Direct na afloop van het wereldkampioenschap wielrennen in Innsbruck kon Michael Woods niet blij kijken. De Canadees pakte de bronzen medaille, maar zag zijn kans op de regenboogtrui vervliegen door kramp in de benen. Vierentwintig uur later heeft de teleurstelling van de renner van EF Education First-Drapac plaatsgemaakt voor een bijzonder tevreden gevoel.

In de laatste kilometers van het WK leken drie renners de medailles te gaan verdelen. Alejandro Valverde, Romain Bardet en Michael Woods. Toen Tom Dumoulin als vierde aansloot, was er een extra kaper op de kust. “Alle samenwerking verdween op dat moment”, schrijft Woods op de website van zijn ploeg. Op 200 meter van de finish dacht de Canadees stiekem dat hij Valverde ging verslaan. “Maar toen ik eenmaal begon te verkrampen, waren mijn kansen weggevaagd. Ik was na de streep erg teleurgesteld,” erkent Woods. “Ik kan niet geloven dat ik dat nu zeg, maar zo voelde ik me echt.”

Dolgelukkig met brons
Na een dag nadenken, is het gevoel van Woods compleet omgekeerd. “Ik ben dolgelukkig met brons. Ik heb vannacht zelfs niet geslapen, zo opgewonden was ik.” Woods, die versnelde op de slotklim, won eerder dit jaar een rit in de Vuelta. Bovendien werd hij tweede in Luik-Bastenaken-Luik. “Ik had er nooit van durven dromen ooit ​​derde te worden op het wereldkampioenschap wielrennen, toen ik enkele jaren geleden nog achter een kiosk bij een bank werkte.” Woods sluit zijn seizoen af met de GP Emilia en de Ronde van Lombardije.