Tour 2022: Aanvalslust Matthews beloond met zege in Mende, Pogacar en Vingegaard finishen samen
Michael Matthews heeft de dertiende etappe in de Tour de France gewonnen. De Australiër kwam na ruim 192 kilometer als eerste aan in Mende, nadat hij in de openingsfase meesprong met een omvangrijke kopgroep en op de slotklim een duel uitvocht met Alberto Bettiol. Bij de favorieten probeerde Tadej Pogacar zich te ontdoen van Jonas Vingegaard, maar daar slaagde de Sloveen niet in.
Het derde zaterdag van de Tour de France stond er geen grote bergetappe op het programma, maar de veertiende rit was ook verre van eenvoudig. Het ging de hele dag op en af. In totaal waren er vijf gecategoriseerde hellingen: de Côte de Saint-Just-Malmont, de Côte de Châtaignier, de Côte de Grandrieu, de Côte de la Fage en de Côte de la Croix Neuve-Montée Jalabert, oftewel: de welbekende klim naar Mende. Op die laatste helling zou waarschijnlijk de beslissing vallen.
Aanval Pogacar
Maar degenen die dachten dat ze het tot die slotklim rustig aan zouden kunnen doen, kwamen bedrogen uit. Al voor de eerste heuvel zagen we veel renners het proberen. En op de Côte de Saint-Just-Malmont werd het echt koers, toen Tadej Pogacar – achter een kopgroep van achttien – wegsprong uit het peloton. Met dank aan Wout van Aert kon geletruidrager de precaire situatie rechtzetten. Later schoot ook Sepp Kuss te hulp.

Kort na de start viel Pogacar Vingegaard aan – foto: Cor Vos
Door het hoge tempo in het pak, waren er de nodige slachtoffers. Vooraan werden de oorspronkelijke vluchters weer ingerekend, terwijl achteraan tal van renners de rol losten. Onder hen ook grote namen, zoals Primoz Roglic. De Sloveen zou uiteindelijk weer terug kunnen keren. Dat gold niet voor Caleb Ewan, het eerste en grootste slachtoffer. De Australische sprinter reed al gauw eenzaam achter de groep en ging een lange dag tegemoet, waarbij hij wel gesteund werd door enkele ploeggenoten van Lotto Soudal. Frederic Frison, Tim Wellens en Reinardt Janse van Rensburgh wachtten hem op.
Grote kopgroep
Uit het peloton reden – in de chaos – eerst Christopher Juul Jensen en Neilson Powless weg. Zij hadden samen geen succes. Maar die laatste was er ook bij, toen niet veel later de uiteindelijke kopgroep tot stand kwam. 23 renners sloegen de handen ineen: de reeds genoemde Powless, Bauke Mollema, Andreas Kron, Jakob Fuglsang, Benoît Cosnefroy, Thibaut Pinot, Franck Bonnamour, Quinn Simmons, Michael Matthews, Krists Neilands, Felix Grosschartner, Gregor Mühlberger, Patrick Konrad, Marc Soler, Michael Woods, Alberto Bettiol, Daniel Felipe Martínez, Rigoberto Urán, Stefan Küng, Simon Geschke, Lennard Kämna, Luis León Sánchez en Louis Meintjes. Laatstgenoemde stond met zijn 13e plaats op een kleine 16 minuten van Vingegaard het best geklasseerd.
Hoewel de samenwerking niet altijd even goed was – Fuglsang reed de groep bijvoorbeeld eens uiteen – liep de voorsprong van de koplopers snel op. Op honderd kilometer van de streep hadden ze een voorgift van bijna tien minuten, maximaal waren dat er bijna elf. Het peloton werd ondertussen aangevoerd door de troepen van Jumbo-Visma.

De kopgroep – foto: Cor Vos
Matthews gaat solo
Een tijdlang gebeurde er weinig in de grote kopgroep, maar op de top van de Côte de Châtaignier was er dan toch wat actie. Nadat bolletjestruidrager Geschke de volle buit pakte bij de bergsprint, trok Simmons door op een stuk vals plat. De Amerikaan, die eerder al een bergpuntje had weggesnoept van Geschke (om de belangen van Giulio Ciccone te verdedigen), kwam echter niet weg. Wel kwam er wat onrust in de groep. Van deze chaotische situatie probeerde Michael Matthews te profiteren: hij ging er alleen vandoor.
Diverse renners probeerden de oversteek te maken. Uiteindelijk slaagden Sánchez, Grosschartner en Kron erin om bij Matthews te komen. Al snel bleven ze echter maar met drie over vooraan, want Kron kreeg met nog 25 kilometer te gaan een lekke band. De onfortuinlijke Deen viel ver terug, maar kon nog wel weer aansluiten bij de achtervolgende groep. Die bestond nog uit zo’n tien renners. Zij begonnen met ongeveer een halve minuut achterstand op de drie koplopers aan de Côte de la Croix Neuve-Montée Jalabert.

Matthews ging in eerste instantie solo – foto: Cor Vos
Meintjes
In die groep zat ook Meintjes, die uitzicht had op een toppositie in het klassement. Op een gegeven moment was het verschil tussen de eersten in koers en het peloton namelijk meer dan veertien minuten. Zelfs Jumbo-Visma begon de dreiging te voelen en voerde het tempo op. Eerst bepaalde Roglic het tempo, later nam Van Aert over. Het zorgde ervoor dat het verschil weer iets kleiner werd.
Eenmaal op de Côte de la Croix Neuve-Montée Jalabert viel de kopgroep van drie uiteen. Matthews trok door en liet zijn twee metgezellen achter. Even leek hij op weg naar de zege, totdat Bettiol vanuit de achterhoede op kwam stomen. De Italiaan kwam bij Matthews en loste hem niet veel later. De renner van BikeExchange-Jayco toonde zich echter taai en bleef hangen op enkele meters. Toen de top in zicht was, keerde hij zelfs terug en ging hij gelijk door.
Bettiol wist hier niet meer van te herstellen, waardoor Matthews al ver voor de streep mocht juichen.
Dat neem ik nu terug
Mooi nog dat Pogi het erachter probeerde, valt toch altijd aan. Maar Vingegaard gaf geen krimp. Zou mooi zijn dat er terug wat spanning in kan komen in de laatste week maar momenteel lijkt er niks aan te doen.
The Terminator probeerde het toch weer. Echte strijder. Heeft niks opgeleverd, maar dit zien we natuurlijk graag. Altijd strijden. Niet volgen.
Verder: De Hollandsche boer uit Suid afrika...doet n goede zaak.
Die gaan gewoon vol inzetten op de rouleur/sprinteur etappes, qua grimpeurs hebben ze niet genoeg aan boord.
Dat is nu wensdenken. Volledig los van de realiteit. Uran, Martinez, Mollema en Powless niet eens top10 vandaag terwijl dat ook renners zijn die Matthews zouden moeten kunnen volgen op zo’n klim. Je hebt naam en je hebt vorm.
Je hebt met name dagvorm blijkt. Zo gek is het niet wat Harryjohan71 stelt. Cattaneo klom behoorlijk goed in de Alpen en Bagioli was vlg WF één van de kanshebbers. Gewoon een topdag van Bling. Aanhouder wint zoals Pedersen.
Bijgehaald worden, en dan die onwaarschijnlijke ommekeer.
Voor mij zijn mooiste want meest atypische overwinning.
Pogi en Vingegaard sterkste mannen. Wout bot alle punch af. Kuss ging daardoor echt stuk.
Mollema niet de topvorm. Groenewegen op de Champs dan maar?
Grote tijdlimiet elke etappe voor mijn gevoel.
Ik vind gewoon dat Matthews veel meer zou moeten kunnen dan-ie tot nog toe heeft laten zien. Hij was degene die Sagan het meest benaderde, maar die laatste keeeg jaarlijks de groene trui op een presenteerblaadje
Mooie winnaar en mooi afgemaakt door Matthews, net als Pedersen gisteren. Je moet er een hele hoop voor doen maar dan heb je wel wat.
Wout kan niet in iedere ontsnapping zitten, heeft ze overwinningen en groene trui al binnen dus nu alles op geel, snap jezelf ook wel toch als wielerliefhebber.
Bovendien krijg je de overwinningen niet cadeau. Ook al is je vorm nog zo goed er doen ook anderen mee. Dat bleek wel in de eerste week. Scoort ook maar 2 op 4 a 5 kansen. Gaat zelf ook nog eens op z'n bakkes. Daarnaast rijden er genoeg mee die in de eerste week niet direct hun neus aan het venster steken. Die hebben ondertussen ook moeten afzien, maar allicht minder dan Wout.
Toen hij vervolgens in elke zin drie keer moest melden dat Vingegaard toch echt Van Aert op zijn blote knieën moest danken zonder goed uit te leggen waarom, kreeg ik al argwaan. Na afloop van de rit heb ik het begin even teruggekeken.
Okee, Vingegaard zat kennelijk flink te slapen (waarvoor hij hopelijk een flinke uitbrander heeft gekregen) en Van Aert was wel mee met Pogacar. Maar waar reed die naartoe? Geen ploegmaats vooraan, geen bondgenoten uit het klassement met ploegmaats om door te trekken. Een heruitgave van de Vuelta-rit vanuit Sabinanigo was het allerminst.
Wel schrijnend is hoe Benoot kennelijk al fors door zijn krachten heen is, aangezien die het gat niet dicht kreeg. En ik ben ook wel benieuwd waar de rest van de ploeg op dat moment uithing. Zouden de inspanningen voor de groene trui dan toch zijn tol gaan eisen?