Roy van den Berg, Jeffrey Hoogland en Sam Ligtlee bezorgden Nederland het eerste eremetaal tijdens de Wereldbeker baanwielrennen in Saint-Quentin-en-Yvelines. In het Vélodrome National maakten onze landgenoten hun favorietenrol helemaal waar op het onderdeel teamsprint, waarop eerder al de mondiale en de Europese titel werd gepakt.

Teamsprint – mannen
Op de teamsprint waren de ogen gericht op Nederland, dat tijdens het WK én het EK de titel pakte. Roy van den Berg, Jeffrey Hoogland en Sam Ligtlee zetten hun ambities meteen kracht bij door in de kwalificatie de snelste tijd te realiseren. Ten koste van Tsjechië plaatste het trio zich dan voor de finale, waarin Frankrijk de tegenstander was. Een Franse valse start zorgde voor enige vertraging, maar dat leek de Nederlandse mannen niet te deren. Opnieuw waren ze een maatje te groot.

Uitslag
Nederland (Van den Berg, Hoogland, Ligtlee)
Frankrijk (Baugé, Vigier, D’Almeida)
Rusland (Yakushevskiy, Dmitriev en Perkins)

Teamsprint – vrouwen
De Nederlandse vrouwen strandden op de teamsprint al in de kwalificatie. Laurine van Riessen en Hetty van de Wouw klokten 33.938 en bleven daarmee eentiende seconde verwijderd van een plekje bij de beste acht. De finale werd een duel tussen Australië en de commerciële ploeg Gazprom-Rusvelo, waarin laatstgenoemde de zege met slechts éénduizendste veiligstelde.

Uitslag
Gazprom-Rusvelo (Shmeleva en Voinova)
Australië (McCulloch en Morton)
Oekraïne (Starikova en Basova)

Ploegenachtervolging – mannen
Voor de Belgen was de kwalificatieronde al meteen het eindstation. Zij kwamen een seconde tekort voor een plekje bij de beste acht. Van de beste acht plaatsten de Denen en wereldkampioen Groot-Brittannië zich voor de finale. Technische problemen leken de ambities van de Britten te dwarsbomen in de finale, waardoor het goud voor Denemarken was na een foutloze rit.

Uitslag
Denemarken (Hansen, Pedersen, Johansen en Von Folsach)
Groot-Brittannië (Clancy, Emadi, Stewart en Wood)
Italië (Lamon, Bertazzo, Scartezzini en Ganna)

Ploegenachtervolging – vrouwen
Vice-wereldkampioen Groot-Brittannië kwam als vijfde uit de kwalificatie, die door Nieuw-Zeeland werd gewonnen. De Britse vrouwen slaagden er vervolgens niet in een ticket te veroveren voor de finaleplaatsen, die wél waren weggelegd voor Australië en Nieuw-Zeeland. In de finale waren de Australische vrouwen hun opponenten uit Nieuw-Zeeland de baas.

Uitslag
Australië (Baker, Clonan, Ankudinoff en Stewart)
Nieuw-Zeeland (James, Edmondston, Buchanan en Botha)
Italië (Paternoster, Balsamo, Cavalli en Valsecchi)

Puntenkoers – mannen
Jan Willem van Schip slaagde er op de puntenkoers niet in zich te plaatsen voor de finale. Onder anderen Europees kampioen Wojciech Pszczolarski lapte al vroeg het peloton en kreeg de daarbijbehorende twintig punten. Maar de strijd was allerminst beslist, want meerdere renners volgen dat voorbeeld. Het was uiteindelijk de Duitser Moritz Malcharek die met de eer streek.

Uitslag
Moritz Malcharek
Mark Stewart
Christos Volikakis

Puntenkoers – vrouwen
Nina Kessler kon geen rol van betekenis spelen in de puntenkoers voor vrouwen; ze was één van de zes rensters die puntloos bleven. Zeven rensters wisten een ronde te pakken en de twintig punten, waardoor de winnares tussen hen moest worden gezocht. Het was uiteindelijk Europees kampioene Maria Giulia Confalonieri die nipt de zege pakte.

Uitslag
Maria Giulia Confalonieri
Ganna Solovei
Charlotte Becker