Na de tweede rustdag hervat de Tour de France met een marathonetappe richting de Pyreneeën. De zestiende rit leidt van Carcassonne naar finishplaats Bagnères-de-Luchon, met onderweg vijf bergen. De Port de Balès, van de buitencategorie, in de finale van de rit steekt daar letterlijk bovenuit. Wie klimt en daalt het snelste? WielerFlits blikt vooruit.

Parcours

De derde en laatste Tourweek wordt begonnen met een lange en zware bergrit. Vanuit Carcassonne wachten 237,5 slopende kilometers. Het voorgerecht in de rit bestaat uit twee bergjes van de vierde categorie. Al na 25 kilometer wordt de top bereikt van de Côte de Fanjeaux. Deze klim van bijna tweeënhalve kilometer biedt aanvallers de kans het peloton achter zich te laten. Pas zeventig minuten later, na 71 kilometer, dient de volgende top zich aan: van de Côte de Pamiers (vierde categorie).

Het nabijgelegen stadje Pamiers was in 2010 startplaats van de vijftiende rit. Renners als Jurgen Van den Broeck, Joaquim Rodríguez en Chris Horner, die ook dat jaar de Tour reden, zullen de rit herkennen. Vanaf de Côte de Pamiers is de route nagenoeg identiek aan de rit van vier jaar eerder.

Na de tussensprint in Saint-Girons begint, iets na halfweg koers, het hoofdmenu. Met de Col de Portet-d’Aspet (1.069 meter) wordt het serieuze klimwerk ingezet. De top van deze 5,4 kilometer lange klim, met stijgingspieken van meer dan 11%, ligt na 155 kilometer. De afdaling is voor veel wielerliefhebbers berucht vanwege het dodelijke ongeluk van Fabio Casartelli. De Italiaan vloog in 1995 in de 15e etappe uit de bocht en raakte met zijn hoofd een stenen paal. Hij overleed die zelfde dag in het ziekenhuis.

Als de renners veilig zijn afgedaald naar het plaatsje La Moulette wacht de volgende klim, de zes kilometer lange Col des Ares (derde categorie). Deze berg werd voor het eerst beklommen in de Tour de France van 1947, toen nog een berg van de buitencategorie. Dit jaar passeert de Tourcaravaan de top voor de 26ste keer.

Het toetje van de dag is de Port de Balès. Dinsdag is het pas de tweede keer dat deze klim van de buitencategorie vanuit Mauléo Barousse in het Tourparcours is opgenomen. In 2010, de eerste keer, raakte op deze beklimming bij een demarrage de ketting van de fiets van gele truidrager Andy Schleck. Die dag verloor hij de leiderstrui, en aanvankelijk ook de wedstrijd, van Alberto Contador. De Spanjaard werd later veroordeeld voor dopinggebruik, waardoor Schleck alsnog als eindwinnaar van de Tour 2010 is uitgeroepen.

Met een lengte van bijna twaalf kilometer en stijgingspieken van boven de 11% kan op de Port de Balès veel gebeuren. Wie bergop niet de sterkste is, kan de concurrentie in de afdaling onder druk zetten. Vanaf de top is het namelijk nog 21,5 kilometer dalen naar de finish in Bagnères de Luchon. In deze plaats wordt voor de 47ste keer een finishlijn getrokken. Bij de twee meest recente aankomsten, in 2010 en 2012, won dezelfde renner: Thomas Voeckler.

De beklimmingen van de dag
Côte de Fanjeaux – cat 4 – 2.4 kilometer aan 4.9%
Côte de Pamiers – cat 4 – 2.5 kilometer aan 5.4%
Col de Portet-d’Aspet – cat.2 – 5.4 kilometer aan 6.9%
Col des Ares – cat. 3 – 6 kilometer aan 5.2%
Port de Balès – cat. HC – 11.7 kilometer aan 7.7%

Favorieten

De kans dat de vroege vlucht het haalt, is opnieuw aanwezig. Een aannemelijke kandidaat voor de ritwinst is dan Michael Rogers. Het wegvallen van kopman Alberto Contador heeft bij zijn ploeg Tinkoff-Saxo tot meer bewegingsvrijheid geleid bij de overgebleven renners. Dat Rogers hard tegen een berg op kan fietsen werd duidelijk in de Ronde van Italië van dit jaar. De Australische veteraan won in die ronde twee ritten, waaronder de gevreesde rit met aankomst bovenop de mythische Monte Zoncolan.

Op basis van het koersverloop van de rit in 2010 is Thomas Voeckler een kanshebber op de dagze. De Fransman won vier jaar geleden de haast identieke rit door de vroege vlucht te overleven. De excentrieke renner zal dinsdag extra gemotiveerd zijn, want in Bagnères-de-Luchon kan hij voor de derde keer op rij een Touretappe winnen.

Tweevoudig winnaar van de strijdlust Alessandro De Marchi (Cannondale) wist zaterdag na een dag lang in de aanval niet van stoppen op de slotklim. De Italiaan reed vurig weg uit de kopgroep en werd later bijgehaald door de ritwinnaar van die dag: Rafal Majka (foto). Men moet niet verbaasd zijn als beide attractieve heren opnieuw de wedstrijd kleuren.

Een andere renner die niet uit het oog mag worden verloren is Peter Sagan. De Slowaak eindigde deze Tour al negen(!) keer in de top vijf. Zijn honger naar een ritzege is bijna niet te stillen. Naast sprinten en aardig klimmen is Sagan ook begenadigd daler. En laat de rit van morgen juist met dat laatste eindigen, al is de slotklim waarschijnlijk te lastig voor hem.

De sterkste klimmer deze Tour de France is zonder twijfel Vincenzo Nibali (foto). De concurrentie heeft in zowel de Vogezen als in de Alpen haar meerderen moeten erkennen in de kopman van Astana. Ondanks een geruststellende voorsprong, van meer dan drie minuten op Alejandro Valverde, wilde de Siciliaan onderweg naar Risoul de voorsprong verder vergroten. Nibali wil op alle terreinen duidelijk maken dat hij de beste renner in koers is. Na de kasseien van Arenberg en de bergen van de Vogezen en de Alpen kan hij in de zestiende rit laten zien dat hij ook in de Pyreneeën de baas is. Bestempeld als een van de beste dalers van het peloton kan hij in de afzink van de Port de Balès zijn voorsprong in het algemeen klassement vergroten. Deze optelsom maakt hem opnieuw een van de favorieten voor de dagzege.

Michal Kwiatkowski staat eveneens bekend om zijn dalerscapaciteiten. De Pool werd vorig jaar min of meer verrassend elfde in de Tour. Dit jaar gaat hem dat waarschijnlijk niet meer lukken. Hij kende met name in april een erg sterke periode, met een tweede plaats in de Ronde van het Baskenland. Nu zijn klassementsambities onhaalbaar zijn, kan hij zich in deze rit letterlijk naar de ritzege storten.

Dat geldt ook voor Rui Costa. De wereldkampioen is wegens sukkelingen met zijn gezondheid bezig aan een fletse Tour. In het algemeen klassement kijkt de Portugees tegen een achterstand aan van bijna dertien minuten op Nibali. Mocht hij meezitten in de vroege vlucht dan is hij een geduchte kanshebber. De finale moet hem namelijk liggen.

Joaquim Rogriguez kan in de rit van morgen de nodige punten voor zijn bergtrui verdienen. Maar dan moet Purito net als zaterdag met de vroege vlucht mee kunnen springen. De kans dat hij daar Tony Gallopin tegen komt is eveneens aannemelijk. De renner van Lotto-Belisol won deze ronde al een rit, én reed een dag in de leiderstrui. Voor hem is de Tour al geslaagd. Verlost van alle druk krijgt hij dinsdag een route voorgeschoteld waarop hij niet kansloos is.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Michael Rogers
*** Tony Gallopin en Rafal Majka
** Michael Kwiatkowski, Rui Costa en Joaquim Rodriquez
* Geraint Thomas, Peter Sagan, Thomas Voeckler en Vincenzo Nibali