Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Tour 2019: Elia Viviani snelt naar eerste zege in Nancy
Elia Viviani heeft de vierde etappe gewonnen in de Tour de France. De renner van Deceuninck-Quick-Step was na een etappe van 213,5 kilometer de snelste sprinter in Nancy, voor Alexander Kristoff en Caleb Ewan. De leiderstrui blijft in het bezit van Julian Alaphilippe, die een vrij rustige dag kende.
Voor Julian Alaphilippe werd het een dag om nooit te vergeten, aangezien de Fransman voor het eerst in de gele trui mocht starten. De vierde etappe bracht de renners van Reims naar Nancy, en dat over een afstand van 213,5 kilometer. Het leek een dag voor Dylan Groenwegen, Caleb Ewan en Elia Viviani, maar de Côte de Maron – op vijftien kilometer van de streep – kon nog roet in het eten van de sprinters gooien.
Wanty-Gobert in de aanval
Maandag duurde het ongeveer tien kilometer vooraleer er een kopgroepje wegreed, maar vandaag vonden de meeste renners het na tweehonderd meter al welletjes. En dus wisten Frederik Backaert, Yoann Offredo en Michael Schär binnen een mum van tijd een mooie voorsprong bijeen te fietsen. Een interessant gegeven: met Backaert en Offredo zaten er twee renners van Wanty-Gobert mee vooraan.
De drie dappere vluchters – foto: Cor Vos
In het peloton zagen we al snel enkele mannetjes van twee andere Belgische ploegen op kop rijden. Lotto Soudal had duidelijk vertrouwen in sprintkopman Caleb Ewan, terwijl Deceuninck-Quick-Step de koers controleerde voor snelle man Elia Viviani en leider Alaphilippe. Hierdoor werd de voorsprong van Schär, Offredo en Backaert nooit meer dan vier minuten. De renners vonden het allemaal wel best, waardoor het een vrij geschiedenisloze etappe werd.
Al werd het peloton nog even opgeschrikt door een valpartij van onder meer pechvogel Tony Gallopin en de Oostenrijkse kampioen Patrick Konrad, maar iedereen kon zijn weg weer vervolgen. Wat we nog meer kunnen vertellen? Dat Schär na 121 kilometer koers het enige bergpuntje wist te pakken op de Côte de Rosières, maar ook dat Viviani Sonny Colbrelli en Peter Sagan wist te vloeren bij de tussensprint.
Het peloton raast door het Franse landschap – foto: Cor Vos
Stilte voor de Côte de Maron
Het was vooral uitkijken naar de laatste klim van de dag: de Côte de Maron. Het tempo werd langzaam maar zeker opgedreven in het peloton, waardoor Schär, Offredo en Backaert wel wisten hoe laat het was. Toch probeerden Schär en Backaert het nog met een ultieme versnelling, waardoor Offredo overboord moest. De twee dappere vluchters reden gezamenlijk naar de Maron, waar het allemaal moest gebeuren.
Op deze 3,2 kilometer lange helling – aan een gemiddelde van 5,2% – werd Schär als laatste ingerekend door de mannen van BORA-hansgrohe en Team Sunweb. De Duitse formatie hoopte pure sprinters als Groenewegen en Viviani af te matten, en zo de kansen vergroten van hun kopman Michael Matthews. Het tempo van Nicolas Roche en co lag echter niet hoog genoeg, waardoor (vrijwel) alle sprinters wisten te overleven.
Michael Schär werd als laatste teruggepakt – foto: Cor Vos
Sprinters ruiken hun kans in Nancy
Zo ook Groenewegen, al bungelde de sprintkopman van Jumbo-Visma wel achteraan het peloton. Gelukkig voor Groenewegen was er nog voldoende tijd om weer naar voren te rijden. We konden ons opmaken voor een koninklijke sprint in de straten van Nancy, al probeerde Lilian Calmejane het peloton nog te verrassen. De Fransman van Total Direct Energie kreeg echter nauwelijks ruimte.
Op zes kilometer van de finish was het liedje van Calmejane helemaal uitgezongen. Het woord was aan de sprintersploegen, waaronder Lotto Soudal. De Belgische formatie probeerde Ewan in een zetel naar de laatste kilometer te brengen, maar de rood-witte brigade werd overvleugeld door de concurrerende ploegen. Geen enkele formatie wist het initiatief te nemen, waardoor we een chaotische sprintvoorbereiding kregen.
Viviani boekt eerste Tourzege
Op minder dan twee kilometer van de streep zagen we plots de mannen van Jumbo-Visma op kop van het peloton, maar Groenewegen zelf zat niet aan het wiel. Het bleek een voorbode voor de daadwerkelijke eindsprint, want de Nederlander moest van te ver komen en kwam dan ook niet verder dan plaats vijf. De winst ging naar Viviani, die Kristoff en Ewan wist te vloeren.
Voor de 30-jarige Viviani is het zijn eerste zege in de Tour de France. In de openingsrit naar Brussel kwam hij nog niet verder dan de negende plaats, maar vandaag was het dus wel raak voor de man uit Isola della Scala. Voor zijn werkgever Deceuninck-Quick-Step is het alweer de tweede zege op rij.
De vreugde na afloop – foto: Cor Vos
Groenewegen kwam tekort, maar Teunissen deed ook niks om hem te helpen.
Jumbo-Visma was een chaos.
Bowlingbal steekt ook de hand in eigen boezem trouwens.
Snelheid was hoog.
Ik geloof er overigens niks van dat Teunissen Groenewegen niet wou helpen. Ze waren elkaar helemaal kwijt, dus dan maar zelf mee sprinten.
Los van deze sprint denk ik echter wel dat Teunissen plotseling heeft ontdekt, na die eerste etappe, dat hij zelf ook kan meedoen om de overwinning. En dat kan niet anders dan problemen opleveren voor Jumbo, als je ze straks in dezelfde wedstrijden blijft opstellen. Als je ook ziet hoeveel snelheid Teunissen heeft op het einde...
Enige die ik deze keer wel miste was Grondahl, die reed wat verloren rond als ik het goed zag.
Nu ja, volgende keer beter !
Kortom, gemiste kans. Morgen misschien weer eens van Aert? Al denk ik dat die ook aardig aan het leeg raken is na zulk beestenwerk dat ie al heeft geleverd.