopt die wel eens tegen een bidon ? Steengoede renner MR perfect.
Maar er rijden nog 150 renners mee die ik ook wat gun
P.S. Nog iemand die te klagen heeft over de selectie van Van Hooydonck?
Los daarvan: nee, ik ben het nog altijd niet eens met het beschouwen van een troostprijs als hoofdprijs en met de focus op punten en ritzeges met Van Aert. Maar daar ga ik niet over en aangezien dat kennelijk wel een doel is, is de selectie van Van Hooydonck prima te rechtvaardigen. Maar maak het niet groter dan het is.
Zo kon het nog soberder.
Ritten in de Emiraten zijn meestal ook vrij gelijklopend, om maar niet van de ZLM tour te spreken.
Arm Matthews, ik gun het hem. Toch content.
WVA stilaan toch bij de 20 grootste coureurs uit de Belgische geschiedenis...
1. Eddy Merckx
2. Freddy Maertens
3. Tom Boonen
4. Roger de Vlaeminck
5. Rik van Steenbergen
6. Rik van Looy
7. Phillipe Thys
8. Phillipe Gilbert
9. Johan Museeuw
10. Lucien van Impe
11. Erik de Vlaeminck
12. Sven Nys
13. Sylvère Maes
14. Wout van Aert
15. iemand uit het wielergeslacht Buysse
16. Peter van Petegem
Dit zijn diegene waar ik al kan komen die toch in ieder geval bij de beste horen. Nog voorstellen? Ik moet toegeven dat ik het wielrennen nog niet zo lang volg als de meeste hier en dat Mountainbike en Baanwielrennen mij redelijk onbekend zijn.
En mijn alltime favorite, VDB.
Daarnaast heb je ook gewoon sterkere en zwakkere generaties. Boonen zei zelf dat Van Aert een veel completere renner is dan hijzelf ooit was. Wissel je Van Aert & Van der Poel met Cancellara & Boonen 15 jaar terug, dan zouden Wout en Matje wellicht een gelijkaardig palmares hebben op het einde van hun loopbaan.
Conclusie: het is eigenlijk onmogelijk een objectieve ranking te maken wat "grootsheid" betreft
Die prijs bestaat 30 jaar. 3 keer won een Belg (Museeuw ‘96, Boonen ‘05 en Gilbert ‘11). Boonen stond in ‘12 nog op het podium, en dat is het dan. Tenzij je Tchmil in ‘99 als Belg ziet.
Moet al vreemd lopen denk ik als Wout dit jaar niet weer in de top-3 eindigt, voor het derde jaar op rij.
Gilbert, Boonen en Museeuw hebben wel nog een grotere erelijst en kan je denk ik wel bij de beste 10 Belgen ooit zetten, dus van Aert zou ik al bij de beste 15 durven plaatsen. Pakweg Van Avermaet of Van Petegem heeft nooit de klasse gehad die van Aert de laatste jaren tentoonspreidt.