Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Thymen Arensman geeft vervolg aan straffe statistiek Nederlanders in grote rondes
Sinds 2008 heeft elk jaar tenminste een Nederlander de top-10 gehaald in het eindklassement van een grote ronde. Die statistiek heeft Thymen Arensman afgelopen weekend met een jaar verlengd. Hij eindigde als zesde in de Giro d’Italia 2023.
Statistiekenpagina Stats on Cycling zette alle Nederlanders op een rij die sinds 2000 in de top-10 van de Giro, de Tour of de Vuelta zijn geëindigd. In de eerste acht jaar bleef het bij een tiende plaats van Michael Boogerd (in 2001), maar sinds 2008 is het elk jaar raak met Nederlandse klassementsrenners.
Steven Kruijswijk is verantwoordelijk voor zeven top-10-noteringen in de drie grote rondes. Zijn hoogtepunt was de derde plaats in de Tour van 2019. Bauke Mollema en Wilco Kelderman stonden zes keer bij de beste tien; allebei stonden ze een keer op het eindpodium, al was dat bij Mollema pas na het schrappen van de toenmalige Vuelta-winnaar Juan José Cobo in 2011.
In 2017 (vijf) en 2018 (zes) werden de meeste top-10-uitslagen genoteerd door Nederlanders. Daar springt de Giro-zege van Tom Dumoulin natuurlijk uit. De laatste twee jaar bleef het aantal top-10-plaatsen beperkt tot één: Wilco Kelderman werd vijfde in de Tour 2021 en Thymen Arensman werd zesde in de Vuelta 2022. Dit jaar voegde Arensman daar dus een zesde plek in de Giro 2023 aan toe.
📊Every season since 2008, at least 1 🇳🇱Dutch rider finished top-10 in the GC of a Grand Tour (🇮🇹/🇫🇷/🇪🇸):
7 | 🇳🇱Kruijswijk (🇫🇷'19🥉)
6 | 🇳🇱Mollema (🇪🇸'11🥉),🇳🇱Kelderman (🇮🇹'20🥉)
5 | 🇳🇱Dumoulin (🇮🇹. 17🥇/🇮🇹. 18🥈/🇫🇷'18🥈)
4 | 🇳🇱Gesink
2 | 🇳🇱Poels,🇳🇱ten Dam,🇳🇱Arensman
1 | 🇳🇱Oomen pic.twitter.com/O3yCBTz0eO— Cycling Statistics 📊 (@StatsOnCycling) May 30, 2023
In de RIDE Magazine Zomergids 2025 (€12,50) lees je een uitgebreid interview van 8 pagina's met Thymen Arensman. Hij gaat uitgebreid in op zijn nieuwe rol bij INEOS Grenadiers en de ontwikkeling die hij de afgelopen jaren heeft gemaakt, als wielrenner, maar ook als persoon. En wanneer gaat hij als kopman naar de Tour de France? Bestel jouw exemplaar van het zomernummer 2025 van RIDE Magazine hier!!
Wel ironisch dat deze Nederlandse 'statistiek' wordt voorafgaand met een Vlaams bijvoeglijk naamwoord.
2014: Terpstra/PR
2016: Poels/Luik
2018: Terpstra/RVV
2019: Mollema/Lombardije
2020: VDP/RVV
2022: VDP/RVV en Van Baarle/PR
2023: VDP/MSR en PR
9 van de 32 door Nederlanders gewonnen monumenten zijn sinds 2014 gewonnen.
Geen zin om de gr-etappes na te gaan, maar volgens mij laten die ook een mooi resultaat zien de laatste jaren, ook mede door de sprinters.
Heb eens verder gezocht (sinds 2014 dan).
Nl met 9 monumenten: 1x Sanremo (VdP), 3x RvV (2x VdP en Terpstra), 2x Roubaix (VdP en Van Baarle), 1x LBL (Poels) en 1x Lomb (Mollema)
Dan Belgie met 7 stuks: 2x Sanremo (Van Aert, Stuyven), 1x RvVl (Gilbert), 2x Roubaix (Gilbert, Van avermaet), 2x LBL (REV)
Dan slovenie met 6 stuks (in nog geen 4 jaar) met 4x Pogacar (RvV, LBL en 2x Lomb), Roglic (LBL) en Mohoric (Sanremo)
Dan Italie met 5 stuks: 3x Nibali (Sanremo en 2x Lomb), Bettiol (RvV) en Colbrelli (Roubaix)
Frankrijk en Denemarken met 3 stuks: Demare en Alaphil in Sanremo + Pinot in Lomb / Fuglsang in LBL en Lomb en Asgreen in RvV
Dan aantal landen met 2 stuks : Australie met Hayman (Roubaix) en Gerrans (LBL), Noorwegen met Kristoff (Sanremo en RvV), Zwitserland met Cancellara (RvV en Roubaix), Duitsland met Degenkolb (Sanremo en Roubaix), Spanje met Valverde (2x LBL) en slowakije met Sagan (Rvv en Roubaix)
Dan nog de enkelingen met Jungels (LBL), Kwiatkowski (Sanremo), Chaves (Lomb) en Martin (Lom)
Dus Nl op top in aantal monumenten en ook enigste natie die ze allemaal heeft binnengehaald.
Al is Slovenie met Pogacar ook een grootmacht aan het worden (5 van de laatste 11 monumenten)
Sterk werk (zowel van de Nederlanders als van jezelf als cijferaar)
Slovenië heeft er 4 met Roglic en twee met Pogacar. En, daar gaan er normaalgesproken nog een aantal bijgekomen als Pogacar en Roglic gezond blijven.
Grappig dat je als klein land de toprenners op 1 of 2 handen kunt tellen, maar er dan zulke fenomenen tussen zitten die de grote landen doen verbleken.
In de laatste 3 jaar zijn er slechts 5 landen met een monument gaan lopen.
Met hierbij VdPoel (3x) en Van Baarle
Pogacar (4x) en Mohoric
REV (2x) en Stuyven
Asgreen
Colbrelli
Als je gaat doortrekken naar de grote klassiekers (Strade, E3, G-W, Amstel, W Pijl, San Seb) dan zit je nog maar aan een select clubje met hierbij overwinningen voor:
6x Pogacar, 4x VdPoel, 4x Van Aert, 3x Remco en 2x Asgreen.
De rest zijn allemaal enkelingen.
Dus wil dit eigenlijk zeggen dat in 17 vd 31 (55%) klassiekers 1 vd topfavorieten wint (Pogi, VdP, Van Aert of REV)
Uiteindelijk had je dit ook met een Slowakije (Sagan) of Zwitserland (Cancellara) die soms meer dan 90% vd UCI punten van hun natie hadden
Een toptien plaats voor een Nederlander in élke grote ronde of opeenvolgende toptien plekken in de Giro sinds jaar x - dat was een statistiek geweest waar je al een stuk meer van op zou kijken. Echte reeksen (streaks bij het jonge volkje) - zoals die van Greipel die bij al zijn deelnames aan grote rondes tussen 2008 en 2017 minstens één rit pakte - doen harten sneller slaan.
Toen ik halverwege de jaren '90 het wielrennen begon te volgen had ik hier alleen van kunnen dromen.
Klopt niet eens, welke Belg won er dan in 1975?
Overigens: van 1979 t.e.m. 2021 won jaarlijks geen enkele Belg nog een grote ronde.
Het leek er even op alsof in 2022 een nieuwe winnende reeks werd ingezet, maar dat is een paar weken geleden een stuk onzekerder geworden...
Zo tellen de resultaten van Sivakov van voor 2022 gewoon mee voor Rusland, en vanaf 2022 voor Frankrijk.
En zo telt alles wat Vlasov dit seizoen bijvoorbeeld presteert voor geen enkel land mee.
Maar om toch wat speelruimte te geven zal ik toegeven dat de statistiek 'Nederlanders in de top 10' en 'Nederlandse resultaten in de top 10' technisch gezien niet hetzelfde zijn.
Zo zijn beide onderstaande zinnen in feite correct:
- Nederland won Kuurne-Brussel-Kuurne in 2003
- Een Belg won Kuurne-Brussel-Kuurne in 2003
Op dezelfde manier zou je het gros van de Belgische winnaars als 'katholieke' winnaars kunnen claimen, en is daar - zolang ze zich niet uit de doopregisters hebben laten verwijderen (wat in de praktijk slechts uiterst zelden wordt gedaan door gedoopte katholieken die niets meer met het geloof hebben) - niets op af te dingen.
Lijstjes met 'katholieke' vs 'protestantse' Nederlandse winnaars lijkt trouwens me ook wel een leuke.