Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Theo Bos pleit voor speciale lijnen op de weg in massasprints
Theo Bos pleit voor verandering in de sprintaankomsten van wegwedstrijden. In het AD kijkt de voormalig prof van Rabobank, Cervélo en MTN-Qhubeka vooral naar de laatste rechte lijn en de hekken, maar hij maakt zich ook hard voor lijnen op de weg. “Ik zou het toejuichen als er wedstrijden op de weg mee durven te experimenteren. Kijk hoe het gaat, schaaf eraan als het nodig is”, zegt hij.
De eerste maatregel die Bos wil invoeren, gaat over de finishstraat. Hij vindt dat de laatste 300 meter van een etappe rechtdoor moeten gaan. “Er is een regel dat je niet van je lijn af mag wijken. Maar wat als de sprint in of na een bocht ligt? Wat is dan een rechte lijn? Daar moeten we vanaf”, denkt hij.
Daarnaast pleit hij voor dubbele rijen hekken of hekken van twee meter hoog, zodat het publiek de sprinters niet kan hinderen. Die hekken lopen volgens Bos bij voorkeur schuin omhoog en hebben geen uitstaande pootjes. “In de Tour maken ze er al gebruik van, maar dat moet eigenlijk overal.”
Sprintersvakken
Als baanwielrenner werkt Bos veel met lijnen. In wegwedstrijden denkt hij aan drie strepen op de weg: een midden op de weg en aan de zijkant twee, op ongeveer een meter van de hekken. “Langs de hekken krijg je dan zogenoemde ‘sprintersvakken’ net als op de baan. Als je als voorste renner in dat vak zit, mag je er niet meer uit. Daarmee voorkom je dat renners over de weg gaan zwerven”, doelt hij op sprinters en lead-out-renners.
“Als je op kop van het peloton op driehonderd meter in het sprintersvak zit, dan blijf je daar. Eruit komen betekent deklassering. Als je van achteruit renners inhaalt, mag je wél uit het vak, anders kun je er niet langs”, stelt hij. Passeren in het vak langs de hekken is verboden. “Dus je kunt niet meer in kleine gaatjes duiken, zoals Sagan in de Tour. Maar je krijgt ook niet meer de situatie dat de voorste renner de deur dichtgooit.”
foto: Cor Vos
Handvat
De streep die midden op de weg ligt, is er vooral als referentiepunt, aldus Bos. “Soms is dat nog niet zo makkelijk, je kijkt ook om je heen en achter je. Met zo’n lijn heb je een handvat. Verder kun je dan ook een regel invoeren uit de keirin: twee lijn doorkruisen en je kunt meteen naar huis”, vertelt hij.
UCI-jurylid Joey Ermens laat aan het AD weten blij te zijn met het voorstel van de oud-prof. “Ik denk dat het belangrijk is om de organisatoren van wedstrijden erbij te betrekken omdat zij een belangrijke rol vervullen bij het slagen van het initiatief”, aldus Ermens. “Mijns inziens is dit een taak van de ploegen om hun renners op te leiden, van jongs af aan. Maar ik denk dat het zeker goed is om dit te testen.”
Laat de UCI dit testen in een aantal koersen die (bijna) altijd in een massasprint eindigen.
Eén toevoeging: massa-sprints in een aflopende weg zijn voortaan verboden.
Misschien nog wel het grootste voordeel: organisatoren zullen de finish zó moeten maken, dat je met die nieuwe hulpmiddelen/regels uit de voeten kunt, dus geen scherpe bocht op 250m voor de finish in een vlakke rit, de streep ín een bocht, of zoiets mals.
Als een leadout in een sprintvak op kop zit kan deze zich vanzelfsprekend tegen het hek in het vak laten uitzakken. De sprinter(s) kunnen dan vanachter zijn rug sprinten en mogen zelfs nog over de sprintlijn als ze willen zolang ze niet voorbij de leadout zijn.
Ik denk dat die vakken aan de zijkant effectief meer leadout-vakken gaan worden waar de leadout zich laat uitzakken. Daardoor krijg je vanzelfsprekend meer ruimte tussen de renners en de hekken omdat sprinter niet meteen op kop in een sprintvak willen rijden. Ik zie eigenlijk alleen maar voordelen, en nog eens makkelijk uitvoerbaar ook.
Qua beleving zou ik het doodzonde vinden om spurts op deze manier te organiseren. Maar ik ben dan ook iemand die niet de godganse tijd ben begaan met de gesteldheid van mensen die er aanvankelijk zelf voor kiezen om gevaarlijke bezigheden te ondernemen.
Maar in ieder geval blij dat zelfs "conservatieve types" als jij ook gewoon een test zouden willen zien.
Ik ben het met je eens dat het verstand in massasprints is uitgeschakeld. Sterker nog, ik heb zware twijfels over de verstandelijke vermogens van sommige idioten in de massasprint. Maar uiteindelijk is het ook geconditioneerd gedrag wat ze laten zien. Niemand heeft in zijn wieg al geleerd dat hij zo lang mogelijk in het wiel moet blijven, etc.
Ook in de keirin gaat er heel veel op adrenaline en testosteron. Maar uiteindelijk is het daar wel gelukt om gedrag zodanig te conditioneren dat er niemand over de cote d'azur sprint, er niemand expres van het onderste vak naar boven komt (anders onherroepelijk DQ), etc.
Het zal niet alle valpartijen gaan uitsluiten, maar zou wel degelijk een oplossing kunnen bieden voor ernstige valpartijen. Met helaas voor jou misschien minder vel op het asfalt....
Meer vooringenomenheid in 1 zin kun je niet hebben lijkt me.
Ik denk dat je de heren en dames wegsprinters iets te laag inschat als het gaat om plaatsing, RV.
Hier nog eentje : de UCI kijkt er wellicht naar maar schuift het terzijde als een brainfart van een spijtoptant. Zonde want juist lalala koersen als de Binck Bonck en België tour lenen zich best voor allerlei MC Hammer achtig gepruts en een beetje kijken hier en daar.
Vooral in de tweede rij gebeuren nogal wat capriolen in de laatste 200 meter. Kijk bijvoorbeeld maar naar de eerste touretappes en de Scheldeprijs van dit jaar.
Wielrennen is geen 200 meter sprint bij het hardlopen in een stadion.
Om in te halen moet je dan al in de middelste vakken zitten.
Wat te doen met uitzakkende knechten, daarom heen gaan is onherroepelijk van je lijn afwijken.
Wat te doen als er 2 renners de laatste 300 meter ingaan, en het peloton ze nog net voor de streep inhaalt? Geldt dan voor het peloton wel al de massasprint regels? En als de vluchters het net wel halen, dan is het een vluchtersettape geworden ipv massasprint.
"Als je op kop van het peloton op driehonderd meter in het sprintersvak zit, dan blijf je daar. Eruit komen betekent deklassering. Als je van achteruit renners inhaalt, mag je wél uit het vak, anders kun je er niet langs."
Prentje op AD (zie link in het artikel) maakt het wel wat aanschouwelijker.
Vrees dat het niet gaat werken. Meer regels / lijnen zo men wil geven vaak meer interpretatie dan duidelijkheid.
Je zult in de sprintvoorbereiding van de teams ook weer andere scenario's krijgen met gevaarzetting, zoals drummen. En wat als een tweede, derde of vierde zijn voorganger wil passeren. De focus is dan ook nog op de lijnen. En kies je voor links of rechts. Je krijgt waarschijnlijk chaotischere taferelen te zien. Het één lokt het andere weer uit.
Er zijn nu gewoon heel duidelijke regels. Het is veel meer een kwestie van handhaving en sancties. De afrastering en finish kan uiteraard vaak wel veiliger.
Doet me ergens ook denken aan de "blokjes discussie" bij het schaatsen. In het eerste jaar schreeuwden de schaatsers moord en brand toen ze gediskwalificeerd werden als er blokjes werden aangetikt of bewust werd uitgewaaierd in de bocht, of door lijnen heen werd geschaatst. En zeker die ronddwarrelende blokjes waren nog wel eens reden voor een valpartij.
Inmiddels zijn we een paar jaar verder, en iedereen vindt het de normaalste zaak van de wereld dat je in je baan blijft (of zo snel mogelijk terug gaat), en geen blokjes aantikt.
Als we bij iedere verandering beginnen met het idee "het werkt niet" en dat meteen ook stoppen als het de eerste keer niet werkt ("zie je wel, het werk niet"), dan gaan we slechts heel langzaam problemen oplossen.
En hoe groot het probleem is kun je vragen aan Groenewegen en Jakobsen....
Of VespavanBerg houdt heel erg van valpartijen met ernstige gevolgen. Ik dat geval raad ik je aan Jackass/CKY/Nitro Circus te kijken ipv wielrennen.
Met deze regelgeving mag in principe nog steeds alles wat nu mag volgens de reglementen. Ik zou zeggen; lees het nog even rustig door en bekijk het plaatje nog eens goed.
Je zorgt gewoon voor meer veiligheid: mensen gaan niet meer tussen het hek en andere renners door te kleine gaatjes duiken; van de lijn afwijken kan nu duidelijk worden geconstateerd en bestraft; en de hoge en betere hekken zorgen voor minder erge gevolgen bij valpartijen.
PS: Baanrenners kunnen ook in hartslag D4+++ binnen de lijnen sprinten, en ik kan je vertellen dat met 50+ door een bocht op een velodrome het niet evident is om onder die lijn te blijven gezien je fiets heel graag omhoog wil. Geen enkel excuus waarom wegrenners het niet zouden kunnen.
Het is wel meteen een reden waarom ik persoonlijk baanwielrennen niks aan vind, ook niet om te kijken. Maar goed, dat is uiteindelijk gewoon smaak. Met hoge en betere hekken ben ik het trouwens roerend eens.
Wederom een bijzondere kijk van onze Zwitserse brommer..
De aanpassingen lijken me praktisch haalbaar, het wordt wel wat complexer maar het is nou ook weer geen hogere wiskunde. Consequent handhaven lijkt me nog de grootste uitdaging gezien de resultaten uit het verleden.
Desalniettemin heeft lijnen zetten een psychologisch effect, dus ik denk wel dat dit een werkbare methode is.
Wat duiken in een gaatje betreft, als je in het uiterste vakje tegen de nadar zit, dan gaan de renners nog steeds in het gaatje duiken en maakt het niet uit of er lijnen op het asfalt staan, Sagan, Jakobsen en alle anderen, het maakt niet uit...risico van het vak.
Maar dan is het voorstel over betere afsluitingen wel weer een pluspunt!