Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Tour 2017: Kittel wint millimetersprint van Boasson Hagen
Marcel Kittel heeft zijn derde etappezege beet. De Duitser van Quick-Step Floors nam de maat van Edvald Boasson Hagen (Dimension Data), die op slechts enkele millimeters strandde. Michael Matthews (Sunweb) werd derde.
Kwartet krijgt weinig ruimte
Wederom weinig strijd voor een plek in de vroege vlucht van de dag. De aanval van onze landgenoot Dylan van Baarle (Cannondale-Drapac), samen met de ervaren Italiaan Manuele Mori (UAE Emirates) en de Fransen Maxime Bouet (Fortuneo-Oscaro) en Yohann Gène (Direct Energie), was meteen de goede. Het peloton liet de teugels vanaf de eerste keer vieren en het kwartet was vertrokken voor een lang avontuur.
De controle in het peloton werd naar goede gewoonte geleid door Olivier Le Gac (FDJ), Lars Ytting Bak (Lotto Soudal) en Julien Vermote (Quick-Step Floors), in dienst van sprinters Arnaud Démare, André Greipel en Marcel Kittel. Onder hun impuls kregen de leiders maar weinig ademruimte.
Onderweg waren er voor de vluchters twee prijsjes te verdienen. Als eerste de tussensprint, op 105 kilometer van het einde: Bouet probeerde zijn kompanen te verrassen met een aanzet op 300 meter van de streep, maar de ervaren Mori timede zijn sprint perfect en ging met de 1500 euro aan de haal. Op de Côte d’Urcy (cat. 4) waren de rollen omgekeerd.
Nervositeit door de wind
Een van de belangrijkste redenen van het beperkte verschil was de enorme nervositeit in het peloton. Er was aardig wat wind en heel wat ploegen hadden vooraf aangegeven dat waaiers niet ondenkbaar waren in de finale. Zo zagen we Lotto Soudal en Quick-Step Floors op 80 kilometer van het einde al in volledige formatie aan het front verschijnen, om zeker niet verrast te worden.
Maar dit alles bleek een maat voor niets. In de laatste vijftig kilometers werden ook de ploegen van de klassementsmannen nerveus. Bijna elke ploeg van betekenis stelde alles in het werk om zijn kopman vooraan te houden, maar daar zou het bij blijven. De verwachte wind zorgde niet voor slachtoffers.
Toch werd het leiderskwartet pas op 4.5 kilometer van het einde gegrepen. De vier zetten elkaar nog even onder druk, in strijd om de Prijs voor de Strijdlust. Toch was het niet een van de Fransen, maar onze landgenoot Dylan van Baarle die het rode rugnummer achteraf in ontvangst mocht nemen.
Millimetersprint
In de slotkilometer leek Quick-Step Floors alles onder controle te hebben in dienst van sprintbom Marcel Kittel, maar in extremis nam Dimension Data de bovenhand. Reinhardt Janse van Rensburg piloteerde meesterlijk zijn sprinter Edvald Boasson Hagen. Met een ultieme versnelling kwam Kittel er nog naast, maar op de finishlijn was het verschil tussen de twee niet waar te nemen met het blote oog. Vijf minuten later kwam de wedstrijdjury met het verlossende nieuws: Kittel won.
Gele truidrager Chris Froome kwam nooit in de problemen en blijft leider, voor zijn Sky-ploegmaat Geraint Thomas.
Op de vertoonde fin. foto zag ik het lig niet.
Ik gun het ze sowieso allebei wel.
En het zou wel eens leuk voor beide Dylans zijn dat het loopt zoals ze het graag willen.
Er is duidelijk geen enkele sprinter bij wie alles in deze Tour honderd procent verloopt. Ook Kittel niet.
Maar Kittel scoort wel bijna aan honderd procent.
Conclusie: Groenewegen is hier op zijn waarde geklopt. Net als Greipel, Démare.
Hij kan zich enkel optrekken aan het feit dat hij voor een keertje vóór Greipel eindigt.
De enige die volgens mij het potentieel heeft om Kittel minstens één keer te kloppen is Matthews, bij wie het duidelijk morrelt aan de timing, maar niet aan de snelheid.
Groenewegen is hier - zoals RV zou zeggen - een zog-sprinter.
2mm ?
In het geval van Groenewegen werkt het treintje niet naar behoren, dus nu maar op instinct gaan sprinten en kijken waar je uit komt....
Het komt op pixels aan wie gewonnen heeft. Slechts 3 pixels verschil. Al is EBH verder van de camera dus duurde net iets langer om hem op de foto te krijgen.
Beide als winnaar uitroepen was mooi geweest.
Kan er naast zitten, maar kan nog wel eens lastig worden bij Quick Step, Kittel weer helemaal terug, maar Gaviria zal toch ook volgend jaar wel de Tour willen rijden ?
Ik heb bij Groenewegen het idee dat hij tot nu toe niet eens echt aan sprinten toe is gekomen. Elke keer begint hij met een achterstand en als hij in de buurt van een gaatje komt is de finish al bereikt. Als hij toch eens op 200 meter wordt afgezet met een lege weg voor zich zoals Hagen vandaag moet ik het nog maar eens zien.
Een treintje is leuk maar Dylan kan hem ternauwernood bijhouden, zit zover int rood dat nog een keer versnellen a la Sagan ver te zoeken is.
Groenewegen moest echt alles zelf doen op het einde terwijl vrijwel elke andere sprinter nog een à twee man bij zich had. Misschien kan hij Kristoff vervangen bij Katusha. Die hebben het budget om een kwalitatieve trein te vormen. Wat TLJ niet heeft en nooit zal hebben.
Leezer zat overigens een paar kilometer voor het eind wel rond 10e positie, maar geen Groenewegen in zijn wiel.