Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Tour 2021: Bauke Mollema bekroont lange solo met zege in Quillan
Bauke Mollema heeft de veertiende etappe in de Tour de France gewonnen. De Nederlander kwam na een solo van meer dan veertig kilometer alleen aan in Quillan. Nummers twee en drie Patrick Konrad en Sergio Higuita volgden al op meer dan een minuut.
De veertiende etappe naar Quillan kon op veel interesse rekenen van de 149 overgebleven renners. Door de aanwezigheid van drie beklimmingen van tweede categorie en twee beklimmingen van derde categorie droomde menig coureur van een ritzege in de Tour.
De strijd om de vroege vlucht duurde daarom meer dan tachtig (!) kilometer. Want elke keer als er iemand meezat, zat er iemand anders die zichzelf kansen toedichtte weer niet mee. En werd het gat weer dichtgereden.
Van Aert, Alaphilippe en Thomas willen in de vlucht
Grote namen als Julian Alaphilippe, Steven Kruijswijk, Geraint Thomas, Wout van Aert en Bauke Mollema probeerden het in de openingsfase, maar zaten niet in de vlucht met het grootste potentieel. Jonas Rickaert, Toms Skujins, Kristian Sbaragli, Anthony Turgis en Maxime Chevalier wel.
Ruim dertig kilometer verdedigden zij een voorsprong die nooit groter werd dan veertig seconden. In het peloton bleef het echter onstuimig. Met nog honderd kilometer werden zij dan ook weer tot de orde geroepen, vlak na de tussensprint in Lavelanet.
Poels en Mollema mee in de kopgroep
Wout Poels slaagde er op de Col de Montsegur dan eindelijk in om de forcing te voeren. De Bahrain Victorious-renner kreeg Mattia Cattaneo en Michael Woods met zich mee. Vanuit het peloton gingen Bauke Mollema, Guillaume Martin, Louis Meintjes, Esteban Chaves, Omar Fraile, Sergio Higuita en Patrick Konrad in de tegenaanval.
Het duurde even voor die laatste groep de kop van de koers zou zien. Op de top van de beklimming was hun achterstand ongeveer 45 seconden op de drie koplopers. Poels pakte daar vijf kostbare punten voor het bergklassement.
foto: Cor Vos
Na de Col de la Croix des Morts, waar Woods dan weer Poels nipt voorbleef, sloten de zeven renners weer aan. Even later wisten ook Valentin Madouas, Quentin Pacher, Pierre Rolland en Elie Gesbert nog knap de aansluiting te maken. Zo kregen we veertien leiders vooraan met een geruststellende voorsprong van bijna vijf minuten op het peloton.
De finale kon daarna beginnen. Een finale waarin Poels Woods nog een keer klopte op de Côte de Galinagues en diezelfde Canadees even later ten val kwam in de afdaling. Toen hij weer aansloot, zagen we een Nederlander aanvallen.
Mollema valt van ver aan
Met nog 42 kilometer te gaan ging Mollema er alleen vandoor. Binnen een mum van tijd had de renner van Trek-Segafredo een voorsprong van meer dan een minuut te pakken. Bij het oprijden van de Col de Saint-Louis, de laatste klim van de dag, had hij zelfs anderhalve minuut te pakken.
foto: Cor Vos
Achtervolgers komen niet dichterbij, Mollema wint
Bij de achtervolgers gingen Cattaneo, Konrad, Woods en Higuita in de tegenaanval. Alhoewel zij een halve minuut van de voorsprong afhaalden, kwamen zij tekort om in de laatste zestien kilometer de laatste minuut dicht te rijden.
In Quillan zou de Nederlander zo zijn tweede ritzege in de Tour de France boeken, nadat hij in 2017 ook al eens de beste was in Le Puy-en-Velay. Op 1 minuut en 4 seconden van de winnaar sprintten Konrad, Higuita, Cattaneo en Woods naar de overige ereplaatsen.
Martin maakt reuzensprong in klassement
De favorieten hielden vandaag de kaarten tegen de borst, maar zagen wel Martin een sprong maken in het algemeen klassement. De Fransman staat nu op de tweede plaats.
In de RIDE Magazine Zomergids 2025 (€12,50) lees je een uitgebreid interview met wereldkampioen Tadej Pogačar. De Sloveen kwam spontaan naar de Alpecin Barbershop voor een knipbeurt en dat draaide uit op een interessant interview. Pogačar praat over het pakken van KOM's en het nastreven van nieuwe doelen. Bestel jouw exemplaar van het zomernummer 2025 van RIDE Magazine hier!!
Bauke > Niki, al komt Niki voor mij wel dichtbij.
Op dit terrein heb je nog wel een mannetje van INEOS, Bora die wat kan werken, die heb je woe en don niet meer.
Maar dik kans dat Martin nog wel wegvalt, heeft niet zo’n grote motor.
Daarachter gaat G. Martin een gouden zaak doen maar de vraag is of hij morgen al weer uit de top 5 dondert.
Lekker seizoen voor hem.
Prima aangevoeld, niet voor het eerst. Wint op die manier Lombardije en ook zijn vorige etappe. Daar waar hij in zijn jonge jaren wat meer op zijn sprint probeerde te leunen.
Wie wereldkampioen wordt mag een heel jaar in de regenboogtrui rijden, en voor de rest van zijn leven met de regenboogbandjes. Nog nooit iemand horen mopperen hoe belachelijk het is dat Rui Costa met regenboogbandjes rondrijdt.
Wie Olympisch kampioen wordt, is nergens aan te herkennen. Dan is zo’n gouden helm een goeie manier om toch (h)erkend te worden. Past trouwens perfect binnen het stijgende belang van de Olympische Spelen in het wegwielrennen.
GvA is gewoon een figuur die hier op Wielerflits steevast op gehoon kan rekenen. Wellicht omdat hij populaire jongen Sagan af en toe eens wist af te troeven in zijn prime of mensen zijn gezicht niet moeten.
Who cares wat een renner op zijn kop zet. Laat die jongen de helm dragen die hij wil, hij heeft er genoeg voor afgezien op het loodzware parcours in Rio.
Gouden helm zou, net als regenboogbandjes, niks te zien hoeven te hebben met of je wel of niet een veelwinnaar bent. Hij is nog steeds regerend Olympisch kampioen, zie het probleem niet eigenlijk.
Met alle sympathie voor mijn Belgische vrind Beer… maar een ‘vlag op een modderschuit’ vond ik zeer treffend.
Wat is een modderschuit? En heb je ook een witte broek, Wim? ;-)